Semua Bab MAFIA BOSS SERIES: THE PRETENDING WIFE [Mr. KING]: Bab 31 - Bab 40

(Kiray pov) Nanginginig ang kamay na hinawakan ko ang ulo ko. Wala akong tigil sa pag-iyak habang tumatakbo. Pero hindi pa ako nakakalayo ng may humila sa kamay ko. “Damn it, woman! What are you doing?! Gusto mo bang mamatay?!” Galit na tanong ni Laxus ng mahawakan ako. Sumenyas ito kina Jigs at nag-utos na hulihin ang mga nagbalak na bumaril sa akin kanina. Sinubukan kong hilahin ang kamay ko pero humigpit ang hawak nito. Gamit ang isa kong kamay ay tinakpan ko ang ulo ko. “L-Laxus, gusto ko ng umuwi,” nang makita nito ang nagmamakaawa kong tingin ay natigilan ito. Humikbi ako hanggang sa ang mahinang hikbi ko ay nauwi sa hagulhol. “G-Gusto ko nang umuwi,” Sa biyahe ay tulala na ako. Pagdating sa bahay ay dumiretso ako sa kwarto ko at nagkulong. Tumingin ako sa salamin. Itsura lang ang nagbago sa akin pero hindi ang pagkatao ko. Hanggang ngayon ay dala ko ang trauma ko na gawa ng sariling magulang ko. Habang nakatingin sa salamin ay nasasalamin ko sa aking mata ang takot

(Kiray pov) Wala na akong mailuha, napagod na ang mga mata ko. Tanging sakit, lungkot at galit ang naiwan sa puso ko sa tuwing naaalala ko ang magulang ko. Magulang ko sila pero paano nila nagawa na gawin sa akin iyon? Ito ang paulit-ulit kong tinatanong sa sarili ko pero hanggang ngayon ay wala akong makuhang sagot. Siguro dahil masamang tao lang talaga sila. At malas ako dahil naging magulang ko sila. Hinawakan ko ang ulo ko. Naalala ko kung paano tawagin ni Laxus ang pangalan ng kaibigan ko. Sa kauna-unahang pagkakataon ay tinawag ako nitong Rayana. Ano kaya ang nakain ng Kingkong na ‘yon? Uminit ang ulo ko ng maalala ang sapilitan nitong paghawak sa ulo ko. Dahil dito ay bumalik ang alaalang matagal ko ng binaon sa limot. Walang hiya talaga ang Kingkong na ‘yon! Ginawa ko ang lahat para iwasan na mahawakan nito. Wala kasi akong tiwala dito. Baka mamaya balak pala nitong pilipitin ang kamay ko. Tumingin ako sa pagkaing nasa bedside table. Dalawang araw na akong hind

(Kiray pov) Tahimik akong nakaupo sa harapan ni Laxus habang mataman itong nakatingin sa akin. Samantalang si manang naman ay may sinusupil na ngiti na parang kanina pa nagpipigil, habang ang asawa ko naman ay hindi maipinta ang mukha. ‘Pero wala naman masama sa ginawa ko. Nagmamalasakit lang naman ako.’ Isip-isip ko. Nabanggit ni Jigs kanina na dahil sa ginawa ko ay may na-trigger akong alarm. Kaya siguro galit ang asawa ko ngayon. Kaya pala mayamaya lang ay dumating ang mga tauhan ni Laxus dala ang kanilang mga baril. ‘Pero para saan naman ang alarm na ‘yon?’ Takang isip ko. Napapitlag ako ng tumayo si Laxus. Akala ko ay masasakal na ako sa galit nito. Pero laking gulat ko ng iluhod nito ang isang tuhod sa harap ko. Hindi lang ‘yon, hinawakan pa nito ang kamay ko, maingat na parang babasaging bagay ito. “Bakit mo ‘yon ginawa, Rayana? Sinabi ni manang sa akin na may inaalala ka kaya mo ‘to ginawa. Come on tell me para alam ko kung ano ang dapat kong ipagawa sa mga tauhan ko.”

(Kiray pov) Nagpaalam ako na pupunta ng restroom. Pagdating ko dito ay naghilamos ako. Pero imbes na mahimasmasan, lalo pang kumabog ang dibdib ko. Mahina kong sinampal ang pisngi ko. “Ano ba’ng kinakatakot mo? Dapat nga magpasalamat ka dahil nasapian ng good spirit ang asawa mo. Dapat nga ay magsaya ka!” Kausap ko sa sarili ko. Tumingin ako sa kwintas at relong suot ko. Kulang-kulang isang bilyon ang presyo ng lahat ng ‘to. ‘Ginastusan ako ni Laxus ng ganito kamahal na bagay… nakakalula talaga ang presyo nito!’ Pinaypayan ko ang mukha ko gamit ang kamay ko. Feeling ko magiging malaking kasalanan kapag nawala ko ito. Baka masakal ako ng asawa ko. “Rayana, my god! Sabi ko na nga ba ikaw ‘yan!” Masayang bati sa akin ni Maureen. Yumakap ito sa akin pagkatapos bume-so. “Hindi mo ako nirereplyan, hmp, nagtatampo na ako sayo. Masyado ka yatang busy sa honeymoon niyo kaya hanggang ngayon ay hindi mo sinasagot ang mga messages ko.” Hindi ako nakareact agad ng makita ito. Naku nam

(Kiray pov) Pagkarating namin sa restaurant na nilipatan namin, nag order agad ako ng maraming pagkain. Nang dumating na ang order ko ay bumaha ang laway ko sa gutom. Pero hindi pa ako nagsisimulang kumain ng dumating ang asawa ko. ‘Teka. Ano ang ginagawa dito ng lalaking ‘to?’ Isip-isip ko ng makita ito. “Gutom na gutom ka yata?” Tumingin ito sa relong nasa bisig. “Mag aalauna na pero ngayon ka lang kakain? Gusto mo bang magkasakit?” May galit sa boses na tanong nito habang nakatingin sa akin. “May ginawa kasi ako kanina at kakatapos ko lang, hindi ko namalayan ang oras.” Dahilan ko. Natigilan ako at kunot ang noo na tumingin dito. “Teka, bakit parang galit ka? Hindi naman ikaw ang nagutom sa ating dalawa.” Mahinang bulong ko. ‘Pero bakit nga ba ito nagagalit? Ibig bang sabihin ay nag aalala ‘to sa akin?’ Lumalim ang kunot ng noo nito, mukhang narinig ang huling sinabi ko. “Wala bang karapatan na mag alala sa’yo ang asawa mo? Ayoko lang magkasakit ka at maging pabigat, dahil