เฝิ่นลู่กำลังนึกน้อยเนื้อต่ำใจนักที่เห็นผิดเป็นชอบ หลงเชื่อลมปาก หลงรอยยิ้มเปี่ยมเสน่ห์ หลงแววตานุ่มลึกและเห็นคนน้องดีกว่าคนพี่ นางจึงต้องตกอยู่ในฐานะเช่นนี้เป็นเพียงอนุผู้หนึ่งในบ้านของหย่งหนานทั้งๆ ที่เขาบอกว่าสามารถจัดการเรื่องเมียให้นางได้ นางก็คิดว่าเขามีเมียคนเดียวแต่นางหารู้ไม่ คำว่าจัดการเมียของเขา ก็คือจัดการเมียทุกคนให้อยู่ในที่ในทาง โดยเฉพาะกับนาง!หึ! หากนางไม่เปลี่ยนใจจากหย่งเหวินคนพี่มารักกับคนน้องนามว่าหย่งหนาน ป่านนี้นางก็คงได้ดีเป็นภรรยาเอกไปแล้ว ไหนเลยจักต้องมาเป็นเพียงอนุต่ำต้อยแบ่งปันสามีกับสตรีอื่นยิ่งคิดยิ่งเจ็บใจ!ในขณะที่เฝิ่นลู่กำลังนั่งฉีกดอกไม้ในมือจนกลีบกระจาย โปรยปรายไปทั่ว สายตาคู่งามพลันเหลือบไปเห็นชายหญิงคู่หนึ่งยืนอยู่นอกศาลาเมื่อเห็นชัดเจนแล้วว่าเป็นใคร หญิงสาวจึงดีใจมาก นางรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งออกมาจากศาลาในทันที“พี่เหวิน”น้ำเสียงสดใสร้องเรียกหย่งเหวินอย่างสนิทสนม พร้อมวิ่งเข้ามาจนถึงตัวของชายหนุ่ม แล้วจับแขนเขาอย่างถือวิสาสะเฝิ่นลู่เป็นเพียงสตรีธรรมดา นางเป็นลูกสาวชาวบ้านในตลาด หาใช่ลูกคุณหนูบ้านใหญ่มีหน้ามีตาที่ใด นางจึงมิได้มีจริตมารยาหรือมา
Last Updated : 2025-09-11
LOGIN
