Semua Bab ร้ายพ่ายกลายรัก: Bab 191 - Bab 200

หลี่ลี่เหมยยังคงเอ่ย "เห็นหรือไม่ว่าสตรีอย่างเราไม่ควรใจร้อนเรื่องคู่ครองกับบุรุษสูงศักดิ์"นางปรายสายตามองออกไปยังน้ำตกจำลองสวยงามพลางเอ่ยคำเรียบเรื่อยโดยไม่มองหน้าคนฟังแม้แต่น้อย ไม่สนใจกระทั่งว่าจะต้องการฟังกันหรือไม่ "หากมีเวลาให้ตระเตรียมทำใจ แม้เพียงเดือนหรือสองเดือน ปีหรือสองปีก็ควรทำและหากเป็นไปได้ก็ไม่ควรรักปักใจกับบุรุษผู้นั้นให้ต้องเจ็บช้ำน้ำใจเยี่ยงนี้" เฉินลี่หลินยิ่งหรี่ตามองหลี่ลี่เหมยอย่างเข้มข้นมากกว่าเดิม แต่เพิ่มเติมคือเห็นด้วยอย่างยิ่งยวด หากย้อนเวลากลับไปได้นางควรจะคิดการให้รอบคอบมากกว่านี้ใช่หรือไม่แต่จะเป็นไปได้อย่างไร หากย้อนเวลากลับไปได้จริง นางก็ยังคงจะเลือกฉีเล่ออยู่ดี ท่านหญิงผู้ร้ายกาจปรายตามองพระชายาผู้กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแวบหนึ่ง นางถึงกับยกยิ้มยียวนก่อนจะหลุดหัวเราะเสียงแหลมอย่างสะใจ "ดูหน้าเจ้าเถิด เห็นได้ชัดว่าข้าพูดถูกทั้งหมด" นางเยาะเย้ยอีกด้วย สตรีผู้ถูกถากถางถึงกับขบฟันกรอดกำมือแน่น ในเมื่อนางรักไปแล้วจะให้ทำอย่างไรเล่า! หึ!หลี่ลี่เหมยเห็นอาการอย่างนั้นของเฉินลี่หลินยิ่งหัวเราะชอบใจจนเฉินลี่หลินต้องยืนถลึงตาจ้องมองจนหน้าดำหน้าแดงก่อนเอ่ยคำ

หลี่ลี่เหมยถึงกับสะดุดตากับภาพที่เห็นนางมองไปยังหนึ่งบุรุษรูปร่างสูงใหญ่ใบหน้าหล่อเหลาที่เดินมากับเด็กน้อยน่ารักทั้งสอง และหลิงเวยที่ถูกเด็กน้อยเรียกว่า ท่านแม่หญิงสาวถึงกับจ้องเขม็ง นางจำได้ว่าเด็กน้อยทั้งสองเป็นบุตรชายของบุรุษหนุ่มผู้หนึ่งที่นางเห็นในเหลาอาหารเซียงฟง เด็กน้อยทั้งสองมิใช่บุตรชายของสตรีในวันนั้นหรอกหรือนี่?หลี่ลี่เหมยมองทุกคนสลับไปมาสามแม่ลูกยังคงหยอกเย้าหอมแก้มกันพัลวันฟงหนิงอันรีบเอ่ยอย่างเอาหน้า "ข้ามีขี้ผึ้งวิเศษมาฝากท่านแม่ขอรับ" เด็กน้อยล้วงเอาขี้ผึ้งจากสาบเสื้อของตนเองส่งให้หลิงเวยอย่างโอ้อวด เขาแอบได้ยินมาว่าขี้ผึ้งอันนี้วิเศษจริงๆ หากนำไปป้ายถูกตัวใครคนนั้นจะตั้งครรภ์ทันที เขาจึงขโมยมาเสียเลย เขาขโมยมาจากเรือนหนิงฝูฟงหนิงเฉิงมีหรือจะยอมเขารีบเอ่ยตาม "ข้ามีถุงหอมขอรับท่านแม่ มันจะทำให้ท่านแม่กับท่านพ่อลืมไม่ลง มิรู้ได้ว่าลืมอันใด แต่ท่านรับเอาไว้เถิด"หลิงเวยถึงกับงุนงงรู้สึกแปลกๆ กับสิ่งของประหลาดที่บุตรชายกำลังยื่นให้ก่อนจะลอบมองตาของฟงชินหยางที่เดินมาหยุดอยู่ใกล้ๆ นางทั้งสองมองตากันอย่างเก้อกระดากยากเก็บอาการ“ไฉนพวกเจ้าไม่ให้ท่านพ่อเล่า” หลิงเวยรี

หลี่ลี่เหมยลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ความหม่นหมองในแววตาพลันหายไป นางเลือกที่จะปั้นสีหน้าของตนเองให้ร้ายกาจไม่สนใจฟ้าดินดังเดิมได้อีกคราหญิงสาวยังคงทอดสายตามองหลิงเวยที่กำลังบรรเลงพิณอันไพเราะจับใจ นางชมชอบหลิงเวยเสียจริง หลิงเวยคล้ายกับมารดาของนางอึดใจต่อมาฉีเล่อกับเฉินลี่หลินจึงพากันเดินมาภายในศาลาแล้วนั่งลงที่โต๊ะกลมกลางศาลากับหลี่ลี่เหมยบุคคลสูงศักดิ์ทั้งสามจึงนั่งฟังเพลงที่หลิงเวยบรรเลงให้ฟังอยู่เงียบๆ ท่ามกลางบรรยากาศอันผ่อนคลาย ไร้การเอื้อนเอ่ยอันใดเสียงพิณของหลิงเวยช่วยให้บรรยากาศอันตึงเครียดก่อนหน้านี้มลายหายไปจนสิ้นบุรุษหนึ่งเดียวที่โต๊ะกลมเริ่มเอ่ยคำไปทางหลี่ลี่เหมย “เจ้ามาที่วังของข้าด้วยคำสั่งของใครกันแน่”หญิงสาวเพียงตอบรับเสียงเรียบ “ย่อมเป็นฮองเฮา เสด็จแม่ของพระองค์เพคะ”เฉินลี่หลินที่นั่งข้างฉีเล่อจึงหันหน้ามามองหลี่ลี่เหมยด้วยสายตาไม่ไว้ใจท่านหญิงผู้ถูกมองด้วยสายตาหวาดระแวงหาได้สะทกสะท้านอันใดไม่ นางยังคงส่งเสียงเรียบเรื่อยไปทางสองสามีภรรยาตรงหน้า “เรื่องที่องค์ชายรองแสดงเจตจำนงต่อพระพักตร์ฝ่าบาทในวันนี้ ฮองเฮาทรงล่วงรู้แล้วเป็นอย่างดี จึงส่งให้หม่อมฉันเข้ามาช่ว

การกระจายตัวของขั้วอำนาจเกิดขึ้นต่อจากเหตุการณ์เล็กๆ นี้เนื่องจากถูกฉีเล่อทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่โตได้อย่างแยบยล มารยาของสตรีย่อมเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย หากแต่เขาไม่คิดจะปล่อยให้เป็นไปเพียงเรื่องของสตรีวังหลังทะเลาะกัน บุรุษเช่นเขาเรื่องเล็กๆ ย่อมไม่ทำ แต่ทว่าเรื่องใหญ่ๆ เขาย่อมถนัดนักฉีเล่อจึงแอบร่วมมือกับฟงชินหยางร่อนจดหมายที่มีตราประทับของฮ่องเต้เฉินหยางหมิงเซียนแห่งแคว้นเฉินกล่าวตำหนิถึงเหตุการณ์ลอบทำร้ายราชธิดาอันเป็นที่รักมายังฮ่องเต้แคว้นเป่ยฉีในฉับพลัน สร้างความพิโรธจนสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นให้เกิดกับฉีเซียนหยางฮ่องเต้เป็นอย่างมาก พระองค์จึงสั่งลดขั้นขุนนางทั้งสามตระกูลลงในทันทีตระกูลทั้งสามไม่ว่าจะเป็นตระกูลเหวินของเสนาบดีกรมคลัง ตระกูลเสิ่นของแม่ทัพใหญ่ ตระกูลจวงผู้คุมหอการค้าของแคว้น ทั้งหมดทั้งมวลล้วนได้รับคำครหานำพาให้พวกเขาไม่กล้าเหิมเกริมเหมือนที่ผ่านมาเหตุการณ์นี้จึงเป็นการควบคุมสามตระกูลใหญ่เอาไว้ได้อย่างแนบเนียน สามตระกูลใหญ่ที่มีอำนาจแทรกแซงการตัดสินพระทัยของฮ่องเต้มาเนิ่นนานจึงถูกจำกัดสิทธ์ลงโดยไร้ซึ่งความรุนแรง คมดาบไร้คราบเลือด เหล่าพันธมิตรที่หวังรวมเป็นห

ในขณะที่การต่อสู้ยังคงบ้าคลั่งทั้งยังบ้าระห่ำดุเดือดเยี่ยงนรกภูมิ กลุ่มชุดดำเยี่ยงโจรป่าอีกขุมกำลังหนึ่งพลันโหมกระหน่ำเข้ามา ฉีเล่อถึงกับเบิกตากว้างเขาคาดไม่ถึงกับขุมกำลังที่มีมากมายเกินคาดนักหนาข่าวที่เขารับรู้มาเกี่ยวกับกองกำลังขององค์ชายสามนั้นไม่น่าจะมีกองกำลังสนับสนุนมากมายถึงเพียงนี้ แน่นอนว่าข่าวของเขาไม่มีทางผิดพลาดหรือคลาดเคลื่อนองค์ชายฉีเซียนเช่อเป็นผู้นำในการจัดการเขาอย่างไม่ต้องสงสัย หากแต่ขุมกำลังที่มีมากมายเกินคาดการณ์ในยามนี้กำลังทำให้เขานึกแปลกใจในขณะที่ฉีเล่อกำลังปัดห่าธนูและจัดการกับเหล่าศัตรูตรงหน้าพร้อมโสตประสาทที่เริ่มตึงเครียดด้วยกำลังแปลกใจกับจำนวนทรราช เหล่าโจรป่ามืดดำกลุ่มแรกพลันถูกปั่นแขนปั่นขาถูกกุดหัวจนขาดกระเด็นเลือดสีแดงฉานสาดกระเซ็นรอบทิศทาง“...!?”ทั้งเหล่าทหารของฉีเล่อและเหล่าโจรป่ากลุ่มแรกถึงกับตะลึงงันกับภาพที่พลันบังเกิดภาพตรงหน้าของพวกเขาคือกลุ่มโจรป่ากลุ่มใหม่ที่อยู่ในอาภรณ์แบบเดียวกันกับกลุ่มโจรป่าชุดแรก พวกมันกำลังเข้าห้ำหั่นกันเองในยามนี้กลุ่มทรราชที่อยู่ในคราบโจรป่ากำลังถูกพวกโจรป่าขุมกำลังใหม่เข้าปั่นคออย่างบ้าคลั่งเกิดเป็นเสียงร้องโห