All Chapters of My Brother in-Law, My Lover: Chapter 51 - Chapter 60

AshlynUmaga, ng magising ako ay mag-isa nalang akong nakahiga sa aking kama. Napabuntong hininga at walang ganang bumangon. Desisyon ko naman ito kaya kailangan kong panindigan. Alam ko na ako ang tunay na asawa, pero hindi ko kaya na magsama kami nna alam ko rin na kailanman ay hindi ko maibibigay sa kanya ang matagal na niyang pinapangarap. Anak.Kahit man lang sana isa ay pwede, ngunit hindi. Kung ipipilit ko ang karapatan ko ay habang buhay akong kakainin ng guilt. Ayun na si Ashley, kayang kaya niyang bigyan ng buong pamilya si Marco. Sa palagay ko ay okay na ‘yon.Naglakad ako papunta sa parador at kumuha ng malaking t-shirt at isinuot bago ako lumabas ng aking silid. Sinalubong ako ng mabangong amoy ng sinangag kaya ang akala ko dumating si Sandro dahil ganon naman siya kapag maagang nagpupunta sa unit ko.“San–” natigil ako sa pagsasalita ng makita ko ang lalaking naglalagay ng bowl na may lamang fried rice sa lamesa.“Are you expecting someone else this morning?” tanong ni Ma

MarcoSa paglipas ng araw at linggo ay sinubukan kong mahalin ulit si Ashlyn, ngunit kahit na anong gawin ko ay laging si Ashley ang naiisip ko. Bakit ganon? Bakit ang bilis na naglaho ng pagmamahal ko sa aking asawa na alam ko naman na mahal na mahal ko noon pa man kaysa sa nararamdaman ko para kay Ashley ngayon?Hindi ba dapat, dahil hindi na kami nagkikita ay tuluyan na ring mawala sa sistema ko si Ashley? Wala akong ibang nais mangyari ngayon kung hindi ang tuluyan ng maayos ang aking pamilya pati na ang kaligayahan ni Ashley. Gusto ko na pare-pareho na kaming matahimik.Mahirap man ay sisikapin kong tuluyan ng maayos at maibalik sa dati ang pagtitinginan namin ni Ashlyn.Araw ng Sabado. Kahit may pasok sa office ay hindi ako umalis. Gusto kong makasama ang asawa at anak ko. Kagaya noong nagsisimula pa lang kami ni Ashlyn. Inilalaan ko ang araw na ito para sa bonding time namin.“Oh, hindi ka papasok?” gulat na tanong ng asawa ko ng makita ako. Hindi kasi ako nakabihis ng pang-opis

AhleyNakapamili na kami ng wedding gown ni Ashlyn at sa buong panahon na yon ay naging parang ang tahimik na ni Mommy. Tanging si Dad na lang ang siyang nakikipag-usap at nagsa-suggest ng mga bagay bagay.Nakaramdam ako ng kaba ngunit inisang tabi ko lang iyon. Sa aming dalawa ni Ashlyn ay mas madalas na ako ang paboran ng aming ina kung magkataon na sabay kaming may kailangan.“Mi, ano sa palagay niyo ang bagay na motif?” tanong ko.“Ha?” natitigilan niyang tugon.“Mi, may problema po ba kayo?” tanong ni Ashlyn. “Parang wala ho kayo sa inyong sarili eh.”“Naku hindi naman, para kasing hindi pa ako makapaniwala na mag-aasawa ka na. Parang kailan lang ay—”“Ano ba yan, Mi…” sabi ko sabay ngiti. Tinignan ko siyang mabuti at nagtagpo ang aming mga mata. Ramdam ko, may gumugulo sa kanya.Inakbayan siya ni Dad kaya sumandig siya sa kanyang dibdib na madalas niyang gawin sa tuwing pakiramdam niya ay nanghihina siya. And that made me even sure na may mali.“Ilang gabi na kasing umiiyak niton

Masamang masama ang loob ko dahil parang kung sino lang ako ng pagsabihan niya. Mukhang ang bata lang talaga ang mahalaga sa kanya. Wala akong nagawa kung hindi ang sundin ang kanyang kagustuhan. Sa ngayon ay pagbibigyan ko siya.Umakyat sila ni Asher habang naiwan naman ako sa sala. Simula ng manganak ako ay hindi pa ako nakaalis ng bahay. Wala na akong balita sa kung ano ang nangyayari maliban sa mga napapanood ko sa social media pati na rin sa T.V.Kailangan kong makagawa ng dahilan upang makalabas. Sa ngayon ay hindi pa pwedeng magtrabaho dahil ayaw ni Marco. Bwisit kasing Ashlyn ‘yon! Kung hindi dahil sa kanya ay hindi ko masasabi na hindi na ako magtatrabaho kapag nagkaanak na kami.“Ma’am, may babae pong naghahanap sa inyo.” Nilingon ko ang katulong at tsaka nagtanong.“Sino daw?”“Pinadala daw po ng agency para maging yaya,” tugon niya. Do’n ko lang naalala na tumawag nga pala ako sa agency.“Okay, papasukin mo at ng ma-interview.”“Okay po.” Umalis na ang katulong at pagbalik

Lumipas ang ilang linggo pa at nasanay na rin ako na mamuhay dito sa probinsya. Kagaya ng gustong mangyari ni Sandro ay may kasama na ako sa bahay peeo stay out.Hindi naman ako alagain kaya hindi ko kailangan ng kasama bente kwatro oras. Hindi na rin ako bata at kaya ko na ang sarili ko kung wala na siya sa gabi.Secured din ang bahay na tinutuluyan ko kaya naman wala rin akong nararamdaman na kahit na anong takot.“Pasok,” sabi ko sabay lingon sa pintuan ng aking silid. Araw ng Sabado at kagaya ng ibang araw ay nasa harapan ako ng aking laptop para magsulat ngunit wala naman akong maisip na isulat. “Nandito po si Atty. Sandro.” Ngumiti ako kay Ate Ovie. Siya na rin ang kinuha kong kasambahay dahil palagay na ako sa kanya. “Sige po, susunod na ako.” Tumango lang siya sa akin at umalis na. Ako naman ay tumayo na sa aking kinauupuan para lumabas at puntahan si Sandro. “Busy?” tanong agad ng lalaki ng makita ako. “Writer's block I guess.” Natawa siya sa sinabi ko. Nito kasing mga hul