All Chapters of My Billionaire Enemy Is My Lover: Chapter 321 - Chapter 330

Hindi na ako inusisa nina mama nang sinabi kong pagod ako at gusto kong magpahinga. Hinayaan nila akong pumunta sa kwarto ko. Pagdating ko sa kwarto, hindi naman ako nakapag pahinga. Lumilipad ang utak ko sa kung ano na ang mangyayari? Hindi naman siguro kami magbe-break? Yes, it’s my fault. Pero hindi naman siguro naging malaking problema ang ginawa ko? O malaki ba? Hindi lang ako pinahirapan ni Lucian? I overthink a lot. Kung ano ano na ang naiisip ko. Na baka dahil sa ginawa ko, balikan pa niya si Allyana. Paano kung dahil sa badtrip niya sa akin, bigla niyang pagbigyan si Allyana na kausapin? Tapos malaman niyang hindi naman siya nag-cheat. Magiging sila ulit? Hindi ako nakatulog noong gabi. Hindi rin ako kumain dahil wala akong gana. Palagi akong natutulala at napapaisip sa mga pwedeng mangyari. Kinabukasan ay wala akong ganang bumaangon. Dinalhan ako ni mama ng breakfast sa kwarto ko dahil hindi ako bumaba. She tried to cheer me up when she saw I was not in the mood. Kahit a

I was sobbing as I stared at the movie I was watching. Madilim sa kwarto ko dahil nanonood ako gamit ang projector. Nakakumot ako, at halos wala na akong ganang lumabas ng kwarto.Hindi ko alam kung umiiyak ako dahil sa movie o umiiyak ako dahil kay Lucian. It’s been three weeks. Hindi na kami nagkita simula nong umuwi kami galing sa isla nila. Tinatawagan ko siya. There was one time that he answered. Natuwa pa ako dahil sinagot niya ang tawag ko pero may kausap din naman siyang mga tauhan niya kaya hindi niya natutuon ang pansin niya sa akin. He was stressed on that call. Rinig kong nagtatanong ang mga tauhan niya kung nagawa niya ba ito o ito dahil kailangan ng Tito niya. Matapos nang isang tauhan ay may dumating pang iba para magtanong dahil may kailangan ulit siyang gawin. He couldn't look at the screen because he was bombarded with lots of things. The only good thing about that call was that I got to see him. He was in his office, working as governor. He looked hot and sexy on

“Gov, thank you for coming,” rinig kong bati ng tao sa likod ko. Bumaling ako sa likod. Lucian's back was on me as he talked to that man. What happened? His eyes were hidden behind those dark and round lenses, making it impossible for me to tell if he'd seen me…o baka naman lumagpas ang tingin niya at hindi niya ako nakita? Maraming lumapit sa kanya kaya hindi na niya nagawang bumaling pa kung saan saan. I was waiting for him to look in my direction but it didn't happen. Hindi ko na hinanap sina mama. Tinitingnan ko kung kailan mababakante si Lucian. It was my chance to talk to him. Hindi lang niya ako nakita kanina. O baka hindi niya ako nakilala. Baka masyado akong pinaganda ng mga make-up artist ni ate?Ayaw ko na nang malabo kami. I should talk to him. That was my goal. Kaya nang makita kong pumuslit siya sa isang gilid kong saan hindi sakop ng mga bisita ay mabilis akong sumunod sa kanya.Nagmadali akong sumunod nang makita kong lumiko siya. I was so near him that I felt my he

Uminom ako ng tubig sa uhanan ko at saka sinubukang kalmahin ang sarili. “What do you know about him?” tanong ko matapos kong uminom. Is there something I should know?“Wala naman. I really just want to talk to you. Hindi kana uma-attend ng mga events nila. I always looked for you whenever they throw a party pero hindi kita nakikita. Yong ex lang ang nakikita ko.” Umawang ang labi ko sa narinig. They throw parties? At hindi ako na-iimbita? Kinuha ko ulit ang baso sa unahan ko at saka uminom ulit. Parang may nakabara sa lalamunan ko bigla. Well, sino naman ang iimbita sa akin after what I did, right? Siguro normal na yon. Hindi ko lang matanggap. Lalo pa’t naroon si Allyana. I cleared my throat. “Busy kasi ako…at isa pa, alam mo naman na hindi ako pinagkakatiwalaan ng mga tito nila.” Zaria sighed. I saw her bit her lower lip. “Ako rin naman. Kahit naman pumupunta ako sa mga party nila, mailap parin sila sa akin. That’s why I always looked for you para may kasama ako kapag busy si

Naghintay pa ako ng ilang minuto bago ako napapasok. Nahanap na siguro ni Zaria si Matteo kaya nakatawag siya sa mga security. “Pwede ka nang pumasok,” sabi sa akin ng lalaki. Binawi niya ang cellphone ko at ang purse ko dahil bawal ko daw dalhin. It was absurd pero wala na akong sinabi. Baka iniisip nila na mangunguha na naman ako ng picture. I did this to myself. Dammit! Bumalik ako sa kotse ko at saka tumuloy sa mansion nila. Papalapit pa lang ako sa malaking bahay, kita ko na ang maraming nagbabantay na mga bodyguard. Some are armed with guns. Nakita ko si Zaria sa labas ng mansion. Kumaway siya nang makita niya ang kotse ko.“Nasa loob na sila,” sabi niya sa akin nang makababa ako. I smiled at her. “Yong cake?” tanong ko. Tumango siya. Lumapit siya sa kotse ni Matteo at saka kinuha ang cake. Ang tagal naming nag-decide kong anong cake ang bibilhin. Hindi namin alam ang kukunin kaya kumuha nalang kami ng chocolate cake. Sabay kaming pumasok. Dala-dala ko yong cake. Pagkak