All Chapters of ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ: Chapter 791 - Chapter 800

“เงินเดือนสามเดือนของผมยังไม่ได้จ่ายเลยนะครับ เมื่อไรคุณจะจ่ายเงินเดือนให้ผม ตัวคุณเองแต่งตัวดูดีเครื่องประดับเต็มตัว ไม่สนใจไยดีความเป็นความตายของพวกเรา...”“จะว่าไป พวกคุณเชิดเงินหนีไปแล้ว หนีไปอย่างไร้ความรับผิดชอบ แล้วพวกเราเล่า? พวกเรายังต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้องเลี้ยงดูครอบครัวอีก!”“สินเชื่อบ้านก็โดนระงับไปจนหมดแล้ว ถ้าจ่ายสินเชื่อไม่ได้อีก ก็จะถูกธนาคารยึด ขอคุณได้โปรดเมตตา เคลียร์เงินเดือนมาให้ผมเถอะนะครับ!”ที่นี่มีผู้ที่มาทวงค่าจ้างหนึ่งถึงสองพันคน มีพนักงานแผนกต่าง ๆ ของสำนักงานใหญ่ แล้วก็มีพนักงานของโรงงานด้วยกลุ่มคนจำนวนมาก บุกเข้ามาหาเย่มู่มู่พวกเขาก่นด่าอย่างโกรธแค้น ต้องการที่จะทุบตีเธอจางเฉินซีพาบอดี้การ์ดมาด้วยยี่สิบคน เย่มู่มู่พาบอดี้การ์ดมาด้วยสิบคนถึงแม้บอดี้การ์ดเหล่านี้จะมีฝีมือมากเพียงใด แต่เมื่อเผชิญหน้ากับฝูงชนที่โกรธแค้นนับพัน ก็ไร้หนทางรับมือตุ้บ~ไข่ไก่ใบหนึ่งลอยมาที่ใบหน้าของเย่มู่มู่ แต่ถูกหลูซีปัดออกไปด้วยมือข้างเดียวถัดมาเป็นขวดน้ำแร่ มันพุ่งตรงมาที่ใบหน้าของเย่มู่มู่แต่ถูกหลูหมิงสกัดไว้ฮ่าวอี้ หวังเสี่ยวเฉิง และคนอื่น ๆ รวมตัวกันเป็

บ้านพักตากอากาศเซียนหยวนลู่ฉิงยวนนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้พยูง กำลังดูหน้าจอถ่ายทอดสดสถานที่เกิดเหตุ ริมฝีปากบางแย้มยิ้มเล็กน้อยจัดการจนเรียบร้อยแล้วสินะ!เขามองดูภาพหลูซีทะยานออกมาจากฝูงชน และเตะคนสิบกว่าคนที่ยืนอยู่บนฐานธงลงมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเขากับหลูหมิงไม่เหมือนนักรบที่เติบโตมาในยุคสมัยปัจจุบัน!ลู่ชิงยวนไม่สามารถสืบหาเบื้องลึกเบื้องหลังของบอดี้การ์ดทั้งสองคนของเธอได้กลับเป็นฮ่าวอี้ หวังเสี่ยวเฉิง สวีเฟิง หงเหว่ยและคนอื่น ๆ ที่ล้วนมาจากกองกำลังตำรวจติดอาวุธที่ปลดประจำการฮ่าวอี้ถึงขั้นที่ครั้งหนึ่งเคยได้แชมป์การต่อสู้ด้วยมือเปล่าในการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ภายในหน่วยงานด้วย!สามารถเชิญคนแบบนี้มาเป็นบอดี้การ์ดได้ เย่มู่มู่จะต้องเป็นคนที่มีเส้นมีสายอย่างแน่นอนลู่ชิงยวนปิดแท็บเล็ต จากนั้นก็เหลือบมองไปที่เลขาซูเหลียงซูเหลียงกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “ประธานลู่ เมื่อครู่ผู้ถือหุ้นจำนวนสิบกว่าคนต่างก็ต้องการจะขายหุ้น ให้ซื้อเอาไว้ทั้งหมดไหมครับ?”“คุณลองคำนวณดูว่าหากซื้อหุ้นที่อยู่ในมือพวกเขา จะครอบครองหุ้นทั้งหมดกี่เปอร์เซ็นต์”“ครับ!”“ตอนเที่ยงนัดเย่มู่มู่มาทานอาหารกลางวันที่บ้าน

เมื่อเย่มู่มู่มองไปที่กระดาษแผ่นนี้ หางตาก็ชื้นไปด้วยน้ำตาไม่ใช่ว่าเขาไม่เป็นห่วง แต่ไม่อาจช่วยเหลืออันใดได้หกเผ่าใหญ่ของเผ่าตงหมานยังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ต้องเปิดคูระบายน้ำ ให้อาหารม้าและปศุสัตว์ และสอนปศุกรปลูกหญ้า...เขายุ่งยิ่งนัก!เผ่าหมานมีคนทรยศอยู่มากมาย ชนเผ่าปาเอ่อร์กับชนเผ่าอูคู่ถูกพิชิตได้อย่างราบรื่นเช่นนี้ เป็นสิ่งที่พวกเขาได้มาอย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงการขยายอาณาเขตต่อไป อาจเป็นการต่อสู้ที่ลำบากอย่างต่อเนื่องไม่มีข่าวคราวจากแคว้นเยี่ยน เกรงว่าเซี่ยเวยจะกบฏแล้ว!ไม่มีข่าวจากหลี่หยวนจงที่อยู่ในแคว้นฉู่ส่งมา หวังว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่!เย่มู่มู่เขียนตอบกลับไปบนกระดาษ “ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ!”“พรุ่งนี้ตอนเที่ยงคืน เกราะกันกระสุนสามแสนชุด ชุดเกราะสามแสนชุด ดาบม่อเตาสองแสนเล่ม ดาบเหิงเตาราชวงศ์ถังสองแสนเล่ม...จะมาถึง ตรวจสอบด้วยนะคะ!”หลังจากที่เธอใส่กระดาษลงไปแล้ว ก็มีเสียงกระทบอันแผ่วเบามาจากแจกันเย่มู่มู่กล่าวถาม “จ้านเฉิงอิ้น?”เสียงที่ชัดเจนของจ้านเฉิงอิ้นแว่วมา “ข้าอยู่นี่~ท่านเทพ ท่านสบายดีหรือไม่ขอรับ?”“เรียกประชุมคณะกรรมการบริษัทเมื่

ฮ่าวอี้จ้องมองเขา “รายงานอะไรกัน? นายรู้ที่มาที่ไปหรือไง? พวกเขาไม่ได้ขโมย ไม่ได้ปล้น ไม่ได้ขุดสุสาน...”“เป็นของที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ นายอย่าสร้างปัญหา!”หวังเสี่ยวเฉิงเกาศีรษะ “เอาเถอะครับ พี่เซิ่นอันโชคดีจริง ๆ ของเช่นนี้นอกจากนักสะสมส่วนตัวแล้ว ผมเคยเห็นแค่ในพิพิธภัณฑ์เท่านั้น!”แต่ฮ่าวอี้กลับมองไปที่เฉินขุย ตั้งแต่ที่เฉินขุยกับหยางชิงเหอปรากฎตัวอย่างกะทันหัน เมื่อวานนี้คุณหนูเย่ขายวัตถุโบราณออกไปแล้วสองครั้ง เขาสอบถามมูลค่ามาได้จากเซิ่นอันทั้งหมดสองหมื่นกว่าล้านบาทนี่มันสองหมื่นกว่าล้านเชียวนะ!วิธีการให้รางวัลผู้อื่นของเฉินขุยอวดดีเป็นพิเศษ ให้เหรียญทองคำไปเลยตรง ๆเหรียญทองนี้หากประมาณอย่างคร่าว ๆ คงมีมูลค่ากว่าห้าสิบล้าน!วิธีการพูดและพฤติกรรมของเขา เหมือนกับคนที่อยู่ในช่วงก่อนการปลดปล่อยอย่างมากทว่าเมื่อเทียบกับคนที่อยู่ในช่วงก่อนการปลดปล่อยแล้ว มีจิตวิญญาณของนักรบ ร่ำรวยและใจกว้างมากกว่าความเป็นมาของเขาควรค่าแก่การตรวจสอบเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เขาจึงส่งข้อความหาหัวหน้า “ที่มาที่ไปของเฉินขุยกับหยางชิงเหอ ตรวจสอบพบหรือยังครับ?”หัวหน้าตอบกลับว่า “ยัง!”“หนึ่งวั

ฮ่าวอี้ก้าวออกมา แล้วพูดกับลูกพี่คนนั้นว่า “อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระกับฉัน บอกมาตามตรง ผู้ทรงอิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังพวกนายเป็นใคร?”ลูกพี่คนนั้นถูกคำพูดของหวังเสี่ยวเฉิงเมื่อครู่ทำให้หัวเราะ ยังหัวเราะฮ่า ๆ อยู่เขาออกมาทำมาหากินยี่สิบกว่าปีแล้ว ไม่เคยเห็นเรื่องที่น่าตลกขนาดนี้คนสิบกว่าคน บอกว่าพวกเขาสองร้อยกว่าคน และยังมีคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้มาด้วยอีกสามร้อยคนหนีไม่รอดแล้ว!“เอาละ ส่งตัวแม่หนูคนนั้นออกมา พวกแกจะได้ลำบากน้อย ๆ หน่อย!”“ไม่อย่างนั้น พวกแกมีแต่ต้องตายลูกเดียวเท่านั้น!”รถที่มาด้านหลังเริ่มเยอะขึ้นเรื่อย ๆ ถึงขั้นปิดถนนทั้งสองข้างเอาไว้คนขับรถบรรทุกที่เดินทางตอนกลางคืน เห็นว่าถนนถูกปิด ก็หาที่กลับหัวรถและแล่นออกไป!หลูซีเขาเปิดที่เก็บของหลังรถ แล้วชักดาบเหิงเตาราชวงศ์ถังออกมาเล่มหนึ่งเขามองไปที่ฮ่าวอี้ แล้วเอ่ยถามขึ้นว่า “ใช้ดาบได้หรือไม่?”ฮ่าวอี้เรียกตรง ๆ เจ้าตัวดีพกดาบมาด้วย!เขาตอบกลับ “ให้ดีที่สุดไม่ใช้ ถ้าพวกเขาทำอะไรที่เลวร้ายเกินไป มีแนวโน้มที่จะซ้อมคนจนตาย แบบนั้นก็ใช้ได้!”มือทั้งสองของหลูซีกอดดาบเหิงเตาราชวงศ์ถังเอาไว้ “ดี!”ทว่าหลูหมิงกลับเดิน