All Chapters of พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ: Chapter 241 - Chapter 249

กระทั่งเข้าปีที่สิบหกแห่งการครองราชย์ของจ้าวเหว่ย ยามที่องค์ชายใหญ่ถังไท่หลินมีอายุสิบห้าปี ถูกเลือกให้เป็น องค์รัชทายาท ตามความเห็นเป็นเอกฉันท์จากพี่น้องชายหญิง โดยมีบิดามารดานั่งฟังตาปริบๆ มิอาจทัดทานหรือออกความเห็นยังมีขุนนางทั้งหลายที่สนับสนุนเต็มที่ ด้วยไม่อาจส่งบุตรีของตนเข้าเป็นสนมของฮ่องเต้ได้ จึงเลือกส่งเข้าวังบูรพาแทนถังไท่หลินไม่เคยปฏิเสธสตรีนางใดเลยสักคน เขารับเอาไว้ทั้งหมดอีกครั้งที่จ้าวเหว่ยกับซานซานต้องมองตาปริบๆกาลเวลาเหมือนน้ำใสไหลริน สามปีต่อมา ...ฮ่องเต้ต้าถังประกาศราชโองการสละราชสมบัติให้รัชทายาท ถังไท่หลินระบบการปกครองรูปแบบดั้งเดิมกลับมาอีกครั้ง วังหลังของฮ่องเต้พระองค์ใหม่เต็มไปด้วยบุปผางดงามตระการตา ทว่าทุกนางกลับอยู่ในโอวาทของจักรพรรดิเป็นอย่างดี ถังไท่หลินเป็นฮ่องเต้ที่มีท่าทางสงบเยือกเย็น แววตาสุขุมนุ่มลึก แต่กลับเด็ดขาดเฉียบคม กุมอำนาจเบ็ดเสร็จ ทั้งยังไร้หัวใจที่สุดในใต้หล้า...หมู่บ้านผิงเหยียนริมธารแห่งเดิม บัดนี้มีเรือนไม้หลังงามสีทองอร่ามตั้งตระหง่านโอ่อ่า ถูกปลูกสร้างขึ้นมาทดแทนเรือนไผ่ริมธารหลังเดิมได้อย่างหรูหราอลังการยิ่งซานซานในชุดสีขาวเร

ดินแดนใต้หล้าแบ่งแยกหลากแคว้นหลายชนเผ่า ปกครองด้วยผู้นำของแต่ละพื้นที่ตามแบบวิถีของตนเองแผ่นดินใหญ่ที่มีอำนาจเหนือกว่ามักปกครองโดยบุคคลอันถูกเรียกขานว่าฮ่องเต้ ได้รับการยกย่องว่าเป็นโอรสสวรรค์ ส่วนแผ่นดินผืนเล็กผืนน้อยมักจะปกครองกันเองด้วยหัวหน้าเผ่าหรืออ๋องศักดินา แต่ยังคงขึ้นตรงกับฮ่องเต้ของแผ่นดินใหญ่ที่แข็งแกร่งกว่าทว่านอกเหนือจากดินแดนเหล่านั้นแล้ว ยังมีดินแดนหนึ่งซึ่งอยู่เหนือกว่าอีกขั้น นั่นก็คือดินแดนแห่งการบำเพ็ญเพียรปรมาจารย์เซียนหย่งสือ คือผู้ละแล้วซึ่งเส้นทางนองเลือดทางโลก หลุดพ้นจากเส้นทางสายมาร หันเหไปเลือกหนทางแห่งเซียน บำเพ็ญเพียรตบะสูงส่งจนบรรลุแจ้งเห็นจริงทุกสรรพสิ่งท่านผู้นี้คือภูผาที่แข็งแกร่งผงาดกล้าในใต้หล้า มั่นคงยิ่งกว่าภูเขาไท่ซานและยิ่งโหดร้ายกว่าผู้ใดทั้งหมดเมื่อครั้งที่เซียนหย่งสือลงทัณฑ์สั่งสอนศิษย์เอกนามว่า ซานซาน ยามนั้นเขามิอาจล่วงรู้ว่าพลังทำลายล้างมหาศาลในวิชาดูดวิญญาณได้บังเอิญกระชากดวงจิตของเซียนน้อยตนหนึ่งติดร่างแหไปด้วยเพราะวิชาดูดวิญญาณของเซียนหย่งสือ ดวงจิตอันเปราะบางของเซียนน้อยจึงถูกกระชากออกจากกายที่ปล่อยวาง ได้ยินเพียงประโยคยามปลิดปลิ

ด้วยภาระหน้าที่และสิ่งที่เรียกว่าผิดชอบชั่วดี ใช่ว่าซีซินจะไม่หวังดีต่อสามีที่กำลังหลงทาง นางเอ่ยเตือนเขาอย่างจริงใจอยู่หลายประโยคทว่าต่อหน้านางเขาเพียงรับคำแค่ลมปาก ยังโอบกอดคลอเคลียทำทีร่วมรักอย่างทะนุถนอมเพียงให้พ้นผ่านราตรีนั้นไป แต่ลับหลัง...ซือหงกลับแสดงกิริยาไม่พอใจโดยมีอนุคนงามพะเน้าพะนอปลอบประโลมไม่ห่างกายพวกเขาให้กำลังใจกันอย่างแนบชิดสนิทเนื้อแม้ฝ่ายหญิงจะกำลังตั้งครรภ์อยู่ก็ตามซีซินรับฟังเรื่องราวจากบ่าวผู้ภักดีที่คอยเป็นหูเป็นตาให้ด้วยความรู้สึกยากจะบรรยายความเข้มแข็งคล้ายถูกทะลวงด้วยปลายกริชแหลมคมนับหมื่นจ้วงแทง ความเจ็บปวดซึมลึกกำลังล้นทะลักออกมาจากดวงใจที่รวดร้าวเพิ่มขึ้นทุกที มันฉายชัดออกมาจากดวงตาทีละน้อย ความรู้สึกเจ็บแค้นและปวดแปลบกำลังกระจายไปทั่วร่างบ่าวคนสนิทที่มองอยู่แทบจะทนไม่ไหว นางเปรยเสียงเย็นว่าขอแค่เจ้านายสั่งคำเดียวจักทำให้อนุแพศยาผู้นั้นหายไปซีซินไหนเลยจะโง่เขลาถึงขั้นใช้วิธีต่ำช้าเช่นนั้นนางเพียงปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปเหมือนเช่นทุกวัน อยู่กับความทุกข์ระทมเช่นนั้นด้วยหวังว่าคงชาชิน...กระทั่งวันหนึ่ง เรื่องไม่คาดฝันพลันบังเกิด เมื่ออนุคนงามของสา

อารามผิงอันภายในหุบเขาศักดิ์สิทธิ์โบราณเด็กน้อยนาม ลี่เซียน[1] ซึ่งได้รับการถ่ายทอดพลังวัตรยื้อชีวิตเมื่อแรกเกิดจากเจ้าอารามผู้เปี่ยมเมตตา ต่อมายังคร่ำเคร่งปฏิบัติธรรมและฝึกฌานอย่างเคร่งครัดนับตั้งแต่ลืมตาดูโลก ลูกศิษย์ลูกหาในสำนักพรตยังไม่เคยหวงแหนพลังปราณต่อนางคืนนั้นเป็นคืนเดือนเพ็ญ จันทร์กระจ่างลอยเคว้งกลางนภากว้าง เหมาะแก่การรับพลังหยินเสริมพลังวัตร นางจึงวิ่งเล่นนอกอารามเพื่ออาบแสงจันทร์ไปทั่วหุบเขาอย่างซุกซนตามวิสัยท่ามกลางราตรีกาลสลัวราง บนยอดเขาสูงชันตั้งตระหง่านลูกหนึ่ง เงาร่างของเด็กหญิงชุดขาวพิสุทธิ์กำลังไต่ขึ้นไปอย่างคล่องแคล่วว่องไว เมื่อปีนขึ้นมาได้ก็วิ่งวนจนกระทั่งบังเอิญมาเจอกับชายชราผู้หนึ่งแฝงซึ่งบุคลิกยอดคนผู้เร้นกายสันโดษ แผ่ซ่านกลิ่นอายเฉกเช่นเซียนผู้บำเพ็ญเพียรตบะจนกล้าแกร่งนักพรตเฒ่าผมขาวหนวดขาวเครายาวสยายลู่ลมผู้นี้คืออดีตจอมมารผู้ยิ่งใหญ่ เซียนหย่งสือผู้เลือกวางอาวุธสังหารแล้วเร้นกายสู่ทางธรรมเขาเลือกฝึกตบะบำเพ็ญฌานอยู่ภายในหุบเขาศักดิ์สิทธิ์โบราณแห่งนี้มานานมากแล้วลี่เซียนปรากฏกายในขณะที่กำลังมีคลื่นพลังมหาศาลไหลวนรอบชายชราผู้นั้นซึ่งกำลังร่ายพิธีกรร