Keilys POVPagmulat ko ng umagang iyon, ramdam ko agad ‘yung gaan ng paligid. Kaninang madaling araw palang, puro good news na ang nakikita ko about sa balita sa Pinas. Wala na raw ‘yung nakakabinging kulog, wala na rin daw ‘yung malakas na hangin na halos gawing tambourine ang mga bintana ng mga bahay doon.Maging sa Vietnam ay tila maaliwalas na rin.Pagbukas ko ng kurtina, sinalubong ako ng liwanag ng araw. Maganda na talaga ang panahon.Matapos ang isang araw na pagkaka-stuck dito sa Vietnam dahil sa bagyo, puwede na ulit lumipad ang private jet ko pauwi sa Pinas.Tinawagan ako ng pilot kaninang alas-siete pa lang ng umaga.“Sir Keilys, all clear. Ready to fly anytime.”At ‘yun na nga, wala nang dapat hintayin pa. Uwing-uwi na talaga ako.Pagkatapos kong maligo, sinuot ko ‘yung paborito kong gray turtleneck, black coat, at relo na bigay ni Mama. Habang inaayos ko ang sarili ko sa harap ng salamin, napangiti ako. “Handa na akong umuwi, Ilaria.”Bago ako bumaba, tinawagan ko muna si
最終更新日 : 2025-11-13
