Semua Bab Beyond The Broken Marriage: Bab 141 - Bab 146

Nang makita ni River ang madilim na ekspresyon sa mukha ni Marco, saglit itong natauhan. Sa wakas, napagtanto niya na baka kailangan na niyang tumigil sa pangungulit. Dahan-dahan niyang inangat ang katawan mula sa pagkakasandal sa bintana ng sasakyan at marahang kumaway.“Marco,” aniya, may bahid ng pangungumbinsi sa tinig, “isang huling payo lang para sa ’yo. Kung itinuturing mo talaga si Alyssa bilang kapatid, huwag mong kontrolin ang bawat aspeto ng buhay niya. Alam mo ba kung ilang tao ang nanligaw sa kanya noong nasa eskuwela pa tayo? Kung hindi mo sila hinarang noon, baka hindi siya nanatiling single hanggang ngayon. Pero… kung tinitingnan mo siya bilang babae—”Hindi na hinintay ni Marco na matapos pa ang kaniyang sasabihin. Mariin niyang inapakan ang silinyador. Biglang umarangkada ang sasakyan, tila isang palasong kumawala mula sa busog.Matagal nang umuulan ng ambon, at dahil sa tuloy-tuloy na pagbagsak ng ulan, nag-ipon ng mababaw na tubig ang bahaging mababa ng paradahan.

Habang abala pa sa pag-uusap sina Alyssa at ang ina ni Alice, natapos nang makipag-usap si Ethan sa telepono at lumapit sa kanila. Basa pa rin ang dulo ng kaniyang buhok, marahil mula sa halumigmig ng ulan, ngunit maayos pa rin siyang nakatayo, dala ang karaniwang kalmado sa mukha nito—maliban na lamang sa pamumula ng pisngi na tila hindi pa rin nawawala mula kanina.“Tinignan ko ang lagay ng daan,” sabi niya, na parang nag-uulat kay Alyssa mismo. “Malakas ang ulan sa kabundukan at isinara na ang highway. Mukhang dito na tayo matutulog ngayong gabi at bukas na tayo makakauwi.”Napatingin si Alyssa sa kaniya, pilit pinapakalma ang sarili kahit may halong pagkailang sa dibdib. Wala siyang ibang nagawa kundi tumango na lamang, tinatanggap ang sitwasyon.“Mukhang maraming na-stranded ngayon sa bundok,” dagdag naman ng ama ni Alice, na may bakas ng pagkabahala sa mukha. “Baka maubusan tayo ng kuwarto sa hotel. Kailangan nating magmadali.”Nagpasya silang umalis agad mula sa water bar patun

Tahimik silang lumakad hanggang makarating sa pinto ng kanilang kuwarto. Pagbukas ng pinto, napahinga nang malalim si Alyssa—at hindi niya napigilang mapa-wow.“Wow…” bulong niya sa sarili. “Totoo ngang couple’s suite…”Ang buong silid ay balot sa malabong kulay rosas na ilaw na para bang nagmula sa isang eksenang pang-romansa sa pelikula. Banayad ang ningning nito ngunit sapat para bigyang-diin ang kakaibang ambiance ng kuwarto. Sa gitna, namamayani ang malaking bilog na kama, napapalibutan ng mga unan at kumot na kulay puti at pula, tila ba nilikha para sa mga bagong kasal.Habang dahan-dahan siyang pumasok, napansin niyang ang mga dingding ay natatakpan ng hindi pantay-pantay na salamin, bawat isa’y kumakain ng bahagyang ilaw at ibinabalik ito sa iba’t ibang anggulo. Para siyang nasa loob ng isang malaking music lounge o KTV bar, at ang bawat sulok ay nag-aanyaya ng pagiging malapit.Hindi alam ni Alyssa kung saan siya titingin. Pakiramdam niya’y may mali sa lahat ng ito, ngunit wa