Semua Bab คุณหมอ...อย่าใจร้าย: Bab 11 - Bab 20

Chapter 11ณ ห้างสรรพสินค้าภาคินทร์เดินออกจากร้านจิวเวลรี่ชื่อดังหลังจากสั่งของขวัญชิ้นพิเศษให้คนรักเสร็จ วันนี้เขามีนัดกินข้าวดูหนังกับพลอยพัตราในช่วงเย็น เขาจึงมาห้างก่อนเวลาเพื่อทำธุระเรื่องนี้เพราะไม่ต้องการให้คนรักรู้ว่า ตนเองซื้ออะไรเป็นของขวัญวันคล้ายวันเกิดให้ จากนั้นนายแพทย์หนุ่มใช้บันไดเลื่อนลงไปชั้นล่างของห้าง ไปร้านที่เขานัดหมายพลอยพัตราไว้ ร้านนั้นคือ ร้านกาแฟร้านประจำทางด้านภาวิตที่วันนี้ดูมีความสุขมากเพราะได้กินข้าวและดูหนังกับหญิงสาวที่แอบหลงรัก ความใกล้ชิดครั้งนี้ทำให้เขาเกิดความหวังว่า สักวันหนึ่งชมพลอยจะใจอ่อนรับรักตน ตามที่คุยกันไว้ว่า ดูหนังจบจะไปซื้อของสดและแห้งในซุปเปอร์มาร์เก็ต สองผู้ใหญ่และหนึ่งเด็กหญิงใช้เวลาเลือกซื้อของราวสี่สิบนาทีจึงพากันเดินไปยังลานจอดรถที่ต้องขึ้นไปอีกสามชั้น ขณะที่กำลังเดินไปยังบันไดเลื่อน ชมพลอยเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ เธอจึงเอ่ยบอกภาวิต“คุณภามคะ เกรซลืมซื้อมะเขือเปราะค่ะ ขาดมันไม่ได้ด้วยสิ คุณภามไปรอที่รถก่อนนะคะ เกรซเข้าไปซื้อในซุปเปอร์เดี๋ยวเดียวค่ะ”“ผมรอตรงนี้ดีกว่า เกรซรีบไปซื้อเถอะ” ตรงนี้ที่ภาวิตพูดถึงคือ ม้านั่งริมทางเดินที่ท

Chapter 13ชมพูนุชไม่ใช่คนเลือกงาน เธอคิดเสมอว่า ไม่เลือกงาน ไม่ยากจน“พู่ไปสมัครงานที่บริษัทผมไหม เลขาของผมจะลาออกไปเลี้ยงลูกสิ้นเดือนนี้ ผมกำลังหาเลขาคนใหม่พอดี” ภาวิตที่นั่งฟังการสนทนาของสามเพื่อนสนิทอยู่เงียบๆ เอ่ยขึ้น “ถ้าพู่อยากทำ ผมจะได้บอกฝ่ายบุคคลว่า ไม่ต้องหาเลขาให้ผมแล้ว”“ก็ดีนะแก จะได้ไม่ต้องหางานให้เหนื่อย” ชมพลอยเห็นด้วย“นั่นสิ ฉันเห็นด้วยนะพู่ บริษัทคุณภามใหญ่และมั่นคง มีแต่คนอยากทำงานด้วยทั้งนั้น แกโชคดีนะที่ถูกชวนไปทำงานโดยไม่ต้องไปสมัครให้ลุ้นว่าจะได้หรือไม่ได้” เอกวัฒน์เห็นด้วยเช่นกัน“ถ้าพู่อยากพักก็มีเวลาพักประมาณสิบกว่าวันนะกว่าจะถึงสิ้นเดือน พักให้เต็มที่เพื่องานใหม่” ภาวิตถือว่าช่วยเพื่อนสนิทของสาวที่ตนแอบรัก ถือว่าทำคะแนนไปในที “แล้วไม่ต้องกลัวว่าบริษัทของผมจะเหมือนกับที่ทำงานเก่าของพู่ ไม่มีการโยนงานอื่นให้พู่ทำแน่นอน งานใครงานมันครับ ผมรับรอง”“ขอบคุณคุณภามมากค่ะ พู่ยินดีทำงานกับคุณภามค่ะ”ชมพูนุชไม่ปฏิเสธ งานดีและมั่นคงหาไม่ได้ง่ายๆ ยิ่งภาวะเศรษฐกิจปัจจุบันด้วยแล้ว โอกาสมาถึงที่แบบนี้มีหรือจะไม่คว้าไว้ ที่สำคัญที่สุด เธอได้มีโอกาสทำงานกับชายหนุ่มที่ตนแอบช

Chapter 15ภาคินทร์ตั้งใจรอให้เธอตื่นก่อน ทว่าความตั้งใจของเขาไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อมีสายด่วนเข้ามาให้ตนรีบไปโรงพยาบาลเพราะมีเคสด่วน เขาจึงทิ้งข้อความและเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้เธอแทน และรอคอยให้หญิงสาวโทรมา ทว่าทุกอย่างก็เงียบเชียบ ภาคินทร์อยากออกตามหา แต่ข้อมูลที่มีคือศูนย์ เขาจึงเก็บเธอไว้ในกล่องความทรงจำ หวังลึกๆ ว่า จะได้พบเจอเธออีกครั้งซึ่งมันก็หกปีต่อมา...หกปีทีเดียวทว่าการพบเจอเลวร้ายมาก หากชมพลอยรับรักภาวิตและแต่งงานในอนาคต นั่นหมายความว่า พี่น้องหลับนอนกับผู้หญิงคนเดียวกัน แม้ว่าเรื่องคืนนั้นจะไม่มีใครรู้นอกจากเขา แล้วหากเขาไม่บอกเรื่องนี้ให้ภาวิตรู้ มันก็จะเป็นตราบาปติดใจไปตลอดชีวิต ตรงกันข้ามหากเขาบอกความจริงกับภาวิต แน่นอนว่าภูรดดาต้องรู้เรื่องนี้ด้วย ความรักของภาวิตถึงทางตันเจาะหาช่องทางไปต่อไม่ได้เลย“พี่ธาม พี่ธาม...พี่ธามครับ” ภาวิตเรียกที่ชายที่เอาแต่ยืนมองหน้าชมพลอยนิ่ง ชมพลอยทักก็ไม่ทักตอบ ยืนมองอยู่อย่างนั้น“ว่าไงภาม” ภาคินทร์เหมือนถูกดึงสติกลับมา เขาหันไปถามน้องชาย“พี่ธามเป็นอะไรครับ ยืนจ้องเกรซตาไม่กระพริบเลย”“อ๋อ...ไม่มีอะไร เห็นหน้าเกรซแล้วนึกถึงคนๆ หนึ่งน่ะ พี

Chapter 17เป็นการตกลงแบบง่ายๆ ไม่มีอะไรต้องคิดมาก จากนั้นภาคินทร์ตะคองกอดชมพลอยออกไปจากผับ แล้วไปจบในโรงแรมใกล้กับผับ ตื่นเช้ามาภาคินทร์ตั้งใจว่าจะรอเธอตื่นเพื่อพูดคุยเรื่องความสัมพันธ์เร่าร้อน วันไนท์แสตนด์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ต่างกับทุกครั้ง ชมพลอยเป็นสาวบริสุทธิ์ไม่น่ามีความคิดเช่นนี้ อีกทั้งเธอเมาราวกับว่าใช้น้ำสีอำพันดับความทุกข์ในใจ นั่นหมายความว่าต้นเหตุของการมึนเมาต้องเป็นเรื่องที่ทำให้หญิงสาวเสียใจมาก ไม่เช่นนั้นคงไม่ตัดสินใจทำเยี่ยงสาวกร้านโลก ภาคินทร์เล่าต่อถึงความผิดพลาดที่ไม่น่าเกิดขึ้น อาจเป็นเพราะอารมณ์พาไปและสาวสวยแปลกหน้าที่เพิ่งเสพสมไปในครั้งแรกเป็นไร้ราคี ในครั้งสองภาคินทร์จึงไม่ได้ป้องกัน เขาปลอดปล่อยความสุขเข้าไปในร่างสาวอย่างท่วมท้น และนั่นอาจทำให้เกิดทายาทตัวน้อยๆ ความตั้งใจของภาคินทร์สะดุดลง เมื่อโทรศัพท์มือถือเขาดังขึ้น ต้นสายโทรมาบอกเรื่องงานด่วนที่เขาต้องไปจัดการ ภาคินทร์อยากปลุกชมพลอย แต่ก็ไม่กล้าเพราะเมื่อคืนนี้เขาคงหักโหมกับร่างแน่งน้อยมากเกินไป เธออ่อนเพลียและไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ภาคินทร์จึงทิ้งโน้ตไว้ และรอให้เธอติดต่อกลับมา ทว่าสิ่งที่ภาคินทร์ได้รั

Chapter 19“โอ้ว...โคตรเสียวเลย...อูวว์”น้ำฟ้าเก่งเรื่องการลงลิ้น และตอนนี้เธอกำลังกลายเป็นศิษย์คิดล้างครู ปลายเล็บครูดเบาๆ ตรงพวงสวรรค์ ปากครอบครองขยับไม่หยุด ก่อนให้ลิ้นทำหน้าที่ของมัน ชั่วครู่จึงอ้าอมความยิ่งใหญ่ ใช้ฟันครูดไม่แรงมาก ไม่ทำให้เจ็บแต่เกิดความเสียวมากกว่า จังหวะที่ขยับปากเธอได้ดูดไปด้วย เขาถึงกับครางยาว ขยับเอวบังคับให้ท่อนเอ็นชายขยับเข้าออกโพรงปากสาว“ปากเธอร้อนมาก...ฟ้า...อา...อา”ราวกับความอดทนของกฤตย์ถึงขีดสุด ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ขยับตัวเพื่อดำเนินกิจกรรมทางเพศขั้นตอนต่อไป นั่นคือฝังเอกบุรุษเข้าสำรวจถ้ำมหัศจรรย์ เขาจับร่างเล็กให้นอนคว่ำหน้า น้ำฟ้ารู้งานคุกเข่ากับที่นอน กางขาพอประมาณเพื่อให้ความเป็นชายเข้ามาในร่างตนได้สะดวก ทันทีที่สองร่างกลายเป็นหนึ่งเดียว กฤตย์ขับเคลื่อนร่างกายทันที“คุณหมอ...อา...คุณหมอขา”เสียงหวานครางรับแรงสวาทของชายหนุ่มที่ตนรัก ขณะที่เขาสอดกายประสานตามแรงอารมณ์ เข้าสุดออกสุด กระชั้นถี่และหนักหน่วง มือใหญ่บีบแก้มก้นขาวของเธออย่างมันมือ บางครั้งก็ตบแรงๆ อย่างหมั่นเขี้ยว“ดีจังฟ้า...อา...ดีจัง...โอ้ว”กฤตย์ไม่ออมแรงและไม่กลั้นเสียง เขาปล่อยไปตาม