Semua Bab หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก: Bab 731 - Bab 740

“เฮือก...เฮือก...เฮือก...อึก!”ลมหายใจหนักหน่วงขาดตอน ความเจ็บปวดที่อดกลั้นไว้สุดชีวิตหลินหงเหวินที่มีองครักษ์คุ้มกันมาตลอดจนหนีมาถึงท่าเรือตะวันออกเกาะอยู่บนเชือก เมื่อมองดูแม่น้ำใหญ่ที่สายน้ำเชี่ยวกราก เขาถอนหายใจอย่างไร้เรี่ยวแรง“ไม่ต้องคุ้มกันข้าแล้ว เจ้ารีบไปเถอะ”หลินหงเหวินพูดกับองครักษ์ที่เหลือเพียงคนเดียว ซึ่งปกป้องเขามาตลอดทางเขาบาดเจ็บสาหัสมาก คงหนีไม่รอดแล้ว และไม่อยากถูกคนพวกนั้นจับตัวไปเพื่อข่มขู่ลูกสาวตัวเองดังนั้นเขาต้องตายอยู่ที่นี่ตายอยู่ในแม่น้ำแห่งนี้...“ท่านพ่อ ลูกไร้ความสามารถ ไม่สามารถแก้แค้นให้ท่านได้ ท่าน...รออีกสักหน่อย ลูกจะลงไปอยู่เป็นเพื่อนท่านเดี๋ยวนี้”หลินหงเหวินกัดฟัน ระหว่างที่พูดเตรียมจะพุ่งลงไปในน้ำแต่กลับถูกองครักษ์ด้านหลังจับตัวไว้ทันที “อย่า! อย่านะขอรับใต้เท้า ท่านตายไม่ได้! คุณหนูใหญ่ยังต้องการท่าน ข้าน้อยเองก็ไม่ไป ข้าน้อยต้องพาท่านหนีไปจากที่นี่ให้ได้!”แต่องครักษ์เพิ่งพูดจบ เขาก็รับรู้ถึงบางอย่างทันที จึงหันกลับไปมองด้านหลังอย่างรวดเร็ว“แปะ! แปะ! แปะ!”“ช่างเป็นพ่อลูกที่รักกันลึกซึ้งและมิตรภาพระหว่างนายบ่าว”เยี่ยนจือปรบ

เมื่อพูดจบ หลินหงเหวินรู้สึกตัวทันที “แค่สัตว์ที่เลี้ยงไว้จำนวนหนึ่ง? หรือเจ้าเลี้ยงสัตว์ชนิดอื่นด้วย?”เวินซื่อกำลังจะเอ่ยตอบเขา แต่หลินหงเหวินยกมือห้าม “อย่า อย่าพูดดีกว่า นี่คงเป็นความลับของเจ้า ตอนนี้เจ้าออกจากจวนเจิ้นกั๋วกงแล้ว ควรมีฝีมือที่ปกป้องตัวเองบ้าง”เวินซื่อยิ้ม “ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ สิ่งเหล่านี้เนี่ยนฉือเองก็รู้ดี ดังนั้นนางจึงวางใจให้ข้ามา”“ที่แท้เป็นเช่นนี้”หลินหงเหวินจึงวางใจ และไม่ได้กลัวตะขาบพิษตัวนั้นมากนักเมื่อมีคำสั่งของเวินซื่อ ตะขาบพิษกัดลงไปตรงจุดที่หลินหงเหวินถูกพิษ เพียงแค่ดูดกินเลือดส่วนนั้น ไม่ได้ส่งผลกระทบใดต่อหลินหงเหวินหลังเวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูป ตะขาบพิษจึงหยุดลงเนื่องจากหลินหงเหวินถูกพิษหลายวัน พิษได้แทรกซึมไปถึงส่วนลึก จำเป็นต้องดูดพิษหลายครั้งนอกจากนี้เวินซื่อยังจัดยาต้มถอนพิษให้หลินหงเหวินอีกหนึ่งตำรับ แล้วมอบให้หมอไช่ไปต้ม เมื่อรักษาร่วมกันทั้งภายในและนอก ในไม่ช้าจึงขจัดพิษที่อยู่ในร่างหลินหงเหวินจนสะอาดหมดจดหลังดูดพิษไปหนึ่งครั้ง หมอไช่ทำแผลให้หลินหงเหวินอย่างง่ายๆเมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จสรรพ หลินหงเหวินนอนหลับไปอีกครั้งด้วยความเหนื่

เมื่อได้ยินคำสั่งหลี่อัน นอกหุยชุนถังมีคนวิ่งเข้ามาเจ็ดแปดคนเมื่อเห็นชุดเจ้าหน้าที่ของทางราชการบนตัวคนเหล่านั้น เวินซื่อเลิกคิ้วเล็กน้อยส่วนหัวหน้ากองทัพธงดำกลับขมวดคิ้ว“พวกเจ้าเข้าไป ไปจับตัวหญิงสาวทั้งสองกลับไปให้ข้า!”“หยุดนะ!”หมอไช่รีบออกมา แล้วรีบร้อนบังอยู่ตรงหน้าลูกสาวตัวเอง “คุณชายหลี่ เจ้าเป็นถึงคุณชายนายอำเภอ จะสั่งให้เจ้าหน้าที่มาจับคนส่งเดชได้อย่างไร?!”หลี่อันแค่นเสียงอย่างไม่ยี่หระ “ใครว่าจับตัวส่งเดช? ลูกสาวเจ้าขโมยถุงเงินของข้า ข้าให้เจ้าหน้าที่มาจับตัวนาง ไม่ใช่ทำตามกฎหมายหรือ?”อาชิงเอ่ยอย่างโกรธแค้น “พูดจาเหลวไหล! ข้าไปขโมยถุงเงินเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่? !”ใครจะไปคิดหลี่อันกลับควักถุงเงินออกมาแล้วโยนลงพื้นหุยชุนถัง จากนั้นกล่าวอย่างหน้าด้านๆ “ดูสิ นี่ก็ขโมยแล้วไม่ใช่หรือ?”เมื่อเห็นหลี่อันใส่ร้ายป้ายสีกันอย่างโจ่งแจ้ง อาชิงโกรธจนหน้าแดงเถือกทันที พร้อมกัดฟันด่าทอ “เจ้าสารเลว เจ้าช่างไร้ยางอายสิ้นดี!”“ยังกล้าด่าว่าข้าหรือ เพิ่มโทษอีกหนึ่งกระทง!”หลี่อันพูดอย่างหยิ่งยโสจนจบ ต่อมาหันมองเวินซื่อที่อยู่อีกด้าน แววตามีความหื่นกามแวบผ่าน “ยังมีสาวน้อยคนงามผู้น

ที่ปรึกษาจางมองดูเนื้อหาในจดหมายฉบับนั้น สีหน้าหนักหน่วงมาก “แม้ไม่รู้ว่าเหตุใดธิดาศักดิ์สิทธิ์ถึงมาเยือนอำเภอหลินเจียงของพวกเรา แต่ในเมื่อใต้เท้าอันมีคำสั่ง พวกเราไม่ทำตามคงไม่ได้”นายอำเภอหลี่พยักหน้า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นส่งคนไปเมืองซื่อสุ่ยเถอะ ว่าแต่พวกเราจะลงมือเมื่อไหร่ดี?”ที่ปรึกษาจางกล่าว “ในจดหมายใต้เท้าอันบอกว่า ธิดาศักดิ์สิทธิ์เดินทางมาเมืองซื่อสุ่ยลับๆ เพื่อช่วยคน ดังนั้นนี่จึงเป็นโอกาสที่ดี แต่เพื่อป้องกันเหตุฉุกเฉิน ทางที่ดีลงมือตอนที่นางออกจากเขตอำเภอหลินเจียงของพวกเราไปแล้วจะดีกว่า”ถึงยามนั้นต่อให้ข่าวการตายของธิดาศักดิ์สิทธิ์แพร่กลับไปเมืองหลวง ก็ไม่เกี่ยวกับพวกเขาแล้ว“อืม ที่ปรึกษากล่าวมามีเหตุผล ถ้าอย่างนั้นก็ทำตามนี้เถอะ”นายอำเภอหลี่พยักหน้า กำลังจะสั่งการ แต่ฉุกคิดถึงบางอย่างทันที“ช้าก่อน พวกเราไม่รู้ว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์หน้าตาเป็นเช่นไร แล้วจะตามตัวเจอได้อย่างไร?”ในจดหมายที่ใต้เท้าอันให้คนส่งมา ไม่มีภาพวาดของธิดาศักดิ์สิทธิ์ที่ปรึกษาจางได้ยินดังนั้นชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นครุ่นคิดแล้วเอ่ยอย่างลังเล “ได้ยินมาว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์เคยเป็นบุตรสาวในภ

แม้ก่อนหน้าจะรู้ว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์เลี้ยงแมลงตัวเล็กเหล่านี้เอาไว้ แต่ไม่นึกว่าจะมีจำนวนมากขนาดนี้!อีกอย่างธิดาศักดิ์สิทธิ์ซ่อนพวกมันไว้ตรงไหนหรือ ปกติไม่เห็นแม้แต่ตัวเดียว ทว่าเมื่อถูกเรียกกลับออกมาเป็นร้อยเป็นพันตัว น่าอัศจรรย์เหลือเกินหัวหน้ากองทัพธงดำได้แต่สงสัยอยู่ในใจ ต่อมาได้เก็บความสงสัยของตัวเองเอาไว้ทั้งหมดไม่แน่นี่อาจเป็นความลับของธิดาศักดิ์สิทธิ์ อย่าสอดรู้จะดีกว่าดังนั้นหัวหน้ากองทัพธงดำจึงกลับไปทำหน้าตึงอีกครั้งเวินซื่อย่อมสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงบนสีหน้าของเขา แต่นางไม่ใส่ใจในเมื่อเป่ยเฉินหยวนสั่งการหน่วยย่อยกองทัพธงดำให้รับใช้นาง แสดงว่าเขาวางใจหน่วยย่อยนี้แน่นอนดังนั้นครั้งนี้สำหรับเรื่องแมลงพิษเวินซื่อจึงใช้โดยไม่ปิดบัง เพียงเพื่อให้ตามหาท่านปู่หลินให้พบโดยเร็วเป็นไปตามคาด เพียงไม่นาน กลุ่มแมลงพิษที่ส่งออกไปมีข่าวแล้ว“ทิศตะวันออกเฉียงใต้ ไกลออกไปหกลี้ ในศาลเจ้าร้างแห่งหนึ่ง”หลังได้รับข่าวสารพวกนี้ เวินซื่อรีบพากองทัพธงดำมุ่งหน้าไปทิศตะวันออกเฉียงใต้ด้วยความเร็วสูงสุดเพราะนอกจากข่าวนี้ แมลงพิษอีกกลุ่มหนึ่งยังพบคนอีกชุดหนึ่งที่อยู่ใกล้กว่าอีกทั้ง