Semua Bab แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย: Bab 1471 - Bab 1480

1522 Bab

บทที่ 1471

สิ่งที่เป็นของยืนยันที่ว่า คือพู่หยกเมื่อเสียวอู่รับของยืนยันไป เฟิ่งจิ่วเหยียนก็ปีนหน้าต่างออกไปน่าเสียดายที่เขาอุตส่าห์เก็บสัมภาระเรียบร้อย ทว่ายังต้องอยู่เป็นหนอนบ่อนไส้ในตระกูลหยวนต่อวันต่อมาเช้าวันรุ่งขึ้น เสียวอู่โวยวายขอพบท่านผู้เฒ่าหยวนท่านผู้เฒ่าหยวนจำต้องมาหาเขาที่ห้องด้วยตนเอง“ตกลงมีเรื่องอะไรกันแน่!” ปกติท่านผู้เฒ่าหยวนจะบำเพ็ญตน นั่งสมาธิบ่อย ๆ ทว่ายังแก้นิสัยใจร้อนไม่ได้เสียวอู่ทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ เหมือนขโมย ไปปิดประตูหน้าต่างทั้งหมดท่านผู้เฒ่าขมวดคิ้ว “นี่เจ้าทำอะไร!”เสียวอู่ยกนิ้วชี้ขึ้นทำท่าบอกให้เขาเงียบ“ชู่ว!”ท่านผู้เฒ่า: ?เจ้าเศษสวะนี้! กล้ามาบอกให้เขาเงียบหรือ?ต่อมา เสียวอู่ก็ล้วงพู่หยกในอ้อมแขนออกมา ส่งให้ท่านผู้เฒ่า“มีคนฝากสิ่งนี้มาให้ท่าน…”ตอนแรกท่านผู้เฒ่าไม่ได้ตั้งใจมอง ทว่าพอเขาเห็นพู่หยกครั้งที่สอง ก็จำได้ทันทีว่ามันคือของรัชทายาทด้วยเหตุนี้ เสียวอู่ยังพูดไม่จบ ก็ถูกท่านผู้เฒ่าบีบคอ“ฝีมือเจ้าจริง ๆ หรือ?!“ทำไม คิดจะมาขู่ข้าหรือไร!“พวกเจ้าทำอะไรรัชทายาท!”เสียวอู่ไม่คิดว่าท่านผู้เฒ่าจะโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้เขาถูกบีบคอ เนิ่น
Baca selengkapnya

บทที่ 1472

แม้เฟิ่งจิ่วเหยียนเองก็ไม่คาดคิดว่า จะเจอเซียวเหิง ในเวลานี้นางถือกระบี่นั่งอยู่หลังม่านรถม้าหากเซียวเหิงเปิดม่านโดยพละการ จุดนั้นก็พอจะเป็นมุมอับได้ แต่ก็ไม่แน่นอนเสมอไปเอาเป็นว่า นางได้เตรียมพร้อมที่จะต้องปะทะคมกระบี่กับเซียวเหิงตลอดเวลาท่านผู้เฒ่าหยวนนั่งอยู่บนที่นั่งหลักเขาสมกับเป็นคนที่เคยดำรงตำแหน่งมหาเสนาบดี ตอนนี้ไม่มีท่าทีลนลานเลยสักนิด เอ่ยอย่างไม่สะทกสะท้าน“ข้าจะไปไหน เจ้าไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่าย“หากมีเวลาว่างนัก เจ้าไปเดินหารัชทายาทมากขึ้นอีกไม่ดีกว่าหรือ”นอกรถม้า เซียวเหิงดูนอบน้อม“ท่านพ่อสั่งสอนได้ถูกต้อง”“แต่ว่า ข้างนอกทั้งมืดและอันตราย ข้าเป็นห่วงท่าน ข้าขอส่งคนไปคุ้มกันท่านดีกว่า…”ท่านผู้เฒ่าพูดเสียงเข้ม“ไม่จำเป็น คิดว่าข้าไม่มีคนของตัวเองหรือ?”สิ้นคำพูด เขาก็ให้สารถีออกเดินทางต่อ ไม่เห็นเซียวเหิงในสายตาสักนิดหลังจากรถม้าออกไปไกล แววตาของเซียวเหิงก็คมกริบเขาออกคำสั่งลูกน้อง“ส่งคนแอบติดตามไป ดูว่าเจ้าแก่นั่นจะไปที่ไหน?”“รับทราบ!”ในรถม้าเฟิ่งจิ่วเหยียนเก็บกระบี่ลงฝักท่านผู้เฒ่าหยวนปรายตามองนาง“เจ้าเองก็เป็นลูกศิษย์ภูเขาหวูหยาหรือ?”
Baca selengkapnya

บทที่ 1473

เซี่ยหวั่นเฉินตกอยู่ในวังวนการแย่งชิงอำนาจจักรพรรดิตั้งแต่เยาว์วัย ไม่ใช่คนจิตใจเรียบง่ายอย่างแน่นอน เขาสังเกตเห็นแล้วว่า เฟิ่งจิ่วเหยียนต้องการส่งเขาไปพ้น ๆ เพียงคาดไม่ถึงว่า ครั้งนี้นางและเซียวอวี้จะแสดงท่าทีชัดเจนขนาดนี้ เขาไม่อาจแสร้งสับสนได้อีก เฟิ่งจิ่วเหยียนมองเซียวอวี้ เซียวอวี้ก็มองนางเช่นกัน คำถามของเซี่ยหวั่นเฉินนั้น พวกเขาหาได้ตอบทันทีไม่ เซี่ยหวั่นเฉินใช้มือหนึ่งแตะที่หน้าผาก “ตอนนี้พวกท่านไม่ปิดบังแล้วหรือ?” กลับส่งสายตาให้กันต่อหน้าเขาเช่นนี้เลย เซียวอวี้เอ่ยอย่างสงบนิ่ง “จะบอกเจ้าก็ได้” ระหว่างทาง เขายังตระหนักได้ว่า เซี่ยหวั่นเฉินมิใช่คนไร้คุณธรรมที่พอข้ามแม่น้ำเสร็จก็รื้อสะพานทิ้ง เฟิ่งจิ่วเหยียนยังระมัดระวังเล็กน้อย ทว่า ความจริงไม่อาจซ่อนเร้นได้ เซียวอวี้ตัดสินใจจะบอกเซี่ยหวั่นเฉิน นางไม่ได้คัดค้าน “สรุปแล้วคืออะไรกันแน่?” เซี่ยหวั่นเฉินดูร้อนใจไม่น้อย เซียวอวี้เอ่ย “หมอเทวดาพวกนั้นกล่าวว่า หากใช้เลือดของเราทดลองยา อาจจะสามารถหลอมยาถอนพิษมนุษย์โอสถได้” เมื่อได้ยินเช่นน
Baca selengkapnya

บทที่ 1474

“น้องสาม เจ้าเอ่ยเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร!” ฮูหยินนั่วมีสีหน้าเย็นชา เซียวเหิงก็มองไปที่หยวนสุยเช่นกัน หยวนสุยยื่นมือใหญ่ออกไป ดึงภรรยาและลูกชายมาปกป้องไว้ข้างหลังของตน เขาสบประสานสายตาคลุ้มคลั่งของฮูหยินนั่ว ชี้ไปที่เซียวเหิง “ในช่วงเวลาที่เดินทางแสวงหาความรู้นั้น หยวนตั๋วไปทำอะไรมาบ้าง พี่หญิงรองยังไม่รู้ชัดอีกหรือ? “ผู้ที่ฆ่าหยวนตั๋วจริง ๆ หาใช่หยวนจั้นลูกชายของข้าไม่ เกรงว่า คงเป็นคนข้างหมอนของท่านต่างหาก!” สีหน้าของฮูหยินนั่วเปลี่ยนไปอย่างมาก เพียะ! นางตบหน้าหยวนสุยอย่างเดือดดาล “เจ้าพูดเหลวไหลอะไร!” “ท่านไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริง ๆ !” หานซื่อรู้ว่าฮูหยินนั่วเพิ่งจะสูญเสียลูกชายที่รักไป จึงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ เพื่อหลีกเลี่ยงการทะเลาะวิวาท นางจึงดึงแขนหยวนสุยผู้เป็นสามี และชักชวนให้เขาออกไปก่อน อย่างไรก็ตาม หยวนสุยเก็บงำเรื่องนี้มานานหลายปี มีบางอย่างที่เขาจะต้องพูดออกไป โดยเฉพาะเมื่อเห็นสายตาที่ฮูหยินนั่วพี่หญิงรองใช้มองบุตรชายของเขาเมื่อครู่ ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า เขาไม่สามารถปล่อยให้ลูกชายเข้าม
Baca selengkapnya

บทที่ 1475

ครั้นผู้เฒ่าหยวนมาถึงเรือนตะวันตก เซียวเหิงโค้งคำนับเขาอย่างเคารพ “ท่านพ่อ” ท่านผู้เฒ่าปราดมองเซียวเหิง “เรียกข้ามาที่นี่เพราะเหตุใด?” เซียวเหิงมีสีหน้าเศร้าหมองและจนปัญญา “ท่านพ่อโปรดช่วยเกลี้ยกล่อมฮูหยินด้วยเถิด ลูกชายของพวกเราจากไปแล้ว พิธีฝังศพจะจัดขึ้นในวันนี้ แต่ฮูหยินปกป้องศพไว้อย่างสุดชีวิต ไม่ให้ใครแตะต้องเลย” ผู้เฒ่าหยวนสีหน้าเงียบขรึม “นางดื้อรั้นขนาดนั้นเชียวหรือ” เอ่ยจบก็เดินเข้าไปในห้องทันที ภายในห้อง ฮูหยินนั่วยืนอยู่หน้าโลงศพ ถือกระบี่ยาว ชี้ไปทางกลุ่มคนรับใช้ “อย่าเข้ามานะ! อย่าเข้ามา! พวกเจ้าอย่าคิดที่จะแตะต้องลูกชายของข้า! เขายังมีชีวิตอยู่ เขายังไม่ตาย——” ฮูหยินนั่วเสียสติเช่นนี้ ถึงแม้จะได้พบบิดาแท้ ๆ ก็ยังไม่สงบลงเลย นางดูเหมือนไม่รู้จักเขา ทั้งยังตะโกนใส่เขา “ท่านก็มาแย่งลูกชายของข้าด้วยหรือ! “ออกไป! ออกไปให้พ้น!” ผู้เฒ่าหยวนมองโลงศพที่อยู่ข้างหลังนาง ศพของหยวนตั๋วอยู่ข้างใน และนั่นก็เป็นหลานชายแท้ ๆ ของเขาด้วย เขาเดินหน้าต่อไปอย่างไม่กลัวตาย ฮูหยินนั่วเห็นเช่นนี้ ก็ฟันกระบี่
Baca selengkapnya

บทที่ 1476

เซี่ยหวั่นเฉินถอนหายใจอย่างสุดซึ้ง “ถานไถเหยี่ยนเป็นนักวางแผนกลยุทธ์ ข้าชื่นชมเขานัก “เดิมคิดว่า เขาสามารถได้รับแต่งตั้งเป็นราชครูแคว้นตงซานได้ คาดไม่ถึงว่าหลังจากสงครามครั้งใหญ่ เขาจะละทิ้งแคว้นตงซาน และหันไปพึ่งพิงหนานฉีของพวกท่าน “ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ข้าก็ยังนับถือเขาเป็นสหายรู้ใจ” เฟิ่งจิ่วเหยียนมีท่าทีสงบนิ่ง ผิดกับเซียวอวี้ที่เพิ่งดื่มยาบำรุงเลือดเสร็จ มองเซี่ยหวั่นเฉินอย่างขุ่นมัว พลางเอ่ย “สหายรู้ใจ? “กล่าวอีกนัยคือ เจ้าก็เป็นเหมือนถานไถเหยี่ยน ที่คิดจะรวมใต้หล้าเป็นหนึ่งอยู่ตลอดเวลากระมัง?” หนึ่งคนคือกษัตริย์แห่งแคว้นหนานฉี อีกหนึ่งคนคือรัชทายาทแห่งแคว้นตงซาน หากพวกเขาอภิปรายเรื่องการรวมใต้หล้าเป็นหนึ่งจริง ๆ เกรงจะต้องโต้เถียงกันอย่างดุเดือดเป็นแน่ เฟิ่งจิ่วเหยียนรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ฮ่องเต้ให้ความสำคัญกับเซียวเหิงมาก ทำอย่างไรฮ่องเต้จึงจะได้สติ?” ราวกับเซี่ยหวั่นเฉินไม่ได้ยินคำพูดของนาง ยังเอ่ยต่อ “แม้เป็นสหายรู้ใจ แต่ใช่ว่าจะเห็นพ้องต้องกันไปเสียทุกเรื่อง” เซียวอวี้จดจ้องเซี่ยหวั่นเฉิน ตั้งแต่แ
Baca selengkapnya

บทที่ 1477

กลุ่มองครักษ์วิ่งเข้าไปในห้อง ล้อมผู้เฒ่าหยวนไว้ ผู้นำกลุ่มยกมือคารวะท่านผู้เฒ่า “ท่านผู้เฒ่า เราปฏิบัติตามพระราชโองการ ขออภัยที่ล่วงเกิน!” ท่านผู้เฒ่ามีท่าทางสงบเยือกเย็น “จับข้า ไม่ต้องทำใหญ่โตขนาดนี้” “ท่านผู้เฒ่า!” บ่าวคนสนิทมีเรื่องที่อยากจะพูดแต่ไม่กล้าพูด ท่านผู้เฒ่าส่งสายตาออกไปให้เขาทันที บ่าวเข้าใจโดยไม่ต้องเอ่ย——นี่เป็นการสั่งให้เขาดูแลเรื่องในจวนให้ดี โดยเฉพาะคุณชายเสียวอู่ หลังจากนั้น กลุ่มองครักษ์ก็พาผู้เฒ่าหยวนออกไป เขาให้ความร่วมมืออย่างดี ไม่ขัดขืน ไม่ถามมากความ ที่นอกลานบ้าน มีพวกบุตรหลานของเขายืนอยู่ หยวนสุยมีสีหน้าเคร่งขรึม “ท่านพ่อ! ท่านทำผิดอะไร?” ท่านพ่อตรากตรำทำงานมีแต่ความดีความชอบ ฝ่าบาทจะไม่จับกุมท่านพ่อโดยไร้สาเหตุ ถึงแม้ฮูหยินนั่วจะไม่พอใจกับการปฏิบัติอย่างเย็นชาของบิดา ก็ยังมาด้วย นางซักถามองครักษ์เหล่านั้น “พวกเจ้าจับท่านพ่อข้าด้วยเหตุใด!” หัวหน้ากลุ่มองครักษ์กล่าวเสียงเข้ม “เราเพียงปฏิบัติตามพระราชโองการ” นี่เป็นคำพูดที่ไม่เปิดเผยอะไรเลย ผู้เฒ่าหยวนยังคงเ
Baca selengkapnya

บทที่ 1478

กลุ่มหมอเทวดารวมตัวกันอยู่จุดหนึ่ง และถกเถียงกันอย่างดุเดือด ยังเกือบจะลงไม้ลงมือกันพวกเขาพูดว่าอย่างไร เซียวอวี้อยู่ด้านนี้ได้ยินไม่ชัดเจน และฟังไม่ค่อยเข้าใจเช่นกันเขาถามเสียวอู่“สมุดเล่มนั้นคืออะไรกันแน่?”เสียวอู่ตอบ: “ท่านผู้เฒ่าบอกว่า ในนั้นอาจจะบันทึกต้นตอของพิษมนุษย์โอสถ”“อะไรนะ!!!” เซียวอวี้แสดงสีหน้าตกใจตอนนี้ แม้แต่เซี่ยหวั่นเฉินก็ตกใจจนลุกขึ้นยืน และรีบเดินไปทางกลุ่มหมอเทวดาที่อยู่ด้านนั้น“ท่านทั้งหลาย สมุดเล่มนี้อาจช่วยให้พวกท่านปรุงยาถอนพิษได้เร็วขึ้นหรือไม่?”ทว่า เหล่าหมอเทวดาพากันง่วนอยู่กับการหารือ จนไม่มีเวลามาสนใจเซี่ยหวั่นเฉินพวกเขาเบียดเสียดกัน จนผลักเซี่ยหวั่นเฉินออกไปอยู่ด้านนอกเขาพูดว่าอย่างไร เหล่าหมอเทวดาย่อมไม่ได้ยินเป็นธรรมดาเซี่ยหวั่นเฉิน: ?อย่างน้อยเขาก็เป็นถึงรัชทายาท?เหตุใดพวกเขาแต่ละคนถึงได้เมินเฉยต่อเขา?เสียวอู่ยิ้มกับเซียวอวี้ด้วยความภาคภูมิใจในผลงาน“ศิษย์พี่ คราวนี้ข้าช่วยเหลือได้อย่างมาก ใช่หรือไม่?”เซียวอวี้พยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจมากนัก“อืม ก็จริง รอจนกลับไปหนานฉี จะพิจารณาให้รางวัลตามผลงาน”เสียวอู่ใช้นิ้วชี้สองนิ้ว
Baca selengkapnya

บทที่ 1479

ในขณะที่เสียวอู่ร้อนใจอยู่นั้น จู่ ๆ ก็นึกขึ้นมาได้วิธีหนึ่ง“เหตุใดพวกเราจึงไม่รีบคัดลอกไว้ แล้วนำสมุดเล่มนี้ส่งคืนกลับไป? ทำเช่นนี้ท่านผู้เฒ่าก็จะไร้ความผิดแล้ว!”เฟิ่งจิ่วเหยียนส่ายศีรษะ“ไม่ได้“ท่านผู้เฒ่าต้องเคยคิดแบบนี้เช่นกัน แต่เพราะเซียวเหิงทำสมุดเล่มนี้หายไป เมื่อค้นพบแล้ว จะต้องสร้างการป้องกันอย่างแน่นหนามากขึ้น การส่งคืนกลับไป? นั่นจะเป็นหนทางที่ไม่อาจไปต่อได้เลย“อีกอย่าง หากเป็นเพียงการคัดลอกตัวหนังสือก็คงพอไหว แต่สมุดเล่มนี้ ข้าได้ดูเมื่อครู่แล้ว ไม่ใช่สิ่งที่จะคัดลอกได้ง่าย ๆ“ในนั้นยังเอ่ยถึงสมุนไพร อย่างน้อยก็มีหลายร้อยชนิด ซ้ำยังมีหลายชนิดที่เป็นพืชหายาก เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับยาถอนพิษ จะให้ผิดพลาดแม้แต่น้อยไม่ได้ การจะคัดลอกภาพให้เหมือนเดิมทุกประการ ถือว่ายากมาก อีกทั้งยังต้องทำในเวลาอันสั้นด้วย”เสียวอู่รู้สึกกังวลใจขึ้นมา: “เช่นนั้นควรทำอย่างไร? หรือจะนั่งดูท่านผู้เฒ่าถูกพวกเขาบีบคั้นจนตายหรือ?”เซี่ยหวั่นเฉินเอ่ยด้วยท่าทีสงบนิ่ง“ก็มิใช่ว่าจะไม่มีวิธีเลย”“วิธีใด?” เสียวอู่กลับมามีความหวังอีกครั้งจากนั้นก็ได้ยินเซี่ยหวั่นเฉินเอ่ยว่า“หากเสด็จพ่อจับเข
Baca selengkapnya

บทที่ 1480

เรือนหลัก ภายในห้องปีกข้าง“เหตุใดท่านถึง...” หยวนจั้นมองเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างงุนงงที่นี่คือเรือนหลักของจวนตระกูลหยวน เป็นเรือนของท่านปู่เขาเฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยอย่างกระชับได้ใจความ“เรื่องของท่านปู่เจ้า เกี่ยวข้องกับสมุดเล่มนั้นใช่หรือไม่?”หยวนจั้นพยักหน้า“จากข่าวที่พวกเราสืบทราบในตอนนี้ เป็นเช่นนั้นจริง“แต่ว่า สมุดเล่มนั้นคืออะไร?”เฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยด้วยเสียงเบา“มันบันทึกแหล่งที่มาของพิษมนุษย์โอสถ บางทีเขาอาจจะไปขโมยมาจากเซียวเหิง”“เป็นเช่นนั้นจริงหรือ!” หยวนจั้นรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้างจากนั้นเขามองไปที่เฟิ่งจิ่วเหยียน และถาม: “เหตุใดท่านถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ และมาหาข้าเพื่ออะไร?”แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า นางสามารถสั่งบ่าวคนสนิทของท่านปู่ได้ มิใช่ว่า เป็นท่านปู่ที่จัดการให้นางมาที่นี่หรือ?หยวนจั้นมีข้อสงสัยมากมายในใจไม่ทันรอให้เฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยปาก เขาพลันนึกถึงเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่ง“องค์รัชทายาทเล่า? เขาอยู่กับพวกท่านหรือไม่?”เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้ว“เจ้าถามมาทีเดียวตั้งมากมาย ข้าควรจะตอบเจ้าข้อไหนก่อนดี?”ในตอนนี้หยวนจั้นก็สับสนอย่างมากเช่นกันเรื่อง
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
146147148149150
...
153
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status