All Chapters of Unstoppable Desire : Chapter 231 - Chapter 240

Nick’s POVMag-isang buwan na ang lumipas mula nung huli kaming mag-usap ni Jessica. Umalis siya papuntang abroad kasama si Scarlett. Hindi ko na siya ginulo. Gusto ko kasing igalang ang kahilingan niya, ang hiling niyang magkaroon ng oras para sa sarili. May mga update naman akong naririnig kay George tungkol sa kanya, kaya kahit papaano, panatag ako.Pero... namimiss ko siya.Gusto kong malaman kung ayos na ba siya. Kung mas gumaan na ba ang loob niya. Kung napapatawad na ba niya ang lahat, kasama ako. Ang dami kong tanong… at ang dami ko ring takot.Hindi ko makalimutan ang huli naming pag-uusap sa condo ni George.~~Flashback – George’s Condo~~Pagkagising ni Jessica, hinayaan nila kaming mag-usap sa sala. Tahimik na pumasok sa kwarto sina George at Scarlett. Naiwan kaming dalawa, kami lang. Walang ibang tunog kundi ang kaba sa dibdib ko.Tahimik. Mabigat ang paligid. Ramdam ko ang tensyon sa hangin.Jessica was fidgeting, playing with her fingers, halatang kinakabahan.Mahabang

Underground third person POV“Va te faire foutre!” malakas na sigaw ni Leon, nanginginig sa galit, habang dinuduro ang bawat isa sa mga miyembro ng organisasyon.Walang ni isa mang kumibo. Walang nagulat. Lahat sila, alam na kung bakit nag-aalab si Leon. Maraming mga transaksyon ang nahuli.Mabibigat ang hakbang ni Leon habang palakad-lakad sa gitna ng silid. Matalas ang kanyang tingin, parang blade na kayang sumugat kahit walang galaw. Isa-isa niyang tinitigan ang mga kasamahan, tila binabasa ang laman ng kanilang mga isipan.“Paano nangyari ang lahat ng ito?”“Anong nangyayari sa inyo?”“Nagiging inutil na ba kayo lahat?!”Sunod-sunod, parang kidlat ang kanyang mga tanong.Walang sumagot. Walang may lakas ng loob.“Tsk!”Napailing si Leon, nilingon ang malaking monitor sa dingding. Nanliit ang kanyang mga mata. Halos kalahati ng mga miyembro, wala sa meeting.Isang mapait na tawa ang binitawan niya. “Ahaha… hahahaha!” Mabilis ang pagbago ng emosyon, mula sa galit, sa tawa, papunta

Jessica’s POVTahimik akong nakatayo sa gilid ng ilog Thames. Dito sa London. Suot suot ko ang isang makapal na coat, marahang hinihipan ng malamig na hangin ang aking buhok habang nakatingin sa malawak na tanawin sa harap ko. Tila kay payapa ng paligid.Sa di kalayuan, tanaw ko ang London Eye, mabagal na umiikot, kumikislap sa ilalim ng papalubog na araw. Ang langit ay may halong kulay kahel at lilang gumuguhit sa ulap, tila pininturahan ng isang mahinahong kamay.Huminga ako ng malalim. Halos mag-iisang buwan na ako dito. Ngunit, tila kahapon lang. Napangiti ako nung makita ko ang dalawang magkasintahang naghahalikan. Ngunit, sa di inaasahan, bigla kong naalala si Nick. Gumuhit ang sakit sa aking mukha. Pinipilit kong tanggapin, ngunit kay hirap. Minsan, naiisip ko, sana, hindi ko na lang nalaman ang totoo. Dahil ang masayang alaala namin ni Nick ay isang malaking kasalanan. Ipinilig ko ang aking ulo. “ Jes!” lakad takbong sigaw ni Scarlett. “ Be careful Carly! Sigaw ko. Kita n

George’s POVNatigilan ako sa pagbabasa ng mga papeles.“My Bhabe is going home.” Napangiti ako habang binabasa ang chat ni Scarlett.“See you Bhabe, I miss you… Mwaaah”Parang batang kinikilig, hinahalik-halikan ko ang screen ng cellphone ko.“Hahaha… huh!” Nakatingala ako sa kisame, hindi mapigilang ngumiti.Mag-iisang buwan na rin silang nasa London. Gusto kong sundan si Scarlett roon, pero ayaw niyang dumalaw ako. At syempre, ako naman, sunod lang sa utos. Ako na ang proud "under the saya." Napatawa ako sa sarili ko.I’ve never been like this before. Sa dami ng babaeng dumaan sa buhay ko, kay Scarlett lang ako bumigay nang ganito. Para sa kanya, handa akong magpabugbog.“Haii...” Hindi na ako makapaghintay. Bukas na ang dating nila!“I love you Bhabe! I miss you so much! Mwaaah mwaaah mwaaah! Hugs hugs… Kiss kiss… Thank you for coming back!”Para akong teenager sa chat ko. Napailing ako habang natatawa sa sarili ko.Isang natatawang emoticons lang reply ni Scarlett. “Oh!” Big

Nick’s POVNasa opisina ako, abala sa sandamakmak na papeles sa ibabaw ng mesa. Ilang beses ko nang chine-check ang phone ko, nag-chat na ako kay George, pero ni isang reply, wala."Pinaprank na naman ako ng lalaking ‘to?!" inis na bulong ko.“Dumating na kaya sina Jessica?”Kinakabahan ako. Gusto ko sana silang sunduin, pero ayokong magmukhang desperado. Lalo na’t awkward pa kay Jessica.Habang pumipirma, panay ang sulyap ko sa cellphone ko, at sa wakas, nagliwanag ang screen. Si George ang tumatawag.“Finally, naisipang mong magparamdam,” bungad ko pa lang..“Nick!”Naputol ako sa pagsasalita. Nanginginig ang boses ni George sa kabilang linya.“I need your help. Mukhang may dumukot kina Scarlett at Jessica!”“Ano?!” Napatayo ako mula sa kinauupuan ko.“Please call the police, NBI, kahit sino! Kailangan nating mailigtas sila!”Halos hindi na ako makahinga.“Anong nangyayari? Di ba pauwi pa lang sila? Saan, paano?” sunod-sunod kong tanong, gulong-gulo ang isip.“Susunduin ko sana sil