Semua Bab พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ: Bab 121 - Bab 130

“ข้าพูดอะไรผิดหรือ”“ช่างเถอะเจ้าไปเสีย” หานจงหันหลังก้าวเดิน เยี่ยนฉือรั้งร่างเล็กมากอดแนบอกอีกครั้ง“ทีนี้เข้าใจหรือยังว่าห้ามพาตัวเองไปพบกับอันตราย ไม่อย่างนั้นข้าจะ ข้าจะ” จุมพิตที่หน้าผากเบาๆ หานจงเบี่ยงตัวหลบ“เลิกคิดเถอะ” ก้าวขากลับไปยังกระโจมที่พัก เยี่ยนฉือถอนหายใจยาววังหลวง“ฉินเกอหลงกำลังจะเข้ามาในวังหลวงตามคำเชิญ เจ้าดีใจหรือไม่อี้เหมยลูกพ่อ”“เจ้าค่ะ แต่ท่านพ่อเหตุใดไม่รอให้พิธีศพผ่านพ้นไปก่อนจึงพาหวางเย่เข้ามา”“ไม่อาจกระทำ บัลลังก์ไม่อาจขาดฮ่องเต้ได้แม้แต่เพียงวันเดียว ทำเช่นนี้จึงไม่มีข้อครหา ดีที่เจ้ายังไม่ทันได้รับการแต่งตั้งเป็นฮองเฮาของกัวกั๋วนับว่าสวรรค์ยังมีตาหากได้รับการแต่งตั้งแล้วเกรงว่าฉินเกอหลงจะปฏิเสธเจ้า เพราะยังมีเอ่อต้าเหนิงคนนั้นที่ชาติตระกูลสูงส่งไม่น้อย เช่นนั้นการแต่งตั้งฮ่องเต้กับการแต่งตั้งฮองเฮา คงจะต้องเตรียมการพร้อมกันไปเลยแต่งตั้งฮ่องเต้เสียก่อนแล้วจึงเป็นฮองเฮา เจ้าเตรียมตัวให้พร้อม”เฉินอี้เหมยยิ้มเย็น“ท่านพ่อคิดว่า หวางเย่มีใจให้กับเอ่อต้าเหนิงใช่ไหม เช่นนั้นหากหวางเย่จะแต่งตั้งนางในตำแหน่งฮองเฮา ท่านพ่อยอมหรือไร” เฉินตงลี่ยิ้มมุมปาก“เราจะ

“เอ่อต้าเหนิงตระกูลเอ่อที่มารดาข้าต้องเป็นอย่างนี้เพราะพวกเขา สั่งการลงไปส่งคนคุมตัวเอ่อต้าเหนิงมาสอยสวนที่วังหลวง”“ฝ่าบาทโปรดไตร่ตรองนั่นคือพระสนมของฝ่าบาทนะพ่ะย่ะค่ะข้าน้อยหานจงคิดว่าพระสนมเอ่อไม่มีทางรู้เห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้”“ท่านองครักษ์ก่อนหน้านั้นข้าเองก็เกือบหลงกลนาง ยาพิษที่มอบให้นางทำให้กัวกั๋วฮ่องเต้เป็นอัมพาตชั่วคราวแต่นางกลับ มอบพิษที่ไม่มีส่วนผสมของตัวยานั้นกัวกั๋วจึงนำมาซึ่งการสังหารไทเฮา พวกท่านลองไตร่ตรองให้ดี ฝ่าบาททรงบาดเจ็บ เพราะคนของซูตงเรื่องนี้ข้าได้ยินมาก่อนหน้านั้นก็มีเอ่อต้าเหนิงคอยดูแลหากไม่ใช่แผนการของนางเพื่อใกล้ชิดฝ่าบาทแล้วจะเป็นแผนการของใคร คนของซูตงทำร้ายฝ่าบาทแล้วเหตุใดไม่ทำร้ายนางหากไม่ใช่การนี้หรือ ข้ายังได้ยินมาอีกว่าเอ่อถูหวังซวนตั้งใจให้หลานของเขาเอ่อต้าเหนิงได้นั่งบัลลังก์ฮองเฮาจึงให้ฝ่าบาทแต่งกับเอ่อต้าเหนิงเพื่อผูกมัด ดีที่ข้ารู้ทันแผนการของเขาช่วยพระสนมฉีออกมาเสียก่อนที่ฝ่าบาทจะหลงกลพวกเขามากไปกว่านี้ เอ่อถูหวังซวนอยู่ที่ซูตงคอยสั่งการ”“จำต้องไต่สวนบางที่ข้าก็สับสนว่าเอ่อต้าเหนิงจะคิดแผนการแยบยลเช่นนี้ได้เองเพียงลำพังหรือไร หานจงส่งคนคุมตัว

“ฉันวนเวียนคิดถึงคนที่ไม่ควรคิดถึงแม้ว่าตอนนี้จะมีแต่ร่องรอยความบอบซ้ำ”ต้าเหนิงเหม่อมองสายน้ำที่ไหลผ่านหมู่บ้านหุบเขาที่ซูตง สวยงามร่มรื่นครั้งหนึ่งฉินเกอหลงเคยกุมมือต้าเหนิงที่นี่ไฉหรานย่องมาด้านหลังนั่งลงข้างๆต้าเหนิงไม่หันไปมองก็รู้ว่าคือไฉหรานคงใครสักคนที่สั่งให้นางมาคอยดูแลคนที่หัวใจแตกสลายอย่างต้าเหนิง“ท่านแม่ทำขนมผักกาดกลิ่นหอมข้ามาชวนเจ้าไปกินด้วยกัน” ต้าเหนิงยิ้มเศร้าๆ“เขาไม่มาแล้วเขาไม่มารับเจ้าแล้วต้าเหนิงอย่ารอคอยเขาอีกเลย ท่านหมอส่งข่าวบอกว่าฝ่าบาทในตอนนี้ความทรงจำดีดีกับเจ้าและซูตงหายไปจนสิ้น เขายังแต่งตั้งเฉินอี้เหมยเป็นฮองเฮาทั้งที่ก่อนหน้านั้นเดินทางไปเพื่อกอบกู้บัลลังก์และจะมอบตำแหน่งฮองเฮาให้กับเจ้า”“เลิกพูดถึงเขาเถอะไฉหรานข้ากำลังตั้งใจจะลืมรักเขาเสีย” ไฉหรานถอนหายใจ"ข้าไม่อยากพูดถึงเขาหรอกนะเสียดายที่เคยชื่นชม แต่ดูเขาทำกับเจ้าสิ เจ้าผิดอะไรเล่าต้าเหนิง"ต้าเหนิงเม้มริมฝีปาก"เรื่องระหว่างข้ากับเขาก็แค่ความฝันที่มันจบลงไปแล้วก็เท่านั้น ไฉหรานหากยังหวังดีกับข้าอย่าเอ่ยชื่อเขาให้ข้าได้ยินอีก"กลืนก้อนแข็งๆ ลงคอกลัวว่ามันจะกลั่นออกมาเป็นน้ำตา"ข้าขอโทษต่อไปข้าไม

“ท่านจ้าวบ้านขอรับมีการประกาศจับและให้เงินรางวัลสำหรับผู้ที่พบเบาะแสของท่านจ้าวบ้านไม่ว่าจะเป็นหรือตาย และตอนนี้คนของเราที่ถูกจับตัวไปถูกส่งตัวไปใช้แรงงานที่ด่านชายแดนเด็กเล็กถูกพรากจากพ่อแม่ หญิงงามถูกข่มเหงสามีถูกฆ่าตาย” เชียวกงเล่อกัดฟันแน่นเอ่อถูกหวังซวน ขมวดคิ้วเข้าหากัน“ข้าจะเข้าวังยอมจำนนเพื่อให้พวกเขาเลิกข่มเหงชาวซูตงเสียที”“ท่านปู่ ท่านพ่อ” เชียวกงเล่อต้าเหนิงและไฉหรานอุทานพร้อมกัน“ท่านพ่อได้โปรดอย่าทำแบบนี้ท่านเข้าวังก็ใช่ว่าพวกเขาจะส่งคืนชาวซูตง ท่านยอมจำนนใช่ว่าเขาจะอภัยให้” เชียวกงเล่อประสานมือคัดค้านเต็มที่“ท่านปู่ทุกอย่างไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของเรา เราไม่อาจคาดเดาได้ทุกอย่างเขาทำแบบนี้เพราะต้องการให้ท่านปู่ยอมจำนนเสียเขาไม่ได้มีศีลธรรมถึงกลับต้องเห็นท่านปู่สำนึกผิดแล้วจะอภัยพวกเขาแค่ต้องการเอาชนะและทำให้ท่านเจ็บปวดที่สุดออกไปเท่ากับไปตาย”“ข้าไม่อาจทนเห็นคนที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในความแค้นครั้งนี้จะต้องมาพบจุดจบกับสิ่งที่พวกเขาไม่เคยได้ทำและเป็นข้าที่ทำให้เกิดเรื่องเล่านี้ตามมา” ต้าเหนิงกลืนน้ำลายลงคอยากเย็น“ท่านปู่อยู่ที่นี่ ข้า…จะออกไปทวงความเป็นธรรมคืนให้ท่านและช

“ฝ่าบาท น่าจะรู้ดีกว่าใครในใจของฝ่าบาทที่มีแต่เอ่อต้าเหนิงทั้งที่นางทำร้ายทำลายแม้กระทั่งมารดาของฝ่าบาทก็ตาม ฝ่าบาทก็ยังหลงงมงายกับนางไม่เปลี่ยน นางคงมีเล่ห์เหลี่ยมกลใดจึงทำให้ฝ่าบาทเป็นแบบนี้”“หุบปากเจ้าเสียข้าไม่คิดเลยว่าเฉินอี้เหมยที่สดใสน่ารักจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้น้องสาวตัวเล็กที่เอาแต่ใจแต่ก็น่าเอ็นดูคนนั้นหายไปไหนเสีย เจ้าพูดถึงนางแล้วทำไมไม่ให้ข้าถาม เจ้าบอกว่าข้ารักนางแล้วทำไมนางต้องทำร้ายข้าและมารดาข้า”เฉินอี้เหมยกัดฟันจนเป็นสันนูน“ฝ่าบาทตลอดเวลาที่ผ่านมา ข้ากับท่านพ่อหวังดีกับฝ่าบาทมาตลอดข้าทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจ เพื่อเปิดโปงเอ่อต้าเหนิงว่าทำผิดต่อฝ่าบาทเพียงใดแต่กระนั้นฝ่าบาทก็ยังไม่ตัดใจจากนางข้าควรจะฆ่านางเสียใช่ไหม”ฉินเกอหลงนิ่งงัน“นั่นมันก็แล้วแต่เจ้าจะฆ่านางหรือเก็บไว้ก็แล้วแต่เจ้า ที่ข้าสงสัยก็แค่นางจะทำร้ายข้าเพื่ออะไร มิสู้ทำดีกับข้ารอให้ข้านั่งบัลลังก์แล้วยกย่องนางไม่ดีกว่าหรือ”“ฝ่าบาทมีอี้เหมยแล้ว จะรักหรือไม่ เราสองคนก็คือสามีภรรยา อี้เหมยจะทำเหมือนว่าไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้นมาก่อนหากเรื่องนี้ถึงหูท่านพ่อเรื่องที่ฝ่าบาทยังคลางแคลงสงสัยในความภักดีของท่านพ่อและอี