บทที่ 733

เมื่อพูดจบ หลินหงเหวินรู้สึกตัวทันที “แค่สัตว์ที่เลี้ยงไว้จำนวนหนึ่ง? หรือเจ้าเลี้ยงสัตว์ชนิดอื่นด้วย?”

เวินซื่อกำลังจะเอ่ยตอบเขา แต่หลินหงเหวินยกมือห้าม “อย่า อย่าพูดดีกว่า นี่คงเป็นความลับของเจ้า ตอนนี้เจ้าออกจากจวนเจิ้นกั๋วกงแล้ว ควรมีฝีมือที่ปกป้องตัวเองบ้าง”

เวินซื่อยิ้ม “ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ สิ่งเหล่านี้เนี่ยนฉือเองก็รู้ดี ดังนั้นนางจึงวางใจให้ข้ามา”

“ที่แท้เป็นเช่นนี้”

หลินหงเหวินจึงวางใจ และไม่ได้กลัวตะขาบพิษตัวนั้นมากนัก

เมื่อมีคำสั่งของเวินซื่อ ตะขาบพิษกัดลงไปตรงจุดที่หลินหงเหวินถูกพิษ เพียงแค่ดูดกินเลือดส่วนนั้น ไม่ได้ส่งผลกระทบใดต่อหลินหงเหวิน

หลังเวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูป ตะขาบพิษจึงหยุดลง

เนื่องจากหลินหงเหวินถูกพิษหลายวัน พิษได้แทรกซึมไปถึงส่วนลึก จำเป็นต้องดูดพิษหลายครั้ง

นอกจากนี้เวินซื่อยังจัดยาต้มถอนพิษให้หลินหงเหวินอีกหนึ่งตำรับ แล้วมอบให้หมอไช่ไปต้ม เมื่อรักษาร่วมกันทั้งภายในและนอก ในไม่ช้าจึงขจัดพิษที่อยู่ในร่างหลินหงเหวินจนสะอาดหมดจด

หลังดูดพิษไปหนึ่งครั้ง หมอไช่ทำแผลให้หลินหงเหวินอย่างง่ายๆ

เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จสรรพ หลินหงเหวินนอนหลับไปอีกครั้งด้วยความเหนื่