Semua Bab After Divorced: Chasing His Ex-Wife: Bab 51 - Bab 60

Nakaupo si Marga sa isang executive swivel chair, balingkinitan ang katawan, tuwid ang tindig, at nakasuot ng reading glasses na may manipis na frame. Bahagyang natatakpan ng salamin ang maliit na sugat sa kanyang noo, tila ba isang patunay ng kanyang kahapon—isang araw ng luha at sakit.Kung ibang tao ang titingin, baka isipin nilang isa siyang nerd na pilit ikinukubli ang kahinaan. Ngunit si Marga Santillan ay hindi ordinaryong babae. Sa kabila ng pamamaga ng kanyang mga mata mula sa pag-iyak, nandoon pa rin ang mala-muse niyang ganda. Ang salamin, sa halip na makabawas sa kanyang alindog, ay parang naging simbolo ng kanyang talino at elegansya—an accessory na tila isinadya para sa isang sophisticated na babae gaya niya.She adjusted the bridge of her glasses with quiet composure, masking the lingering pain beneath her calm exterior. Kahit nag-ice compress siya kagabi, hindi pa rin tuluyang nawala ang pamamaga ng kanyang mga mata. Pero ayos lang. Mas gusto na niyang masaktan nang pis

Tahimik lang si Brandon. Hindi man siya nagsalita, ramdam ni Cathy ang malamig na hangin na tila bumalot sa pagitan nila."The thing is, Brandon... she's my sister. She can yell at me, hurt me, curse me even. But how could she... how could she deliberately put my life in danger?"Nanginginig ang boses ni Cathy habang pinipilit linawin ang nararamdaman. Wala pa mang pruweba, ipinako na niya ang sisi kay Marga. Wala naman siyang ibang nakaaway nitong mga nakaraang araw—si Marga lang talaga. At sa dami ng hinanakit niya sa ate niya, ito ang perfect timing para ibuhos ang lahat.Gusto niya lang namang maglabas ng sama ng loob. Gusto niya lang ipaunawa kay Brandon kung gaano kababa ang tingin niya kay Marga.Pero imbes na kumampi sa kanya, dumilim ang mga mata ni Brandon. Ang boses niya, gaya ng malamig na hangin sa disyertong gabi, diretso at walang emosyon. "Do you really think Marga did it?"Napako ang tingin ni Cathy sa lalaking nasa harap niya. Sa loob ng ilang segundo, para siyang bin

Tahimik ang bahay ng pamilya Corpuz habang binabagtas ng hatinggabi ang paligid. Sa sala, magkatabing nakaupo sina Rain at Samson—mag-ama pero tila magkaibigan kung magplano ng panlilinlang.Masaya si Rain habang hawak ang tablet. Pinapakita niya kay Samson ang resulta ng ginawa nilang sabwatan. "Papa, look at this. Hope got a perfect score sa simulation ng entrance exam. Ibang level, right?"Napakunot-noo si Samson. “Sigurado ka bang effective ’to?” May kaba sa tinig niya, halatang hindi panatag. “Rain, that’s cheating. This is fraud—panloloko sa entrance exam ng university! Paano kung may makaalam?” Halatang hindi niya matanggap ang sitwasyon.Pero ngumiti lang si Rain, may kasamang mapanuksong kumpiyansa. “Papa, you’ve been a teacher for years, right? Alam mo dapat na this world isn't fair. May mga tao riyan na may power and money—they don't want scandals, they don’t want the truth. Kaya secured tayo.”Alam ni Samson na totoo ang sinabi ng anak. Guro siya—taong isinumpang ipaglaban

Tahimik lang si Hope habang nakatitig sa business card na hawak niya. Ilang segundo pa, napatingin siya kay Marga—ang babaeng ngayon ay nakatayo sa ilalim ng malaking punong kahoy sa may gilid ng campus. Mahinang umiihip ang hangin, at ang mga dahon ay unti-unting nalalaglag sa paligid nito, mistulang kasabay ng mga tanong na dumarating sa isip ni Hope.Ang mahaba at itim na buhok ni Marga ay sumasayaw sa hangin, paminsan-minsan ay tumatakip sa kanyang malamig ngunit kalmadong mga mata. May bahagyang ngiti sa kanyang labi—isang ngiting hindi mo matukoy kung may lambing o babala. Nilingon niya si Hope, saka muling nagsalita.“If you have any questions, feel free to contact me anytime,” she said, her voice calm but firm, then gracefully turned to leave.Hindi nakaimik si Hope. Nanatili lang siya roon, pilit inaaninag ang pangalan sa business card na kanina lamang ay ibinigay sa kanya.MARGARETTE SANTILLAN-FOWLERProject Manager – Fowler’s CompanyMahigpit ang pagkakahawak niya sa card, t

Madilim at malamig ang gabi. Ang katahimikan ng paligid ay tila sumasalamin sa bigat ng damdaming kinikimkim ni Marga. Nakaupo siya sa gilid ng kama, nakabalot ng manipis na kumot, habang ang malamig na hangin mula sa nakabukas na bintana ay marahang humahaplos sa kanyang balat."Good evening, Miss Santillan," ani Clinton, ang lalaking minsang nagpabuo ng kanyang mundo… at kalaunan ay nagpaguho rin nito.May bahid ng pang-aasar ang tinig nito, ngunit sa likod ng mga salita ay halatang may tensyon. “Nasa dating bahay ng pamilya Fowler ako,” sabi ni Marga, tuwid ang tinig. May bigat sa bawat salita, waring isang babalang hindi na dapat kwestyunin.Sa kabilang linya, tila may narinig siyang biglang pagbabago. Parang biglang tumindig ang balahibo sa likod ni Clinton sa upuan nito. Ang dating malambot at pabirong tono ay naglahong parang bula.“Nasa inyo si Mr. Fowler? May I say hello to him?” tanong niya, at sa pagkakataong ito, may halong paggalang ang tinig.Napangisi si Marga—magaan, n