อิหนูของป๋า의 모든 챕터: 챕터 41 - 챕터 50

งานวันเกิดโรงเเรมFDเวียงพิงค์“ว้าว ผู้เยอะมากคะ^_^”ไคเอ่ยขึ้นในขณะที่เขาเดินมาเสิร์ฟนำ้ไวน์และเครื่องดื่มมึนเมาต่างๆ เขาปลอมแปลงตัวเข้ามาเป็นเด็กเสิร์ฟเครื่องดื่มในงานนี้ และเเถมเขายังพาคิงกับโคมาด้วยน่ะและชุดที่เขาคือสวมกางเกงขายาวสีดำท่อนบนเปลือยเปล่าโชว์แผงอกสุดลำ่ของทั้งสามคนและหุ่นของคิงไคโคมีหุ่นที่ลำ่บึกทำให้เขามาสมัครวันนี้และได้งานเลย ส่วนเด็กเสิร์ฟฝั่งผู้หญิงก็แต่งชุดคอสเพลย์กระโปรงสีดำสลับขาวกระโปรงสั้นเสื้อเกาะอกสวมผ้ากันเปื้อนสีแดงชุดของพวกเธอดูเซ็กซี่ทุกคนจัดว่าหุ่นดีๆหน้าอกตู้มๆทั้งนั้นเลย“หนูผิง”เสียงเรียกของฝุ่นเอ่ยขึ้นเธอไปรับฉันที่ทางเข้าหมู่บ้านของฉัน ฉันให้ไคมาส่งฉันก่อนและไคก็นั่งรอบนรถรอเป็นเพื่อนฉันจนกว่าฝุ่นจะมา ฉันไม่สามารถให้ฝุ่นเข้าไปรับฉันถึงบ้านของท่านเจ้าสัวได้เพราะมาดามสั่งว่าห้ามบอกที่อยู่กับใครเด็ดขาดแม้กระทั่งฝุ่น ฉันจึงไม่ทีทางเลือก ฉันจึงต้องเลือกเชื่อฟังมาดาม“จ๋า^_^”ฉันจึงรีบหันไปมองหน้าฝุ่นทันทีตอนนี้เธอเริ่มกรึมๆแล้วเพราะเธอกระดกแก้วไวน์ไปหลายแก้มมาก เพราะไคน่ะสิเดินมาแถวพวกฉันอยู่ตลอดเวลาเลยก็ว่าได้ ไม่รู้จะห่วงฉันรึแอบมาดูผู้ชายพวกรุ่นพี่

“สวยน่ารักมากครับ อ่ะเป่าเลยพี่”พี่แทนคุณเมื่อเขาถ่ายรูปฉันเสร็จเขาก็เก็บโทรศัพท์ของเขาและยื่นมือมารับเค้กไปจากมือฉันส่งไปตรงหน้าของพี่กายให้เขาเป่าเค้ก พี่กายก็ทำหน้างงๆแต่ก็ยอมหลับตายกมือขึ้นมากุมตรงหน้าอกเหมือนจะอธิษฐานขอพร และเขาก็เป่าเทียนจนดับ“ผิงกลับได้รึยังคะ?”ฉันเอ่ยถามพี่แทนคุณไป เขาก็หันมามองหน้าฉันและยิ้มกริ่มให้ฉัน“กลับได้แล้วครับหนูผิงคนสวย^_^”พี่แทนคุณเอ่ยบอกฉัน และเขาทำท่าจะยื่นมือมาจับมือฉันแต่ฉันถอยหลังห่างจากเขาซะก่อน“ผิงกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะพี่แทนคุณ สวัสดีค่ะพี่กาย”ฉันยกมือไหว้พวกพี่ๆอย่างไวและรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้น วิ่งไปยังชั้นจอดรถของโรงแรมที่นี้ ฉันต้องเบิกตาโตขึ้นเมื่อมองไปยังรถยนต์คันหรูที่จอดอยู่ในชั้นVIPก็ต้องตกใจเบิกตาโตขึ้นเมื่อเห็นร่างของผู้หญิงร่างบางที่แสนคุ้นตานั้งอยู่บนตักของผู้ชายที่แสนคุ้นเคยกับฉันทั้งสองกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มร่างทั้งสองกอดรัดกันแน่น ฉันยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองด้วยความตกใจ“ไค!ฝุ่น!!!”ฉันตะโกนเรียกสองคนนั้น ทั้งสองผละออกจากกันโดยที่ไคจับร่างฝุ่นโยนออกจากร่างของเขา“หนูผี!!”ไคเอ่ยเรียกฉันด้วยสีหน้าตกใจแววตาของเขาสั่นไหวหรอกแหรก

ร้านปิ้งย่างเวียงพิงค์“อร่อยไหมครับ?”พี่แทนคุณเอ่ยขึ้นในขณะที่เขาคีบหมูย่างใส่ลงมาในจานฉันที่ตอนนี้ในจานของฉันเต็มไปด้วยเนื้อหมูที่สุกหอมควันลอยฟุ้งยั่วยวนนำ้ลายยิ่งนัก“อร่อยค่ะ ผิงไม่เคยทานเลย^_^”ฉันหันไปตอบพี่แทนคุณ พี่แทนคุณก็ยิ้มให้ฉันพลางคีบเนื้อหมูกลับไปกลับมา พี่โดมกับพี่แทนคุณเป็นคนย่างเนื้อให้พวกเราสองคนกิน จานของไต้ฝุ่นเองก็เต็มไปด้วยเนื้อหมูไม่ต่างจากของฉัน ร้านนี้เป็นร้านไม่ค่อยใหญ่มากมีแต่นักศึกษานักเรียนมานั่งทานกันเป็นกลุ่มเล็กบ้างกลุ่มใหญ่บ้างเพราะร้านนี้อยู่ติดหอพักนักเรียนนักศึกษาน่ะ“เป็นเเฟนกับพี่สิครับ….รับรองพี่พามาทานทุกวัน”พี่แทนคุณพูดขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มๆฉันก็ทำได้เพียงแค่ยิ้มบางๆให้เขากลับไปโดยที่ฉันไม่ได้ตอบอะไรเขาไปเพราะฉันเองคิดว่าเขาคงจะพูดเล่น เราสี่คนทานกันไปเรื่อยๆหาเรื่องคุยกันไปต่างๆพวกพี่เขาเล่าถึงตอนที่ปีเขารับน้องบ้างอะไรบ้างเรื่อยเปื่อยซึ่งฉันกับไต้ฝุ่นก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนักเพราะจิตใจของเราสองคนมันไปอยู่กับผู้ชายในใจของเราแล้วยังไงล่ะ ไต้ฝุ่นเองก็คงจะคิดถึงไค เหมือนที่ฉันเองก็คิดถึงท่านเจ้าสัวนั้นแหละ แต่ของฉันมันทรมานกว่าของเธอเพราะฉันไม่ได้เจอ

“ท่านเจ้าสัวไม่เคยเป็นข่าวกับไฮโซหรือเซเลบคนไหนน่ะเท่าที่ฉันรู้มา แต่เคยเป็นข่าวอยู่กับนางแบบสาวสุดเซ็กซี่ของเมืองไทยที่เป็นลูกสาวของแก๊งมังกรดำที่เป็นพันธมิตรกับเเก๊งของท่านเจ้าสัว เพราะพ่อของทั้งสองสนิทกันมากน่ะและดูเหมือนว่าพวกเขาจะต้องแต่งงานกันด้วยน่ะเพราะเขาหมั้นกันไว้แล้ว”ไต้ฝุ่นบอกฉันมา คำพูดของเธอทำให้ใจของฉันสั่นไหวเต้นช้าลงเหมือนมันกำลังจะหมดแรง ท่านเจ้าสัวมีคู่หมั้นแล้วและที่สำคัญเขากับเธอต้องแต่งงานกัน พวกเขาสองคนต้องเหมาะสมกันมากแน่ๆ “เห้ย!หนูผิง เธอร้องไห้ทำไมอีก”ไต้ฝุ่นเอ่ยขึ้นอย่างตกใจที่เธอเห็นว่านำ้ตาของฉันมันได้ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายเหมือนท่อนำ้แตก ฉันไม่รู้จะทำยังไงตอนนี้ ฉันคิดได้คือร้องไห้ออกมาเพื่อจะได้ไม่อึดอัดในใจแค่นั้น “เขาไม่มีทางเป็นของฉันได้เลยใช่ไหม?”ฉันถามคำโง่ๆกับไต้ฝุ่นไป ฉันมันโง่ รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองอยู่ในสถานะไหน “เห้ยใจเย็นๆสิ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าข่าวนั้นมันจริงเหรอเปล่ามีทางเดียว เธอต้องไปถามเขาเอง”ไต้ฝุ่นพูดขึ้น คำพูดของไต้ฝุ่นทำให้ฉันเลิกคิ้วมองหน้าเธออย่างสงสัย เธอจะให้ฉันไปถามได้ยังไง เขาอยู่ที่ไหนฉันเองยังไม่รู้เลย “ผิงจะไปถามเขาได้ยังไงล่ะ

วันต่อมาหน้าตึกคณะแพทยศาสตร์14:00น.เวียงพิงค์….“ขอบคุณนะคะ^_^”ฉันเอ่ยขอบคุณรุ่นพี่ในคณะและต่างคณะที่ตอนนี้พวกเขานำช่อดอกไม้และพวกขนมมาให้ฉันที่หน้าตึกคณะ ช่วงบ่ายนี้ฉันไม่มีเรียนว่างมาก ฉันคิดว่าจะกลับบ้านไปหามาดามเพราะฉันไม่ได้เจอท่านมาสองวันแล้วเมื่อคืนหลังจากไปกินเลี้ยงฉลองของคนในคณะเสร็จฉันก็กลับไปนอนกับไต้ฝุ่นและตอนเช้าฉันก็มาเรียนพร้อมเธอ และวันนี้ชุดนักศึกษาที่ฉันใส่อยู่ก็ของไต้ฝุ่น ปกติเธอจะใส่แต่กระโปรงพลีทน่ะแต่แปลกที่เธอเอากระโปรงทรงเอมาให้ฉันใส่และเสื้อนักศึกษาของเธอที่ตัวเล็กรัดติ้วจนฉันอึดอัดตรงช่วงอกไปหมด ตอนนี้ไต้ฝุ่นก็ได้หายตัวไปไหนแล้วไม่รู้ ซึ่งฉันเองก็ไม่เห็นเธอมาตั้งแต่ตอนบ่ายโมงแล้วนะ ช่วงนี้หายตัวบ่อยมากอ่ะ“ยินดีด้วยนะครับคนสวย^_^”เดือนมหาลัยที่เพิ่งจะได้รับตำแหน่งมาพร้อมๆกับฉันเอ่ยขึ้น เขาอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์เดินเข้ามาพร้อมกับช่อดอกไม้ช่อโตหน้าตาหล่อเหลาเขาสวมเสื้อช็อปสีเเดงกางเกงยีนส์สีดำขาดหัวเข่าทั้งสองข้างแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความหล่อของเขาลดน้อยลงเลย“ขอบคุณนะเฟรม^_^”ฉันรับช่อดอกไม้มาจากเฟรมเดือนมหาลัยคู่กับฉันและเอ่ยขอบคุณเขา เราสองคนยิ้มให้กัน“ผิงมีคนข