Semua Bab MAFIA BOSS SERIES: THE PRETENDING WIFE [Mr. KING]: Bab 51 - Bab 60

May gusto ba ang babaeng ‘to sa asawa ko? Halos madurog ang hawak kong cellphone sa diin ng pagkakakuyom ko ng maisip ang bagay na ‘yon. Naalala ko no’ng kasal namin, napansin ko ang panakaw na sulyap nito kay Laxus. Hindi ko binigyan ng ibig sabihin ‘yon kasi akala ko nagwapuhan lang ito sa asawa ko. Naalala ko din ng magkita kami sa Auction. Akala ko namamalikmata lang ako ng makita ang pagdaan ng panibugho sa mata nito habang nakatingin sa kwintas at relo na suot ko. Hindi pala ako namamalikmata, totoo pala ang nakita ko. Tutulungan daw akong tumakas kung gusto ko—hindi pala para tulungan talaga ako, gusto lang nito na magkaro’n ng pagkakataon na maagaw ang asawa ko. Nagngitngit ako. ‘Walanghiya kang Maureen ka! Haliparot! Malandi! Higad! Makati!’ Lahat ng pwedeng itawag dito ay tinawag ko na. Hindi ko man nakikita ang mukha ko alam kong namumula ako sa galit ngayon. Hindi ko na hinintay na matapos silang mag-usap, umalis na ako para makapag-isip ng tama. Halatang n

(Kiray pov) Hinabol ko si Mariz pero hindi ko na ‘to naabutan. Naalala ko bigla ang lugar kung saan pumupunta kaming dalawa kapag masama ang loob namin. Sa karaoke ni manang Lupe. Halatang gulat na gulat ito ng makita ako. “Pabili po, manang Lupe ng dalawang Royal at isang balot ng happy,” pagkaabot sa akin ng softdrinks at mani ay umupo ako sa tabi nito. Dati kapag masama ang loob namin, kumakanta agad kami. Pero ngayon nakahawak lang ito sa mic. “Hindi ka kakanta?” Umiling ito. “Hindi… wala na si Kiray eh, wala na akong ka-duet.” Halatang nagulat ito ng inabutan ko siya ng Royal at mani. “A-ah, nakwento kasi sa akin ni Kiray noon na ito ang binibili niya sayo kapag masama ang loob mo.” Pagsisinungaling ko. Malungkot na ngumiti ito. “S Kiray talaga ang daldal. Pero salamat dito ha.” “You’re welcome.” Dumaan ang sandaling katahimikan sa amin bago ito nagsalita. “Ayoko kay Maureen. Plastik siya at malandi.” Nagulat ako sa sinabi nito. “Nakita ko siya na may

(Kiray pov) Masyadong mabilis ang pangyayari. Bago pa makalapit sa akin si Joffrey, nabaril na ito ni Laxus sa binti na kinalugmok nito sa sahig. Samantalang si Maureen naman ay malakas na sinipa ni Jigs sa binti na kinahiyaw nito sa sakit. D*maing ako… da*ng na kunwari ay nasasaktan ako. “Ihanda ang sasakyan bilis!” Utos ni Laxus. Bakas ang labis na pag aalala sa mukha nito para sa akin. Nagkakagulo na ang mga bisita, maliban sa mga tauhan ng asawa ko at kay Tita Juliana na kalmado at parang sanay na sa nangyayari. Samantalang ako nakahawak pa kunwari sa leeg ko para magkunwari na nalalason. ‘Hindi ito ang inaasahan kong mangyayari!’ Ang inaasahan ko ay magagalit si Laxus at ipapahuli sila Maureen at Joffrey, hindi ko akalain na magkakaro’n ng ganito katinding kaguluhan. Nakakahilo sa dami ang tauhan ng asawa ko na bigla nalang nagsilabasan sa kung saan. Habang buhat ako ni Laxus papunta ng sasakyan ay dahan-dahan kong dinilat ang mata ko. Hindi naman talaga ako nalason. B

(Kiray pov) Naalimpungatan ako ng maramdaman kong may mainit na bagay na humawak sa kamay ko. “Laxus, gising ka na pala!” Sinuri ko ang sugat nito. “Kamusta na ang pakiramdam mo? Ang sugat mo kamusta na? May masakit ba sayo?” Mahina itong natawa sa magkakasunod kong tanong kaya napabusangot ako. “Anong nakakatawa? Nag aalala na nga ‘yung tao nakukuha mo pang tumawa. Alam mo ba kung gaano ako nag alala sayo?” Namula ang mata ko. “A-ayokong umalis sa tabi mo kasi natatakot ako na baka… na baka hindi ka na magising,” naalala ko kung gaano karami ang dugong nawala dito. Muling gumapang ang pag aalala at takot sa puso ko. Tuluyan na akong naiyak. “Nakakainis ka alam mo ba ‘yon? Isang buwan kang nawala tapos babalik kang sugatan at duguan… a-asawa mo ako, dapat alam ko lahat kahit katiting na bagay na nangyayari sayo. P-Please, Laxus… sa susunod wag mo na ako pag alalahanin ng ganito.” Alam kong hindi magugustuhan ni Laxus ang mga sinabi ko ngayon. Para kasi dito mag asawa lang kami s

(Kiray pov) Kumunot ang noo ko ng pagkurap ko ay hindi ko na nakita si Laxus. ‘Namamalikmata lang ba ako?’ Hindi ko alam kung anong nakain ko dahil imbes na tawagin si manang at humingi ng tulong dito ay naglakad ako papunta ng studyroom ng asawa ko. Lalong bumigat ang paghinga ko ng makarating ako sa tapat ng pintuan… wala akong pag aalangan na nararamdaman ngayon, ang tanging nararamdaman ko ay pagkasabik na makita si Laxus. Dahan-dahan kong tinulak ang pinto. Tumambad sa akin ang dim light na ilaw. Mula sa malamlam na liwanag nito ay nakita ko ang asawa kong nakasandal sa swivel chair nito hawak ang isang baso ng alak na bahagyang inaalog nito para matunaw sa yelo. “L-Laxus, nandito ka pala…” kalma, Kiray… gusto kong umarte ng normal pero nang maamoy ko ang mabangong perfume nito ay halos magwala ang sistema ko. Lalo akong nag-init. “S-Sinabi ni manang sa akin na nagpahatid ka daw ng alak. Akala ko do’n ka nag iinom sa kwarto mo, nandito ka pala.” Lumapit ako sa kanya at um