All Chapters of Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Chapter 371 - Chapter 380

Sa bus, hindi maiwasan ni Irina na magbalik-tanaw kay Nicholas.Mula nang siya'y labing-dalawa, si Nicholas na ang nagbigay sa kanya ng pagkain, damit, at edukasyon. Kahit hindi siya ni minsan tinitingnan ng may kabutihang loob, at kahit ang ibinibigay sa kanya ni Nicholas ay sapat lamang upang mabuhay, palaging nananabik si Irina ng kahit kaunting init mula sa kanya.Kahit konti lang.Pagmamahal—iyon ang bagay na matagal na niyang pinapakahirap makamtan. Ngunit hindi ito kailanman ibinigay sa kanya ni Nicholas.Ngayon, wala na siyang pangangailangan para dito. Matagal nang napuno ng sama ng loob ang pagitan niya at ng pamilya Jin. Kahit hindi siya makapaghiganti ngayon, wala siyang balak na hayaang mamuhay sila nang tahimik.Hindi nagtagal mula nang umalis ang bus sa istasyon, kinuha ni Irina ang kanyang cellphone upang tignan ang oras. Doon, biglang tumunog ang telepono.Ito ay tawag mula kay Marco.May malalim na galit si Irina kay Don Pablo, ngunit hindi niya kayang magalit kay Ma

Hindi man lang pinansin ni Irina si Cassandra. Ngunit si Cassandra, na halos hindi pa nakakabawi mula sa pagkabigla, ay mabilis na nakabawi ng lakas at mariing nagsalita, “Ikaw... Kailan ka dumating dito?”Malamig ang tinig ni Irina, halos nakakagimbal sa katahimikan. “Hindi ka ba nag-aalala?”“Ano?” Akala ni Cassandra ay haharapin ni Irina ang insidente sa lalaki sa ilalim ng puno. Ngunit nanatiling kalmado si Irina, ang ekspresyon niya ay hindi nagbago. “Ang ama mo ay nasa ospital sa Kyoto. Hindi ka ba nag-aalala sa kalagayan niya? O baka wala kang malasakit sa matandang Shu, kaya’t hindi ka apektado?”Dahil dito, napagod ang mukha ni Cassandra, ngunit naramdaman niya ang bahagyang pangungutya sa mga salita ni Irina. Hangga’t hindi binanggit ni Irina ang lalaki sa kotse, wala siyang pakialam sa anumang bagay.Hindi napigilan ni Irina na magtaka sa sarili. Alam na niya kung ano ang kinatatakutan ni Cassandra—ang kanyang lihim ay mananatiling buo, sa ngayon.Sa katotohanan, hindi nama

Sa kabilang linya, ang boses ni Queenie ay may kaunting pag-aalinlangan, may kasamang pagdududa at konting pakiramdam ng inferiority.“Irina… papunta ka na ba sa salo-salo?”Wala nang natirang pabor si Irina kay Queenie. Ang boses niya’y malamig at malayo habang sumagot, “Anong gusto mo?”Nagmumukhang nahirapan si Queenie sa kanyang mga salita.“E... alam ko na hindi mo ako matanggap. At honestly... hindi kita masisisi. Noon... naging masama ako sa'yo. Dapat hindi ko pinakinggan ang pinsan ko. Pinasok niya ang utak ko ng mga pagnanasa at galit. Malaking bahagi nito... inggit.”Huminto siya saglit, at dahan-dahang inamin,“Inggit ako sa iyong kagandahan. Sa iyong kalmado. Sa paraan ng pagtitig ng mga tao sa’yo. Inggit ako sa lahat ng iyon.”Nanatiling malamig ang tono ni Irina.“Ano bang gusto mong sabihin?”“Totoo ako,” sagot ni Queenie, pinipilit ang lahat ng lakas-loob na meron siya. “Hindi na kita sasaktan. Hindi na ako ganoon. Pinapangako ko, tapat ako.”Sa tabi ni Queenie, nakata

Si Irina ay lumingon at nakita ang isang lalaki na nakatayo doon.Mukhang pamilyar siya. Pag-isip-isip niya sandali, bigla niyang naalala—siya ang lalaking nabangga niya sa hotel dalawang araw na ang nakakaraan, ang lalaking yumakap sa kanya.At sabay na lang, naisip niya—ang lalaki sa litrato, yung nakatalikod—marahil siya nga iyon.Lumapit ang lalaki sa kanya, ang mga mata niyang mapang-akit ay nagiging makitid, may halong inis, at sinabi, "Kaya ngayon na may nakadikit ka nang makapangyarihan, iiwan mo na ako, ha?"Nagbigay si Irina ng isang maliit na ngiti. "Gusto mo bang makialam?" "Ano'ng ibig mong sabihin?" ang sagot niya, medyo nagalit. "Talaga bang balak mong iwan ako?"Tahimik na umiling si Irina. "Hindi. Gusto ko lang malaman—handa ka ba talagang makialam, kahit anong mangyari? Kasi kapag nagpakita ka na sa mga reporters, wala nang atrasan. Kaya sabihin mo—may mga magulang o anak ka ba?"Tahimik siya.Pagkalipas ng ilang sandali, nagtanong siya, “Irina, anong ibig mong sabi

Talaga bang iniisip ni Ivy na sa pamamagitan ng pagtawag ng maraming reporters, magiging pabor siya sa kanya? Na tutulungan siya ng mga ito para durugin si Irina?Oo, iniisip niya iyon. At ang malupit na suporta ni Claire ay nagbigay pa ng lakas-loob kay Ivy.Lalong sumikip ang ngiti ni Ivy, mabagal at puno ng paghamak."Irina, akala mo ba matatag ka? Hindi ikaw ang nag-iisa na kayang magpakita ng kalupitan. Noong nakaraan, ininom ko ang siyamnapung tasa dahil sa’yo. Ngayon—"Lumapit siya kay Irina, ang boses ay mababa at puno ng kasamaan."Isang daan at walumpung tasa ang iinumin mo."Ang mga tao sa paligid ay napahinga ng malalim, nagulat at nabigla."Puting alak. Walang tubig. Walang pahinga.""Wala kang pagpipilian. Ngayon, uminom ka—o mamamatay ka sa pagsubok."Nanatiling kalmado ang boses ni Irina, pero hindi tinatablan ng takot."Kung uminom ako… sapat na ba iyon?""Oo, siyempre." Pumikit si Ivy, tumawa nang may pang-iinsulto. "Ano, nanghihina ka na ba? Tumatakbo na ba ang tako