เซียวอวี้มองเฟิ่งจิ่วเหยียนด้วยความไม่เชื่อ เมื่อสักครู่ เขาได้ยินว่าอย่างไรนะ? รุ่ยอ๋อง...มีความรู้สึกต่อเขา?! ความรู้สึกอะไร! เฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยอย่างไม่อ้อมค้อม “รุ่ยอ๋องมีความรู้สึกที่พิเศษต่อท่าน ซึ่งไม่ใช่ความรักแบบพี่น้อง” นางเน้นย้ำเช่นนี้ เซียวอวี้กลับรู้สึกเพียงงงงวย เขาคิดว่านางกำลังพูดหยอกเล่น “เรากับรุ่ยหลินเติบโตมาด้วยกัน หากเขามีความคิดเช่นนั้นกับเรา แล้วเราจะไม่รู้ได้อย่างไร? “อีกทั้งตอนนี้เขาก็มีหร่วนฝูอวี้แล้ว...” “ก่อนหน้านี้ ในใจของรุ่ยอ๋องมีเพียงท่านเพคะ” เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดแทรกขึ้นมา เซียวอวี้ตัวแข็งทื่อ “จิ่วเหยียน ไยเจ้าถึงเอ่ยเช่นนั้น?” เขายังไม่เชื่อ เขาและรุ่ยหลิน ล้วนหาได้มีรสนิยมรักเพศเดียวกันไม่ “เจ้าต้องเข้าใจเขาผิดไปแล้ว” น้ำเสียงของเขาหนักแน่น ก่อนหน้านี้เคยมีคนสงสัยว่าเขาชื่นชอบบุรุษ ซึ่งล้วนเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งเพ เขาและรุ่ยหลินต่างก็เป็นคนรักนวลสงวนตัว จึงสร้างความเข้าใจผิดไม่น้อย เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่พูดมากอีก นางเอ่ยเหมือนไม่ใส่ใจ “หวังว่าหม่อมฉัน
Read more