All Chapters of My Contract Marriage: Chapter 251 - Chapter 260

Ramdam niya na ang sobrang pamamaga ng mga mata niya. Halos kalahating oras pa ang lumipas bago tuluyang kumalma si Czarina at nawala ang paghikbi niya kahit na tapos na siyang umiyak. Nanatili naman sa tabi niya si Tyrone.“Nagugutom ka na ba? Gusto mo na bang kumain? Maghahain na ako para dito na tayo kumain.” Malambing na saad ni Tyrone. Nananatili pa ring nakahiga si Czarina. Namamaga ang mga mata niya at para bang maging ang asawa niya hindi niya kayang tingnan sa mga mata.“Love, kumain na tayo para makainom ka ulit ng gamot at makapagpahinga ka na rin. Bibisitahin ulit natin si Kalix bukas.” Napabuntong hininga na lang si Czarina. Umupo na siya pero hindi niya tiningnan ang asawa niya.“Maghahain na ako, hintayin mo ako dito.” Aniya pa saka siya lumabas ng kwarto. Pumasok naman si Czarina sa cr para umihi. Nang matapos siya ay naghilamos siya at tiningnan ang sarili sa salamin. Magang maga ang talukap ng mga mata niya at ang eyebugs niya. Napabuntong hininga na lang siya.Nang

Lahat ng sinabi ng nurse kay Czarina kanina ay sinabi rin kay Tyrone. Ang paunti-unting pagbawas nila ng dosage sa mga gamot ng anak nila ay natutuwa na sila dun. Mas mabuti na yung may paunti-unting progress.“Ang sabi ng mga nurse ay nabawasan ng dosage yung iba niyang gamot at yung BP niya, sa kaniya na yun, wala ng alalay ng gamot?” tanong ni Tyrone nang makalabas sila.“Oo, sana magtuloy tuloy pa pero ayaw kong makampante. Hinahanda ko yung sarili ko sa mas malalang mangyayari but I’m still scared. Paano kung aasa na naman lang tayo?”“He’ll recover, sana magtuloy-tuloy. Huwag muna tayo mag-isip ng kung ano-ano. Let’s be strong para maramdaman niyang lumalaban pa rin tayo para sa kaniya para lumaban din siya.” Napatango na lang si Czarina. Dumiretso na sila sa kompanya. Inihatid na ni Ty

“I’m sorry babies, nagulat lang si mommy. Gising na kayo, kakain na tayo.” Saad niya. Bumangon naman na ang kambal kaya ibinaba na sila ni Tyrone sa kama. “Bakit ngayon mo lang ako ginising? Alam mo namang isang oras pa ang byahe natin papunta sa hospital, paano kung traffic pa?” mahina niyang saad pero may diin. Naiinis dahil hindi man lang siya ginising ng asawa niya ng mas maaga.“Tumawag na ako sa nurse, sinabi ko na male-late lang tayo. Sabi niya okay lang naman, i-eextend niya na lang yung oras ng visit natin.” Nakahinga naman ng maluwag si Czarina. Simula nang mapunta sa ICU ang anak nila kahit kailan ay hindi siya nalate. Kulang na kasi ang isang oras sa kaniya mababawasan pa ba?Sabay-sabay na silang kumain ng umagahan. Masayang kumakain ang kambal dahil napasarap ang tulog nila katabi ang mommy nila.

“Maupo ka,” saad ni Czarina kay Natalie. Naupo naman si Natalie.“Gusto ko sanang mag-apply ng trabaho dito. Okay lang kahit cleaner, janitress o kung papayagan mo ay maging intern.” Wika ni Natalie.“What happened to your current job?” seryosong tanong ni Czarina. Nahihiyang yumuko si Natalie saka nilaro ang mga daliri niya.“Mababa kasi ang sahod bilang intern. Hindi kasya sa maintenance fee ng condo ko, pangkain ko, gasolina at panghulog sa mga credit card ko. Binenta ko na kasi lahat ng mga branded bags ko, heels at mga damit pero nagkulang pa rin para mabayaran ko lahat ng utang ko sa credit card ko. Nabalitaan ko kasing itinaas mo ang sahod sa lahat ng mga empleyado. Yung sahod ko sa kompanyang pinagtatrabahuan ko, sahod lang cleaner niyo dito sa kompanya. Isa pa hindi rin kasi maganda ang trato sa akin ng mga katrabaho ko dahil I once a princess daw to pulubi real quick. Hindi naman ako nagrereklamo sa mga trabaho ko pero pinapabigat lalo ng mga katrabaho ko ang mga ginagawa ko

Napakarami na nilang pinagdaanan, tila ba mas marami pa yung hindi magandang memories kesa sa mga magaganda. Hanggang kailan ba sila magtitiis? Kailan ba matatapos ang lahat ng ito?“Pasensya ka na kung minsan makasarili na ako ha? Sana hindi ka magsasawang intindihin ako.” Malambing na saad ni Czarina saka niya tiningnan ang asawa niya.“Bakit kita susukuan? Naging akin ka ng wala man lang kahirap-hirap kaya hindi kita hahayaang mawala sa akin. Mabilis mang naging akin ka pero hindi ka ganun kadaling makakaalis sa akin. You’re my wife at simula nang dumating ka sa buhay ko marami akong mga natutunan. Marami kang pinaranas sa akin. Iminulat mo ako sa maraming bagay kaya huwag mong iisipin na susukuan kita dahil kahit dumating na sa puntong mahirap ka ng intindihin hinding hindi kita susukuan. Mark my words, love. I will never let go of your hand kahit na nasa pinakamahirap na tayong sitwasyon.” Tumango at matamis na ngumiti si Czarina. Gusto niyang siilin nang halik ang labi ng asawa