Semua Bab พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ: Bab 151 - Bab 158

หลินฮวาเป็นโฉมสะคราญโดดเด่นที่สุดแห่งต้าถัง นางได้ครองตำแหน่งสาวงามแห่งเมืองหลวงตั้งแต่ยังไม่ทันปักปิ่น กระทั่งปักปิ่นในวัยสิบหกปีเมื่อไม่นานมานี้ ชื่อเสียงยิ่งระบือไกล ทั้งยังเป็นถึงคุณหนูรองในภรรยาเอกของอัครเสนาบดีไป๋ พี่สาวเป็นสนมคนโปรดของฮ่องเต้ไม่ว่าจะรูปโฉมหรือฐานะและอำนาจยิ่งใหญ่ หลินฮวาล้วนครองที่หนึ่งเอาไว้ทั้งสิ้น นางจึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับรัชทายาทต้าถัง คือว่าที่หงส์ผู้คู่ควรเคียงข้างมังกรเมื่อพ้นวัยปักปิ่นมาหมาดๆ ก็ยิ่งต้องการประกาศศักดาโดยการเข้าหาจ้าวเหว่ยให้บ่อยขึ้น เพราะเขาคือว่าที่สามี ถึงแม้จะยังไม่มีราชโองการประทานสมรสก็ตามที แต่การวางตัวเอาไว้ย่อมเป็นเช่นนั้นมิอาจเปลี่ยนแปลงเมื่อเข้าตำหนักมา หลินฮวาเบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อยยามมองเห็นจ้าวเหว่ยนั่งอยู่กับหลี่กุ้ยเฟย ดวงหน้างามเผยความดีใจยากระงับ แต่กลับน่าเอ็นดูอย่างยิ่ง หญิงสาวรีบกดข่มอาการเนื้อเต้นเกือบสั่นระริกของตนเอาไว้อย่างรวดเร็วรัชทายาทหนุ่มมิได้สนใจนาง เพียงนั่งจิบชาด้วยท่าทางเรียบเฉย ทว่าท่าทางเช่นนี้ไหนเลยจักไม่เป็นที่ต้องตาต้องใจของเหล่าสตรีไม่ว่าจ้าวเหว่ยจักอยู่ในอิริยาบถใด คุณหนูในเมือ

จ้าวเหว่ยให้รู้สึกอึ้งและอารมณ์ดีขึ้นมาก“ห้าปีมานี้ ข้าแกะปิ่นไม้เอาไว้หลายอัน ยังมีปิ่นหยกที่สลักเองกับมือ ยังไม่รวมสิ่งของล้ำค่าเลื่องชื่อจากต่างถิ่นที่หาซื้อมาเก็บไว้ยามออกศึกทั่วแคว้น ทุกสิ่งข้าเตรียมไว้อย่างดี เพื่อเจ้า”ซานซานตาโต “แล้วสร้างคฤหาสน์ไว้บ้างหรือไม่?”จ้าวเหว่ยหรี่ตา “ครอบครัวสามีอยู่นี่ ไฉนภรรยาคิดว่าควรสร้างคฤหาสน์ที่อื่น”หญิงสาวเริ่มโอดครวญ “โอ...เหย่หนิวของข้า ท่านควรจะสร้างคฤหาสน์สักหลัง ชดเชยบ้านไผ่ริมธารนะ” รัชทายาทหนุ่มหัวเราะเสียงหนึ่ง จุมพิตขมับนางเบาๆ จากทางด้านหลัง “ข้าย่อมสร้างให้ เอาที่เจ้าสบายใจ แต่สร้างทิ้งไว้ก่อน ส่วนตัวเจ้ายังต้องอยู่ข้างกายข้า ตกลงไหม?”“อื้ม...” ซานซานพลิกตัวเข้าหาแผงอกหนาใช้แขนเล็กโอบคอแกร่ง แนบชิดกับจ้าวเหว่ย “ระหว่างที่ข้าทำตัวดีๆ อยู่ในกรมทหารกระทั่งกลายเป็นแม่ทัพหญิง ต้องมีคฤหาสน์อย่างน้อยสองหลังบนอาณาเขตกว้างขวาง กิจการร้านค้าสักสิบแห่ง ที่ดินทำกินอีกหลายร้อยหมู่[1] ตกลงไหม?”จ้าวเหว่ยโอบเอวนาง เอียงหน้าเลิกคิ้วมองอย่างเจ้าเล่ห์“ทุกอย่างข้าให้เจ้า แต่เจ้าต้องคลอดลูกชายหญิงให้ข้าอีกหลายคน ตกลงไหม?”ซานซานทำหน้าเหลอหลา เ

ซานซานตัดสินใจวางสำนักที่คิดจะสร้างเอาไว้ก่อน ยามนี้นางต้องทำตัวเป็นภรรยาที่ดี จึงย้ายตัวเองออกจากตำหนักฮุ่ยเยี่ยนไปประจำการยังค่ายทหารเนื่องจากมหาอำนาจต่างแคว้นที่พ่ายศึกไปยังรอหยั่งเชิงกันอยู่ ต้าถังย่อมเงียบสงบไร้ข้าศึกรุกรานเนิ่นนานปี จ้าวเหว่ยในฐานะรัชทายาทซึ่งได้เดินทางไปทั่วแคว้น จัดการวางรากฐานระบบกระจายอำนาจเอาไว้แล้วเป็นอย่างดี ยามนี้บ้านเมืองจึงสงบสุข จ้าวเหว่ยจำต้องรั้งอยู่ที่วังกับพระบิดาร่วมบริหารราชกิจมากมาย ไม่มีอะไรน่าห่วงมีเพียงพยัคฆ์หมอบมังกรซ่อนเท่านั้นที่จ้าวเหว่ยยังต้องเฝ้าระวังไม่อาจกระทำการบุ่มบ่ามหลังจากเสร็จสิ้นราชกิจประจำวันจนเวลาล่วงเลยเข้ายามเซินสองเค่อ[1] รัชทายาทหนุ่มก็รีบเข้าเฝ้ามารดาเพื่อที่จะได้พบหน้าบุตรสาวทันทีมิคาดว่าวันนี้หลี่กุ้ยเฟยจะมีแขกอีกแล้วภายในโถงรับรองยามนี้นอกจากหลี่ฮุ่ยเยี่ยน ลู่หลิ่ง ยี่ซินและซูเหยา ยังมีไป๋ฮูหยินกับหลินฮวานั่งอยู่ทางอีกฝั่งคล้ายกับรอใครบางคนกระนั้นและการมานั่งรอก่อนเช่นนี้ ผู้ที่มาทีหลังย่อมไม่อาจออกไปโดยง่าย วันนี้สตรีสกุลไป๋เตรียมแผนรับมือมาอย่างดีเมื่อจ้าวเหว่ยพาร่างสูงสง่าเดินเข้ามา สตรีทั้งสองก็รีบพากัน

บรรยากาศภายในห้องดำเนินไปได้ด้วยดี ไม่มีใครรู้สึกอึดอัดเฉกเช่นเมื่อครู่อีกระหว่างสูดดมกลิ่นหอมและละเลียดชิมชา หัวข้อสนทนาล้วนเกี่ยวกับชา การเก็บรักษา วิธีปลูก ชาที่ใดมีชื่อ ชาที่ใดล้ำเลิศ สถานที่ใดบ้างที่น่าท่องเที่ยวน่าจดจำ ทุกคำล้วนเป็นเสียงพูดคุยจากทางฝั่งสตรีสกุลไป๋เป็นส่วนใหญ่ ฝ่ายสกุลถังเพียงแย้มยิ้มตอบรับถนอมคำโดยเฉพาะจ้าวเหว่ยแทบไม่เอ่ยสิ่งใด ใบหน้าหล่อเหลามีความเรียบเฉยออกไปทางเรียบตึง มิใคร่อยากเสวนาสักเท่าไหร่ภายใต้ท่าทีสง่างามคงความสุภาพชน เรียวนิ้วขาวของรัชทายาทหนุ่มไล้วนอยู่ตรงถ้วยชา บ่งบอกได้ว่าเบื่อหน่ายเต็มทีชัดเจนปานนั้น แต่หญิงสกุลไป๋กลับไม่รู้สึกรู้สา ยังคงพยายามรั้งเวลาเพื่อสนทนาต่อไป เพราะโอกาสเช่นนี้มิได้มีง่ายๆพวกนางสืบทราบมาว่า ระยะหลังมานี้รัชทายาทหนุ่มใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่ตำหนักหลี่กุ้ยเฟย แรกเริ่มยังเข้าใจผิดคิดไปว่าจ้าวเหว่ยเกิดหลงเสน่ห์หญิงนางนั้นที่เป็นรางวัลในงานเลี้ยง ทว่าท้ายที่สุดกลับได้รู้ว่ามิใช่ เพราะอีกฝ่ายเข้ากรมทหารไปแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่โปรดปราน ซ้ำร้ายยังไล่เข้ากองทัพไปเสียไกล ทุกความเคลื่อนไหวของบุรุษสูงศักดิ์ในวังหลวงมักจะถูกคุณห