Share

บทที่ 795

Author: มู่โร่ว
เมื่อเย่มู่มู่มองไปที่กระดาษแผ่นนี้ หางตาก็ชื้นไปด้วยน้ำตา

ไม่ใช่ว่าเขาไม่เป็นห่วง แต่ไม่อาจช่วยเหลืออันใดได้

หกเผ่าใหญ่ของเผ่าตงหมานยังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ต้องเปิดคูระบายน้ำ ให้อาหารม้าและปศุสัตว์ และสอนปศุกรปลูกหญ้า...

เขายุ่งยิ่งนัก!

เผ่าหมานมีคนทรยศอยู่มากมาย ชนเผ่าปาเอ่อร์กับชนเผ่าอูคู่ถูกพิชิตได้อย่างราบรื่นเช่นนี้ เป็นสิ่งที่พวกเขาได้มาอย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรง

การขยายอาณาเขตต่อไป อาจเป็นการต่อสู้ที่ลำบากอย่างต่อเนื่อง

ไม่มีข่าวคราวจากแคว้นเยี่ยน เกรงว่าเซี่ยเวยจะกบฏแล้ว!

ไม่มีข่าวจากหลี่หยวนจงที่อยู่ในแคว้นฉู่ส่งมา หวังว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่!

เย่มู่มู่เขียนตอบกลับไปบนกระดาษ “ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ!”

“พรุ่งนี้ตอนเที่ยงคืน เกราะกันกระสุนสามแสนชุด ชุดเกราะสามแสนชุด ดาบม่อเตาสองแสนเล่ม ดาบเหิงเตาราชวงศ์ถังสองแสนเล่ม...จะมาถึง ตรวจสอบด้วยนะคะ!”

หลังจากที่เธอใส่กระดาษลงไปแล้ว ก็มีเสียงกระทบอันแผ่วเบามาจากแจกัน

เย่มู่มู่กล่าวถาม “จ้านเฉิงอิ้น?”

เสียงที่ชัดเจนของจ้านเฉิงอิ้นแว่วมา “ข้าอยู่นี่~ท่านเทพ ท่านสบายดีหรือไม่ขอรับ?”

“เรียกประชุมคณะกรรมการบริษัทเมื่
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 800

    คนผมเหลืองน้ำเสียงติด ๆ ขัด ๆ “พี่ พี่ใหญ่ คนฝึกยุทธ์!”“เขาคือคนฝึกยุทธ์ อีกฝ่ายยังมีคนฝึกยุทธ์แบบนี้อีกเก้าคน ทำยังไงดี?”พี่ใหญ่ที่เป็นหัวหน้าพูดแทรกเขาพร้อมกับด่า “หุบปากไปซะ เขาต่อสู้เก่งแล้วยังไง?”“เรามีคนมากมายขนาดนี้ ที่คืนนี้พาพี่น้องห้าร้อยคนออกมาปฏิบัติการ ก็เพื่อชีวิตของแม่หนูคนนี้!”“ลูกค้าจ่ายเงินมัดจำมาห้าร้อยล้าน หลังจัดการเป้าหมายเสร็จ ยังมีอีกหนึ่งพันห้าร้อยล้าน พอให้พวกพี่น้องกินดีอยู่ดีไปตลอดชีวิต!”“หรือว่าพวกนายคิดจะถอดใจ?”สองพันล้าน~นี่มันสองพันล้านเต็ม ๆ เลยนะ!พวกเขาหาเลี้ยงชีพด้วยวิธีผิดกฎหมาย ในกระเป๋าเสื้อไม่มีเลยสักสลึงเดียว แห้งกรังไม่ง่ายเลยกว่าจะได้รับงานใหญ่ ห้าร้อยคน ทุกคนจะได้รับส่วนแบ่งสี่ล้านต่อให้ต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นี่ นี่ก็ได้สี่ล้านจริง ๆพวกเขาต้องทำอะไรถึงจะหาเงินได้มากมายขนาดนี้ลูกน้องรอบ ๆ ได้ยินดังนั้น แต่ะคนก็เผยสีหน้าตื่นเต้นออกมาเงินก้อนนี้ พวกเขาต้องคว้ามาให้ได้!คนผมเหลืองกัดฟันเอ่ยขึ้นว่า “ทำครับ ผมต้องเอาเงินนี้มาอยู่ในมือให้ได้!”พี่ใหญ่พูดกับพี่น้องใต้บัญชาต่อ “ไป เอามีดมา...”เปิดที่เก็บของท้ายรถออก อีกฝ่ายถื

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 799

    ฮ่าวอี้ก้าวออกมา แล้วพูดกับลูกพี่คนนั้นว่า “อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระกับฉัน บอกมาตามตรง ผู้ทรงอิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังพวกนายเป็นใคร?”ลูกพี่คนนั้นถูกคำพูดของหวังเสี่ยวเฉิงเมื่อครู่ทำให้หัวเราะ ยังหัวเราะฮ่า ๆ อยู่เขาออกมาทำมาหากินยี่สิบกว่าปีแล้ว ไม่เคยเห็นเรื่องที่น่าตลกขนาดนี้คนสิบกว่าคน บอกว่าพวกเขาสองร้อยกว่าคน และยังมีคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้มาด้วยอีกสามร้อยคนหนีไม่รอดแล้ว!“เอาละ ส่งตัวแม่หนูคนนั้นออกมา พวกแกจะได้ลำบากน้อย ๆ หน่อย!”“ไม่อย่างนั้น พวกแกมีแต่ต้องตายลูกเดียวเท่านั้น!”รถที่มาด้านหลังเริ่มเยอะขึ้นเรื่อย ๆ ถึงขั้นปิดถนนทั้งสองข้างเอาไว้คนขับรถบรรทุกที่เดินทางตอนกลางคืน เห็นว่าถนนถูกปิด ก็หาที่กลับหัวรถและแล่นออกไป!หลูซีเขาเปิดที่เก็บของหลังรถ แล้วชักดาบเหิงเตาราชวงศ์ถังออกมาเล่มหนึ่งเขามองไปที่ฮ่าวอี้ แล้วเอ่ยถามขึ้นว่า “ใช้ดาบได้หรือไม่?”ฮ่าวอี้เรียกตรง ๆ เจ้าตัวดีพกดาบมาด้วย!เขาตอบกลับ “ให้ดีที่สุดไม่ใช้ ถ้าพวกเขาทำอะไรที่เลวร้ายเกินไป มีแนวโน้มที่จะซ้อมคนจนตาย แบบนั้นก็ใช้ได้!”มือทั้งสองของหลูซีกอดดาบเหิงเตาราชวงศ์ถังเอาไว้ “ดี!”ทว่าหลูหมิงกลับเดิน

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 798

    “เอาละ นายไปทำงานเถอะ สืบข้อมูลของเฉินขุยได้แล้วค่อยโทรหานาย!”“ครับหัวหน้า!”หลังฮ่าวอี้วางสาย ก็นั่งยอง ๆ ลงบนพื้นพร้อมหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดตัวหนึ่งนับตั้งแต่มาเป็นบอดี้การ์ดให้เย่มู่มู่ เขาก็มีลางสังหรณ์ว่า ต่อไปเรื่องประหลาดอย่างจู่ ๆ ก็มีคนโผล่ออกมากลางอากาศจะมีเยอะขึ้นทุกวันด้านหลังกำแพงเยื้องเขา หลูซีกำลังลอบมองเขาอยู่ในที่มืด ก่อนจะถอยหลังกลับไปยังห้องจัดเลี้ยงในขณะนี้อาหารมาเสิร์ฟครบแล้ว เหลือสามคนที่ไม่ดื่มเหล้า เหล่าบอดี้การ์ดดื่มกันอย่างสนุกสนานไปแล้วน้อยครั้งที่เย่มู่มู่จะพาหลูซีและหลูหมิงออกมากินอาหารค่ำแน่นอนว่าหวังเสี่ยวเฉิงมาจนคุ้นเคยแล้ว ดื่มเบียร์กับหลูหมิงจนหมดหนึ่งขวดคิดไม่ถึงเลยว่าคอเขาจะอ่อนมาก ยังไม่ได้กินเหล้าขาว เพียงแค่เบียร์ หนึ่งขวดเขาก็ไม่ไหวแล้วหวังเสี่ยวเฉิงตบไหล่หลูหมิง โวยวายถือเป็นพี่เป็นน้องกับเขา“นายนี่คออ่อนชะมัด ยังต้องฝึกอีกเยอะ!”ผ่านไปนานสองนาน ฮ่าวอี้ถึงกลับมาเย่มู่มู่ถามเขา “ไม่มีเรื่องอะไรใช่ไหม?”คิดไม่ถึงเลยว่าฮ่าวอี้จะส่ายศีรษะ แล้วกระซิบบอกเย่มู่มู่ว่า “เราเหมือนจะถูกคนจับตามอง!”หลังจากนั้น เขาก็ล้วงโทรศัพท์ออกมา พบ

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 797

    ฮ่าวอี้จ้องมองเขา “รายงานอะไรกัน? นายรู้ที่มาที่ไปหรือไง? พวกเขาไม่ได้ขโมย ไม่ได้ปล้น ไม่ได้ขุดสุสาน...”“เป็นของที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ นายอย่าสร้างปัญหา!”หวังเสี่ยวเฉิงเกาศีรษะ “เอาเถอะครับ พี่เซิ่นอันโชคดีจริง ๆ ของเช่นนี้นอกจากนักสะสมส่วนตัวแล้ว ผมเคยเห็นแค่ในพิพิธภัณฑ์เท่านั้น!”แต่ฮ่าวอี้กลับมองไปที่เฉินขุย ตั้งแต่ที่เฉินขุยกับหยางชิงเหอปรากฎตัวอย่างกะทันหัน เมื่อวานนี้คุณหนูเย่ขายวัตถุโบราณออกไปแล้วสองครั้ง เขาสอบถามมูลค่ามาได้จากเซิ่นอันทั้งหมดสองหมื่นกว่าล้านบาทนี่มันสองหมื่นกว่าล้านเชียวนะ!วิธีการให้รางวัลผู้อื่นของเฉินขุยอวดดีเป็นพิเศษ ให้เหรียญทองคำไปเลยตรง ๆเหรียญทองนี้หากประมาณอย่างคร่าว ๆ คงมีมูลค่ากว่าห้าสิบล้าน!วิธีการพูดและพฤติกรรมของเขา เหมือนกับคนที่อยู่ในช่วงก่อนการปลดปล่อยอย่างมากทว่าเมื่อเทียบกับคนที่อยู่ในช่วงก่อนการปลดปล่อยแล้ว มีจิตวิญญาณของนักรบ ร่ำรวยและใจกว้างมากกว่าความเป็นมาของเขาควรค่าแก่การตรวจสอบเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เขาจึงส่งข้อความหาหัวหน้า “ที่มาที่ไปของเฉินขุยกับหยางชิงเหอ ตรวจสอบพบหรือยังครับ?”หัวหน้าตอบกลับว่า “ยัง!”“หนึ่งวั

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 796

    เดิมทีพวกเขาวางแผนว่าจะพิชิตหกชนเผ่าใหญ่ภายในครึ่งเดือนแต่เนื่องจากแรงกดดันจากลู่ฉิงยวน ด้วยความโกรธจ้านเฉิงอิ้นจึงจะพิชิตให้ลุล่วงภายในสามวัน!เขาขึ้นขี่ม้าศึก เสื้อคลุมสะบัดพลิ้วอย่างแรงเขานำทหารผ่านศึกของกองทัพตระกูลจ้านจำนวนห้าหมื่นคน เตรียมพร้อมไปปราบชนเผ่ากู่อีที่ลุกขึ้นมาต่อต้าน และสาบานว่าแม้ตายก็จะไม่ยอมจำนนต่อชาวฮั่น! คืนนี้ เขาจะต้องยึดชนเผ่ากู่อีให้ได้!มิเช่นนั้น ก็ไม่มีทางที่จะรวมเผ่าตงหมานได้ภายในสามวัน!*ในตอนเย็น เย่มู่มู่ หลูซี และหลูหมิงไปรับเฉินขุยเมื่อเฉินขุยลงจากทางหลวง ก็มองเห็นกลุ่มของเย่มู่มู่ เขาตื่นเต้นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ พลางดึงหลูซีและหลูหมิงมาเล่าไม่หยุดถึงสิ่งที่เห็นทั้งหมดบนถนนเขาบอกว่าเห็นหนอนตัวยาว หนอนตัวยาวที่พุ่งทะยานผ่านไป ภายในท้องเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว เขายังบอกอีกว่ามองเห็นคุนเผิงบินอยู่บนฟ้า คุนเผิงที่สามารถขนส่งผู้คนได้เขาบอกว่าพื้นที่ให้บริการขายของโดยไม่ต้องใช้เงิน มือถือสว่างชั่วครู่ ก็หยิบของแล้วไปได้เลยเขาหยิบของแล้วไปเลย!แต่ว่าเซิ่นอันคอยจ่ายเงินอยู่ด้านหลังเขาเซิ่นอันขับรถสิบกว่าชั่วโมง เหนื่อยล้าอย่างมากห

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 795

    เมื่อเย่มู่มู่มองไปที่กระดาษแผ่นนี้ หางตาก็ชื้นไปด้วยน้ำตาไม่ใช่ว่าเขาไม่เป็นห่วง แต่ไม่อาจช่วยเหลืออันใดได้หกเผ่าใหญ่ของเผ่าตงหมานยังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ต้องเปิดคูระบายน้ำ ให้อาหารม้าและปศุสัตว์ และสอนปศุกรปลูกหญ้า...เขายุ่งยิ่งนัก!เผ่าหมานมีคนทรยศอยู่มากมาย ชนเผ่าปาเอ่อร์กับชนเผ่าอูคู่ถูกพิชิตได้อย่างราบรื่นเช่นนี้ เป็นสิ่งที่พวกเขาได้มาอย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงการขยายอาณาเขตต่อไป อาจเป็นการต่อสู้ที่ลำบากอย่างต่อเนื่องไม่มีข่าวคราวจากแคว้นเยี่ยน เกรงว่าเซี่ยเวยจะกบฏแล้ว!ไม่มีข่าวจากหลี่หยวนจงที่อยู่ในแคว้นฉู่ส่งมา หวังว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่!เย่มู่มู่เขียนตอบกลับไปบนกระดาษ “ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ!”“พรุ่งนี้ตอนเที่ยงคืน เกราะกันกระสุนสามแสนชุด ชุดเกราะสามแสนชุด ดาบม่อเตาสองแสนเล่ม ดาบเหิงเตาราชวงศ์ถังสองแสนเล่ม...จะมาถึง ตรวจสอบด้วยนะคะ!”หลังจากที่เธอใส่กระดาษลงไปแล้ว ก็มีเสียงกระทบอันแผ่วเบามาจากแจกันเย่มู่มู่กล่าวถาม “จ้านเฉิงอิ้น?”เสียงที่ชัดเจนของจ้านเฉิงอิ้นแว่วมา “ข้าอยู่นี่~ท่านเทพ ท่านสบายดีหรือไม่ขอรับ?”“เรียกประชุมคณะกรรมการบริษัทเมื่

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status