Lahat ng Kabanata ng Billionaire's True Love Book 2: MINAMAHAL KITA!: Kabanata 651 - Kabanata 660

BARBARA POV “Naging mas masaya ng lahat sa amin ni Charles sa paglipas ng mga araw. Wala na akong mahihiling pa. Nag stay kami sa Carissa Villarama Beach Resort ng isang linggo at kahit na gusto ni Charles na i-extend pa iyun, hindi na talaga ako pumayag. Hindi pwede lalo na at may kambal kaming naghihintay sa pag-uwi namin ng bahay Kapag may baby na kasi, marami nang dapat na isaalang-alang. Hindi na lang ang sarili ang dapat na isipin. **** *** ** Mabilis na lumipas ang mga araw. Lahat ng mga event at family day ng Pamilya Villarama ay sinisigurado kong present kami. Ayaw kong palagpasin ang pagkakataon na iyun lalo na at nakikita ko namang masaya si Charles at masaya itong nakikipag-usap sa mga Tito’s and Tita’s at mga pinsan. Kumbaga, ito na din ang bonding ng buong pamilya kaya naman dapat talaga umattend kami palagi. Mas lalo ko pang nakilala ng iba pang miyembro ng familya Villarama. Lahat naman sila ay mababait at kasundo ko. Sa tuwing family day, palaging pinag-aag

BARBARA POV “Ang kapal! Ang kapal ng mukha!’ ani ni Charlotte. Nandito kami sa loob ng resto at kanina pa ito naghihimutok. Ikinikwento din nito ang pakikipag-usap nito kay Cassy at mas lalo daw siyang nainis nang bigla na lang daw sabihin ni Cassy na wala daw itong pakialam sa asawa kahit na mambae pa daw ng kahit na isang dosena. “Baka naman hindi talaga nila mahal ang isa’t isa kaya ganoon? Alam mo naman na produkto sila ng fixed marriage eh.” Ani ni Veronica. “Feeling ko nga. Noon pa man, alam naman natin na mapili si Cassy eh. Wala pa itong kahit na isang lalaki na pinakilala yata kina Tita at Tito.”sabat naman ni Jeann “Iyun nga eh. Pero for God sake, kahit saang angulo tingnan, mag-asawa pa rin sila. Hindi magandang tingnan na magdisplay ng babae niya si Neilson in public places.” Sagot naman kaagad ni Charlotte. “Naku, tama na iyan…pumunta tayo dito sa mall para mag-enjoy, hindi para problemahin ang isang problema na baka naman hindi problem ani Cassy. Hayaan mo na

BARBARA POV “HELLO, GRANPA, HELLO GRANDMA.” Narinig kong mahinang bulong ni Charles. Nandito kami sa loob ng mausoleum ng mga abuelo at abuelo nito. Sa aming harapan, nakikita ko ang mga larawan ng mga yumaong Lolo’s and Lola’s ni Charles. Ngayun ang araw ng kaarawan ni Grandmama Carissa at bago kami bumiyahe patungo sa Carissa Villarama Beach Resort, nagpasya muna kaming dumaan dito sa sementoryo kung saan payapang nakalagak ang labi ng mag-asawang Gabriel at Carissa Villarama. Malaki ang nasabing mausoleum. Nandito din ang labi ng mga magulang ni Grandpapa Gabriel Villarama. Ang great grandfather ni Charles na si Ralph Villarama at Great grandmother nito na si Moira Villarama. Now I know…alam ko na kung saan kinuha ang mga pangalan ng panganay na kambal na anak ni Veronica at Rafael. Kaya pala Moira Kristina and babae at Ralph Alexander ang lalaki. Kinuha pala iyun sa pangalan ng mga Lolo at Lola “Grandmama, Grandpapa, Great Grandpa, Great Grandma, kumusta po kayo? Nakikit

CASSANDRA (CASSY) VILLARAMA"Ano ba? Bakit ba ganito? Kailangan talaga umulan ng malakas habang naglalakad sa gitna ng kalsada?” naiinis kong bigkas. Walang masakyan, walang taxi or jeep or kahit tricycle or kahit habal-habal man lang habang naglalakad ako dito sa gilid ng kalsada. Paano ba naman kasi, dapat masaya ako ngayun eh. Nagpakatanga lang naman ako at nagawa ko pa talagang sundan ang hayop na iyun dito sa Cebu. Iniwan ko ang marangyang buhay ko sa Manila at pinilit na ipaglaban ang walang kwentang pag-ibigAnd now, heto ako ngayun. Parang isang basang sisiw na naglalakad sa gilid ng kalsada. Helpless samantalang doon sa Manila, never kong naranasan ito. Kapag umaalis ng bahay, nakasakay ako sa isang mamahaling kotse…hatid sundo ng driver kung tinatamad na magdrive at may nakabuntot pang bodyguards.Anim na buwan na pala ako dito sa Cebu. Naging simpleng empleyado ng Villarama Empire Cebu Branch sa tulong ng aking Uncle Rafael Vilarama. Si Uncle lang kasi ang alam kong mak

CASSANDRA “CASSY” VILLARAMA POV Kanina pa ako pabiling baliktad. Hindi ako makatulog. Paano ba naman kasi, hindi ko mapigilan ang mag-alala dahil may lalaki akong kasama dito sa kwarto. Hindi ko kilala ang taong iyun isa pa, hindi dapat eh. Dagdagan pa sa iniisip ko ang natuklasan ko kanina tungkol sa panluluko sa akin ni Joseph. Walang hiyang lalaking iyun, huwag na huwag talagang magtangkang magpakita sa akin ang gagong iyun kung hindi, naku, hindi ako magdadalawang isip na basagin ang bayag ng gagong iyun Ang walang kwentang lalaki. Sa lahat ng mga bagay na ginawa ko para dito, nagawa pa talaga akong lokohin! Lahat ng sakripisyo ko at pilit na ipinaglalaban ay nabaliwala. Mabuti pa, nanahimik na lang ako sa amin at pumayag na magpakasal. Wala sana ako sa ganitong sitwasyon. “Haysst…nakakainis! Nakakainis!” yamot kong bigkas. Wala sa sariling mabilis akong napabalikwas ng bangon nang marinig ko ang sunod-sunod na katok ng pintuan ng aking apartment. Halos alas dos na ng mada