Semua Bab Woke Up Married To The Trillionaire (SPG): Bab 1 - Bab 10

Colter POVAraw-araw, parang nakakasawa na ‘yung mga ginagawa ko. Weird lang kasi wala ng thrill ang buhay ko kasi kahit anong gusto ko, kayang-kaya kong makuha ko.Paulit-ulit na lang na puro meeting sa mga business kong hawak, bonding sa mga kaibigan kong nandiyan lang para sa connection, makipaglandian sa mga babaeng yaman ko lang ang gusto.Nakakainis lang isipin na kahit trilyonaryo na ako, saka pa ganito, walang sumiseryoso sa akin. Imposibleng pakinggan pero ‘yun ang totoo. Wala na akong nakikitang babae na seryosong mahalin ako. Napakatanga nila kasi ako na ‘to, Colter Alcazan, isa sa sikat na trilyonaryo sa Pilipinas, pero bakit ginagago nila ako?Ako na lang ang natitira sa pamilya Alcazan. Wala nang magulang, wala ring kapatid. Ang mga magulang ko, kinuha ng mundo sa paraang hindi makatarungan. Assassination. Pinaulanan ng bala ang sasakyan nila habang papunta sila sa isang business event. Nandito ako sa mansiyong ito noon, abala sa pakikipag-meeting sa mga shareholders, n

Colter POVMilyonaryo. Gwapo. Successful. At walang duda, pinapantasya ng halos lahat ng babaeng nakikilala ko. Pero ngayong nakaupo ako sa driver’s seat ng kotse ko, tagaktak ang pawis ko at mabilis ang tibok ng puso. Ito ay dahil may hinahabol akong lalaki—isang scammer na kumuha ng milyon-milyong piso mula sa kumpanya ko.“Damn it!” sigaw ko habang pabilis nang pabilis ang takbo ng sasakyan ko. Kanina ko pa siya sinusundan, pero ang bilis ng motor niya. Paikot-ikot siya sa mga masisikip na eskinita ng lungsod habang pilit akong nilalayuan.Kinuha niya ang pera ko, pero hindi ko siya papayagang makatakas. Oo, trillionaire ako pero hindi ko ata kayang sayangin ang milyon-milyon na kinuha niya. Hindi ko palalagpasin ito.Nasa kalagitnaan ako ng paghabol nang bigla siyang lumiko sa kanan. Sa pagmamadali kong huwag siyang mawala, kinabig ko rin ang manibela pakanan, pero hindi ko napansin ang babaeng naglalakad sa gilid ng kalsada.“Sh*t!” Napadiin ako sa preno, pero huli na. Ang isang

Colter POVSa likod ng malaking pagbabago ko sa katawan, hitsura, at lifestyle, isang bagay ang hindi nagbago—ang pagkakaibigan namin ng bestfriend kong si Damien. Siya ang taong palaging nandiyan, walang filter kung magsalita, pero sigurado kang totoo.Ngayon, nasa penthouse siya, isang napakalaking unit sa tuktok ng isa sa pinakamamahaling condominium sa lungsod. Parang nasa sarili niyang mundo si Damien—suot ang isang silk robe, may hawak na baso ng mamahaling alak, at nakatayo sa harap ng floor-to-ceiling window na tanaw ang buong skyline ng Garay City.“Colter, you’re late,” sabi niya nang lumingon sa akin, ang kilay niya ay nakataas.“Tch. You know I hate being rushed, Damien,” sagot ko habang inaabot ang baso ng whisky na inabot ng butler niya. Umupo ako sa malambot na leather couch at sinimulan ang gabing pagba-bonding namin.Ganito palagi ang bonding namin—isang tahimik na gabi na may mamahaling alak, magandang pelikula, at walang katapusang asaran.Habang nanonood kami ng is

Satya POV"Kaya ko ba talaga 'to?" tanong ko sa sarili habang binabaybay ang daan papunta sa bahay ng bestfriend kong si Taylin. Malakas ang kabog ng dibdib ko habang iniisip ang mga mangyayari sa gabing ito. Mula noong sabihin sa akin ni Madam Leonora na ako ang isasama niya sa ball, hindi ako mapakali. Isang kasambahay na pupunta sa isang marangyang pagtitipon? Parang imposible. Pero nandito na ako, kailangan kong gawin ang lahat para hindi mapahiya si Madam.Si Taylin, ang bestfriend ko mula pa noong elementary, ang una kong naisip para tulungan ako. Bukod sa anak siya ng vice mayor at sanay sa mundo ng mga mayayaman, mahilig din siyang mag-makeup at mag-ayos. Marami rin siyang makeup tools na pang-professional, kaya alam kong siya lang ang makakatulong sa akin sa sitwasyong ito. Ang mahal kasi magpa-makeup ngayon kaya wala akong ibang maaasahan kundi si Taylin lang.Pagdating ko sa bahay nila Taylin na pagkalaki-laki, tinanggap ako agad ng kanilang kasambahay at pinatuloy sa malak

Satya POVSa sandaling lumapit ako sa buffet table, nanlaki ang mga mata ko sa dami ng masasarap na pagkain na nakalatag sa harap ko. May mga pagkain akong hindi pa kailanman nakita at lalo na, hindi pa natitikman. Hindi ko napigilang ngumiti nang malaki habang tinutunton ang bawat pagkain, iniisip ko kung ano ang uunahin ko."Saan ka magsisimula, Satya? Ang dami nito," bulong ko sa sarili habang kumukuha ng maliit na plato.Pagkakuha ko ng maliit na hiwa ng steak, halos matunaw iyon sa bibig ko sa unang kagat. "Ang sarap! Grabe, ganito pala ‘to kasarap," sabi ko nang pabulong na tila hindi makapaniwala. Napapikit pa ako habang nilalasap ang lasa.Naramdaman ko ang bahagyang kirot sa dibdib ko. Sana nandito si Nanay at Tatay. Sila ang madalas kong kasama sa mga simpleng hapunan sa bahay. Sa isipan ko, iniisip kong sana natitikman din nila ang ganitong klaseng pagkain."Ang sarap siguro kung nandito si Nanay," bulong ko habang kumukuha ng mashed potato. "At si Tatay, tiyak na magugustu