All Chapters of Beyond The Broken Marriage: Chapter 91 - Chapter 100

Pagkatapos nilang kumain, nag-ayos na si Lucas ng pinagkainan. Si Alyssa naman ay nakaupo pa rin sa mesa, nakasandal sa upuan habang pinagmamasdan si Lucas na walang pagod sa pagligpit ng lahat ng ginamit nila sa breakfast. Hindi niya maiwasang mapangiti. Ibang-iba si Lucas—maalaga, tahimik, pero hindi kailanman nananahimik kapag may kailangang gawin.Maya-maya, naupo na rin si Lucas muli, hawak ang isang baso ng tubig. “Wala akong duty ngayon,” aniya habang pinapahid ang pawis sa noo gamit ang likod ng kamay. “Wala ring on-call. Buong araw ako libre.”“Talaga? Wow. Rare ‘yan,” sabi ni Alyssa habang tinatakpan ng ngiti ang kaunting gulat. Tumango si Lucas, at kahit hindi ito tahasang umamin ng dahilan, halatang pinaghahandaan niya ang sagot.“Parang ngayon lang ulit,” sagot ni Lucas, sabay iwas ng tingin, parang hindi sigurado kung dapat ba niyang sabihin ang susunod. Saglit siyang napahinto, saka muling tumingin kay Alyssa, tila pinipilit ang sarili na maging casual.“May gagawin ka

Napakunot ng bahagya ang noo ni Alyssa, pero aliw na aliw pa rin ang ngiti. “Good luck,” sabi niya habang umaatras ng konti para bigyan ng espasyo si Lucas. “I’ll watch and learn.”Humawak na si Lucas sa joystick. Ang kilos niya ay may kumpiyansa—maingat, eksakto. Parang nag-ooperate siya sa OR, nakatutok, walang iniimik. Tinarget niya ang isang stuffed unicorn na may kulay pastel—nasa gilid ito, pero medyo nakalutang kaya mukhang madali lang kunin.“Yan ang gusto ko sayo eh,” ani Alyssa, nakatayo sa likod niya, nakatukod ang mga kamay sa baywang. “Laging kalmado, laging may plano. Pero good luck pa rin sa claw machine. Mas demanding pa ‘yan kaysa sa real surgery minsan.”Hindi kumibo si Lucas, pero bahagyang ngumiti. Sa loob ng ilang segundo, pinakawalan na niya ang claw.Bumaba ito, dahan-dahan. Kumapit sa katawan ng unicorn. Umangat. Tumagal ng halos dalawang segundo sa ere. Tila may pag-asa. Parang mahuhulog na sa tray.Pero bigla ring bumitaw ang hook—gaya ng nangyari sa pink na

“Agree,” ani Alyssa. “Sana ganito na lang palagi. Yung kahit papano, may isang araw na para sa sarili mo.”Sa gitna ng malumanay na musika ng restaurant at tahimik na halakhakan ng ilang customer sa paligid, naging mas personal ang takbo ng usapan nina Alyssa at Lucas. Wala na ang ingay ng arcade, wala na rin ang kulay ng mga flashing lights at tawanan ng mga batang nasa palaruan—ngayon, sa simpleng lamesa sa isang tabi ng mall, nag-uusap sila hindi bilang magka-trabaho, kundi bilang dalawang taong unti-unting nabubuksan sa isa’t isa.Habang hinihiwa ni Alyssa ang karne sa kanyang plate, bahagya siyang napatingin kay Lucas, pinigilan ang isang maliit na ngiti bago dahan-dahang magsalita. “So,” aniya, casual ang boses pero halatang sinadyang itanong, “ikaw ba, Lucas… may girlfriend ka ba ngayon?”Hindi agad sumagot si Lucas. Nasa kalagitnaan siya ng pag-inom ng iced tea kaya napakunot ang noo niya, bahagyang napaubo, at saka suminghap nang malalim. Tumawa siya pagkatapos, parang hindi

Madaling-araw pa lang. Madilim pa sa labas at ang katahimikan ng paligid ay tila niyayakap pa ang buong lungsod. Nasa kalagitnaan ng isang payapang tulog si Alyssa nang biglang umalingawngaw ang tunog ng kanyang cellphone mula sa nightstand. Napakapit siya sa kumot at dahan-dahang dumilat, pilit inaalala kung anong araw na ba ngayon.Riiing… Riiing…Bumaling siya sa cellphone, at agad na lumiit ang mata niya sa liwanag ng screen. Si Marco ang tumatawag.Napabuntong-hininga siya. Mabilis niyang sinagot ang tawag habang nakatalukbong pa ng kumot.“Hello?” paos pa ang boses niya.“Sorry, Alyssa,” agad na sambit ni Marco sa kabilang linya. “Alam kong maaga pa, pero... kailangan mo na sigurong bumalik sa mansion.”Napakunot ang noo ni Alyssa. “Bakit? Anong nangyari?”“Wala naman. Pero... kagabi kasi, bago matulog si Olivia, hinahanap ka. Ilang ulit niyang tinanong si Yaya Mila kung nasaan ka. Mabuti’t hindi siya nagtaka masyado, pero kung ngayong umaga wala ka pa rin... baka magduda na.”T

Maya-maya pa, isang pamilyar na tinig ang pumunit sa katahimikan ng umaga—malamig ang simoy ng hangin, pero ang boses na iyon ay kaagad nagpainit sa balat ni Alyssa. Hindi dahil sa saya, kundi dahil sa biglang paghigpit ng sikmura niya. Isang pamilyar na boses, magkahalong pagod at pagmamadali, na tila ba agad pinipilit pawiin ang tensyon.“Ano'ng pinag-uusapan n’yo?” tanong ni Marco, habang papalapit ito sa kanila.Mula sa likod ng salamin ng building, nasilayan ni Alyssa ang itsura nito—nakasuot ng simpleng kulay-abo na jacket, may kapirasong gusot pa ang puting t-shirt sa loob, at halatang bagong gising sa likot ng buhok nitong hindi pa tuluyang naayos. May hawak-hawak ito sa magkabilang kamay: ilang mainit na hot pack na may manipis pang usok, at isang styrofoam cup ng kape, na tila ba bagong bili rin lang.Ang lakad nito ay mabilis, bahagyang nagmamadali, parang batang may dalang gatas para sa pusang nasaktan. Hindi na ito naghintay pa ng pagpapakilala ng eksena. Tuwid ang lakad,