All Chapters of Arranged Marriage with the Ruthless CEO: Chapter 341 - Chapter 350

Ang pagkakaalam ni Mateo, nag-ayos siya ng isang buong post-partum care team para kay Irene. Kaya hindi niya maintindihan kung bakit nasa labas ito at nagtatrabaho na gayong hindi dapat para sa isang babaeng nakunan kamakailan lang.Matalim ang tingin niya ng bumaling sa manager nito. “Ganito ba ang ginagawa mo sa mga artistang mima-manage mo? Hindi mo ba alam na hindi pa siya magaling? Ilang linggo dapat ang pahinga niya, Ed.”Nanigas si Ed, “ah…sir…kasi…”“Hindi kasalanan ni Ed, Mateo.” Mahinahong singit ni Irene. Nangingislap ang kanyang mga namumulang mata mula sa mga luhang hindi pa bumabagsak. Mahina ang boses niya at may halong lungkot. “Ako ang nagpumilit na lumabas. Kailangan kong may gawin…kung hindi, lalo lang akong mag-iisip ng kung ano-ano.”Walang naisagot si Mateo. Alam niyang nasaktan niya si Irene. Alam din niyang marupok ito---gaya ng dati. Pagkalipas ng ilang sandali, tamango siya. “Mabuti na rin ang makalanghap ka ng sariwang hangin, basta huwag mo lang pilitin ang

“Sige, ipaliwanag mo kung bakit hindi mo na kinuha ang suit.” Inayos ni Mateo ang pagkakasandal sa mesa. Ang mga mata ay puno ng paghihintay. Gusto niyang marinig kung paano ipapaliwanag ni Natalie ang sarili niya.Ibinaba ni Natalie ang bote ng lotion at nagsimula---“pinag-isipan ko ito ng mabuti. Napagpasyahan ko na hindi dadalo si Justin sa kasal. Huwag mo na akong tanungin kung bakit. Iyon na ang masusunod.”Boom.Nanikip ang dibdib ni Mateo at sumabog ang dugo niya dahil sa galit at hindi pagkapaniwala. Ang labi niya ay bahagyang ngumiti, ngunit walang init---isa iyong malamig at mapait na ngiti.“Bakit?”Nakipagtitigan si Natalie sa kanya sa salamin habang patuloy sa pagpahid ng lotion sa braso na para bang ordinaryong usapan lang ang meron sila. “Maha-hassle lang tayo.”“Paanong mangyayari ‘yon?” Mababang halakhak ang pinakawalan ni Mateo. Isang uri ng tawa na walang saya. “Hindi ba sinabi ko na sayo na ako na ang bahala sa lahat? Na wala ka ng kailangan pang alalahin? Ang tang

Ang dalawang babae sa harapan ni Natalie ay kanya-kanya ng desperadong pagmamakaawa sa kanya. Sila ang mga nanay ng mga babaeng sinubukang takutin siya kahapon sa pamamagitan ng pagsaboy sa kanya ng pekeng asido.Ang presensya ni Irene sa eksena, ang kanyang mapanuksong ekspresyon at ang pasimpleng paninis isa kanyang tono---ang lahat ng iyon ay bumuo ng isang malinaw na larawan sa isipan ni Natalie.Agad niyang naunawaan ang sitwasyon. “Pinakulong sila ni Mateo ngayong araw. Ano ba ang iniisip niya?”Huminga si Natalie ng malalim bago tumawa ng mahina. Ang kanyang boses ay kalmado at matatag. “Sorry, mali kayo ng napuntahan. Hindi ako ang nag-utos sa mga pulis.”Babalik na sana siya sa mesa niya ngunit, isang hakbang pa lang ang nagagawa niya ng biglang hawakan ni Irene ang braso niya ng marahas. Mahigpit ang pagkakakapit, halos bumaon ang mga kuko sa balat ni Natalie. Puno ng pang-uusig ang kanyang tono.“Hmph! Kahit na hindi ikaw ang tumawag sa mga pulis, sigurado ako na ikaw ang n

Pagpasok ni Natalie sa opisina, agad niyang napansin ang babaeng nakaupo sa tapat ni Mateo. Natigilan siya ng bahagya dahil hindi iyon si Irene. Pero pamilyar ang mukha nito sa kanya—sigurado siyang isa itong artista. Nakita na niya ito noon pero hindi niya sigurado kung saan at kailan.Kahit hindi mahilig si Natalie sa mga balita tungkol sa showbiz o mga tsismis tungkol sa mga sikat, alam niyang nakita na niya ito dati. May pambihira siyang memorya. Hindi niya matandaan ang pangalan nito o kung saang proyekto niya ito maaaring nakita pero sapat na ang presensya ng naturang babae para may kumurot sa kanyang sikmura sa hindi maipaliwanag na dahilan.“So, lumalabas na…na hindi lang pala si Irene ang umaaligid sa kanya? Pft, ibang klase talaga ‘tong unggoy na ‘to. Hindi pa kuntento sa isang sakit ng ulo, gusto pa ng dalawa.” Hindi maipaliwanag ni Natalie ang nararamdaman sa nadatnan niyang eksena. Naiinis siya na ewan.Si Mateo naman ay kalmado lang na nakaupo. Parang walang pakialam sa

“K-kanina ka pa dyan?”“Ano ngang nakakatawa?”Umiling si Natalie. “Wala naman.”“Anong wala? Narinig kaya kita.” Hindi naniniwala si Mateo. Walang pag-aatubili, dinampot niya ang telepono ni Natalie mula sa mesa.“Hoy! Akin ‘yan! Ibalik mo ‘yan!” Maagap na tumayo si Natalie at pilit na inaabot ang telepono mula kay Mateo.Pero masyado itong matangkad, at sa isang mabilis na galaw, itinaas niya ang telepono ng sa gayon ay hindi na ito maaabot pa ni Natalie. Hindi pa rin sumuko ang babae, sinubukan pa nitong kumapit sa braso niya pero mas mabilis si Mateo.Gamit ang isang kamay, madali siyang napigilan ni Mateo sa pamamagitan ng pagdiin sa ulo ni Natalie habang ang isang kamay ay walang kahirap-hirap na tiningnan kung ano ang pinagkakaabalahan niya kanina habang wala siya.Hindi ito naka-lock kaya ang huling search entry na hinanap nito sa Google ay naroon pa rin.Profile iyon ni Kyla Gutierrez.Lalong lumalim ang aliw sa mga mata ni Mateo. “Ito ba ang sinasabi niyang hindi siya nagses