Se connecter“ตอนนี้นางถูกทำลายโฉมไปแล้ว อีกทั้งยังถูกเหลียงอ๋องรังเกียจ ดังนั้นนางจึงต้องหาวิธีเรียกคืนทุกสิ่งกลับมา การตั้งครรภ์ ก็คืออาวุธเด็ดของสตรี”“ไม่ว่าสามีจะชังนางหรือไม่ แต่ไม่มีทางชังบุตรเพราะเรื่องนี้”ตอนนี้ฉู่อวิ๋นกุยย่อมรู้จักเหลียงอ๋องดีมากแล้ว ในเมื่อเขามีจิตใจทะเยอทะยาน เช่นนั้นย่อมให้ความสำคัญแก่ทายาทกู้ฮวนเอ๋อร์พยักหน้า “เดิมทีหม่อมฉันก็คิดว่าสามีภรรยาเป็นหนึ่งเดียวกัน บางทีได้เห็นว่าเหลียงอ๋องถูกกักบริเวณ นางจึงจงใจปล่อยข่าวนี้ออกมา”“ตอนนี้ดูแล้ว อาจเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ เป็นหม่อมฉันที่คิดมากไปเอง”พูดไป จู่ ๆ กู้ฮวนเอ๋อร์ก็เอ่ยขึ้นอีกว่า “ท่านอ๋อง เช่นนั้นท่านว่าที่นางตั้งครรภ์…เป็นเรื่องจริงหรือไม่?”“ข้าก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”ฉู่อวิ๋นกุยขมวดคิ้ว เรื่องตั้งครรภ์ทำนองนี้ ในครอบครัวทั่วไปย่อมไม่มีทางกล้าโกหก แต่เขาเกิดและเติบโตในวัง เห็นกลลวงแย่งชิงความโปรดปรานมาไม่น้อยการตั้งครรภ์นี้ ก็เป็นหนึ่งในอุบายชิงความโปรดปรานที่พบได้ไม่น้อยเช่นกัน อาจไม่ได้ตั้งครรภ์จริงกู้ฮวนเอ๋อร์ขบเม้มริมฝีปาก ภายในใจเปี่ยมความขุ่นเคือง “พวกเขาทำร้ายหม่อมฉันจนกลายเป็นเช่นนี้ ตนเองกลับมีบ
ดวงตากู้ฮวนเอ๋อร์เบิกกว้างอย่างเหลือจะเชื่อ “พระชายาเหลียงอ๋องแต่งงานมานานหลายปีแล้ว ไม่ตั้งครรภ์มาโดยตลอด จนผู้คนล้วนเข้าใจกันว่านางไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้ไม่ใช่หรือ?”“พระชายา ข่าวนี้ออกมาอย่างกะทันหัน เพิ่งแพร่ออกมาในวันนี้เจ้าค่ะ ตอนนี้พวกเรายังไม่อาจยืนยันได้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือเท็จ”สีหน้าสาวใช้ซับซ้อน “ตอนบ่าวได้ยินข่าวนี้ก็ตั้งใจไปถามให้ชัดเจนว่าจริงหรือเท็จ ได้ยินมาว่าพระชายาเหลียงอ๋องมีอาการไม่สบาย จึงเชิญหมอหลวงไปตรวจรักษา แล้วกลับกลายเป็นว่าพบว่ากำลังตั้งครรภ์เจ้าค่ะ”“นับตั้งแต่พระชายาเหลียงอ๋องเสียโฉม เดิมทีควรหมดความโปรดปรานไปแล้ว คาดไม่ถึงเลยว่าจะยังมีวาสนาดีถึงเพียงนี้”“บัดนี้เหลียงอ๋องยังไม่มีลูก นี่นับเป็นทายาทสายตรงของเขา หากสามารถให้กำเนิดออกมาอย่างปลอดภัย ต่อให้พระชายาเหลียงอ๋องจะเสียโฉม ภายภาคหน้าพระชายาก็ยังมีที่พึ่งพิง”สาวใช้ประจำตัวของกู้ฮวนเอ๋อร์ต่างพากันเจ็บใจแทนนาง คุณหนูของตนเพิ่งแต่งงานได้ไม่นานก็ตั้งครรภ์ เดิมควรเป็นเรื่องน่ายินดี กลับถูกคนของจวนเหลียงอ๋องเล่นงานเช่นนี้ตอนนี้เด็กในครรภ์เพิ่งมีอายุครรภ์ไม่เท่าไร กลับเป็นไปได้มากว่าจะรักษาชีวิต
“พี่สะใภ้บอกว่าเจ้าตั้งครรภ์ครบสามเดือน ก็จะสามารถทำนายหาตำแหน่งของอีกฝ่ายได้ เพียงแต่อีกหนึ่งเดือนจากนี้ เจ้าจะต้องลำบากมากหน่อย”มือสองข้างของกู้ฮวนเอ๋อร์กอดรอบเอวฉู่อวิ๋นกุยไว้ สายตากลับมุ่งมั่นเป็นพิเศษ“แค่หนึ่งเดือนเท่านั้น เพื่อลูก หม่อมฉันต้องอดทนได้แน่”ฉู่อวิ๋นกุยมองคนในอ้อมกอด ยื่นมือไปเช็ดน้ำตาที่หางตานางเบา ๆ “ข้าจะดูแลเจ้าให้ดีที่สุด”กู้ฮวนเอ๋อร์ฝืนยิ้มใหม่อีกครั้ง เพียงแต่รอยยิ้มกลับยังขมปร่า“อันที่จริงหม่อมฉันเองก็คิดตกแล้ว หากไม่มีวาสนาต่อกันจริง ภายภาคหน้าพวกเราก็จะต้องมีลูกอีก”“เพียงแต่เด็กคนนี้ช่างน่าสงสารเหลือเกิน หม่อมฉันอยากลองพยายามให้ถึงที่สุด รักษาเขาไว้ให้ได้เพคะ”นางเป็นคนอารมณ์ดีตั้งแต่เด็ก ใจกว้างยิ่งนัก ไม่ค่อยเก็บเรื่องใดมาใส่ใจ ไม่มีวันปล่อยให้อารมณ์ขุ่นมัวเพราะเรื่องนี้เพียงแต่ อย่างไรเสียก็เป็นลูกของตน ช่วงนี้นางตั้งตารอลูกทุกวัน คิดว่าตนเองและท่านอ๋องจะได้มีลูกด้วยกันแล้ว นี่จึงรู้สึกมีความสุขอยู่ตลอดท่านย่าและมารดาก็เริ่มเตรียมรองเท้าหัวเสือ หมวกหัวเสือ เสื้อผ้าเล็กจิ๋วให้ลูกนางไว้ล่วงหน้า ยังสอนไม่หยุดว่าจะเลี้ยงดูเด็กแรกเกิดอย่างไร
เสวียนหยางได้ยินคำของซ่งรั่วเจิน สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างอดไม่ได้นี่เป็นฝีมือของเขาจริง เพื่อป้องกันไม่ให้หาตำแหน่งของหญิงคนนั้นพบ ต่อให้ได้โลหิตหัวใจของเขาไป ก็ ไม่น่าจะคลายคาถานั้นออกได้แต่เพราะซ่งรั่วเจินพูดด้วยท่าทีมั่นใจถึงเพียงนั้น ก็เริ่มทำให้เขาสงสัยในใจอย่างอดไม่ได้หรือว่า…ใช้โลหิตหัวใจของเขาสามารถคลี่คลายได้จริง?พวกเขาซ่อนหญิงคนนั้นไว้อย่างมิดชิด แม้แต่ที่พักยังวางค่ายกลซ้อนทับไว้ คาดว่าไม่มีวันหาเจอแน่นอนทว่าในขณะที่เสวียนหยางกำลังคิดเช่นนี้อยู่นั้นเอง มือที่ซ่งรั่วเจินแอบไขว้ไว้ด้านหลังก็เริ่มลงยันต์แล้ว นี่คือยันต์สะกดจิตที่นางเพิ่งทุ่มเวลาเรียนรู้มาหมาด ๆยันต์ชนิดนี้ใช้ได้ดีเยี่ยมต่อการเค้นถาม ฉวยโอกาสตอนที่อีกฝ่ายกำลังวิตกสับสน จับข่าวที่อยู่ภายในนางรู้ดีว่าเสวียนหยางเป็นคนเจ้าเล่ห์ ให้ถามตรง ๆ คนผู้นี้ไม่มีวันยอมปริปากอย่างไรเสียตอนที่คนตกเป็นรอง ต่อให้เป็นเรื่องเล็กน้อยไม่สำคัญ พวกเขาก็ไม่มีวันปล่อยให้อีกฝ่ายได้ใจส่วนโลหิตหัวใจ สำหรับพวกเขานับเป็นของล้ำค่าที่สามารถใช้คลายได้หลายคาถาเพราะเหตุนี้นางจึงตั้งใจรีดโลหิตหัวใจมา เสวียนหยางถูกหลอกง่าย ภายในสมองย
ทว่าคำพูดนี้กลับเหมือนเหยียบโดนเท้าของเสวียนหยาง เขาถึงกับสะดุ้งลุกขึ้นทั้งคน เอ่ยเสียงกราดเกรี้ยวว่า“เจ้ารู้อะไรบ้างเล่า? นี่ล้วนคือการซ่อนตัวของจักรพรรดิ!”“ซ่อนตัวบ้าบออะไรกัน หากมีความสามารถนัก เหตุใดไม่ออกไปออกรบด้วยตนเอง?”“ฉู่อ๋องปกป้องแคว้นอยู่ภายนอก ช่วยเหลือราษฎรผู้ทุกข์ยาก จึงได้รับความรักจากราษฎร์ เขาเดินหน้าอย่างเปิดเผยสง่างาม ส่วนพวกเจ้าเอาแต่ซ่อนอยู่ในเงามืด”“พูดไปแล้ว พวกเจ้าก็แค่แอบหมอบรอให้เหล่าวีรบุรุษในใต้หล้าสละชีพเพื่อแผ่นดิน แล้วท้ายที่สุดจึงโผล่ออกมาเก็บผลประโยชน์เท่านั้น”“คนเช่นนี้…ก็คือคนสวรรค์กำหนดกระนั้นหรือ?”“ไม่สู้เจ้าพูดว่าศึกใหญ่ ก็เป็นเพียงรอให้สงครามใหญ่กลืนกินยอดคนทั่วทั้งแผ่นดินจนสิ้น แล้วเหลือแต่พวกไร้ความสามารถออกหน้าชี้นิ้วบัญชาการแผ่นดิน”“เพราะเหล่าคนเก่งล้วนตายไปหมดแล้ว”ปากของซ่งรั่วเจินนั้นคมกริบ ย้อนนึกถึงตอนอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก นางก็คิดอยู่แล้วว่าโครงเรื่องแปลกยิ่งนักทหารหนุ่มมากมายต้องสิ้นชีพในสนามรบ ส่วนคนที่แสร้งป่วยหลบเลี่ยงความรับผิดชอบกลับได้ครอบครองบัลลังก์ในท้ายที่สุด นี่ต่างหากไร้ความยุติธรรมอย่างแท้จริง!“ต่อให้เจ้
เสวียนหยางได้ยินคำถามของซ่งรั่วเจิน จู่ ๆ ก็หัวเราะเสียงแผ่วเบาแล้วพูดว่า “เจ้าห่วงใยญาติผู้น้องคนนั้นของเจ้ายิ่งนัก”“เจ้ามีความสามารถทางวิชาเต๋าไม่น้อย อันที่จริงเจ้าน่าจะทำนายออกมาได้ว่าเดิมทีญาติผู้น้องของเจ้าก็มีชะตาไม่อาจพบจุดจบที่ดี”“ไม่เพียงแค่นาง แม้แต่อวิ๋นอ๋องเองก็ไม่มีชะตาชีวิตที่ดีเช่นเดียวกัน ก็แค่เด็กคนหนึ่ง ต่อให้ไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้น นางก็ไม่มีวันคลอดลูกได้อยู่ดี”ได้ยินดังนั้น สีหน้าซ่งรั่วเจินเย็นชาลง นางย่อมรู้เรื่องนี้ดีอย่างไรเสีย อิงตามต้นฉบับ เมื่อเหลียงอ๋องเริ่มรุ่งโรจน์ เขาก็เริ่มวางแผนกำจัดองค์ชายคนอื่นอวิ๋นอ๋องต้องตายอย่างอนาถ ต่อให้เป็นฮวนเอ๋อร์ที่เขาแต่งงานด้วยก็ตายตามสามีไปในต้นฉบับ เด็กคนนี้ไม่อาจมีชีวิตรอดเพียงแต่ บัดนี้เรื่องมากมายเปลี่ยนไปแล้ว โลกที่นางอยู่เป็นโลกจริง ไม่ใช่เพียงต้นฉบับในนิยายทุกคนที่อยู่ภายในล้วนเป็นของจริง ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตล้วนพิสูจน์ความจริงข้อนี้ ลิขิตฟ้าหรือจะสู้คนกำหนด ทั้งหมดสามารถเปลี่ยนแปลงได้องค์ชายเจ็ดแต่งกับเมิ่งชิ่น ไม่ตอแยอยู่กับอูเยว่เอ๋อร์อีก พี่ชายของนางไม่พิการและตายด้วยความโศกเศร้าสิ้นหวัง







