All Chapters of ร้ายพ่ายกลายรัก: Chapter 261 - Chapter 270

เวลาเช้าตรู่ที่เริ่มเห็นแสงเงินแสงทองท่ามกลางอากาศอันสดใสภายใต้ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่หมู่นกน้อยพากันกางปีกถลาร่อนไปมาอย่างสวยงามอากาศอันเย็นเยียบของฤดูหนาวพาเอาแสงแดดที่ทอประกายเจิดจ้าให้กลายเป็นที่โปรดปรานมากนัก ฟงหนิงอันและฟงหนิงเฉิงจึงพาหลิงเวยออกมานั่งเล่นบนพื้นหญ้านุ่มนิ่มกลางสวนสวยโดยยังไม่ลืมที่จะลากฟงชินหยางออกมาด้วย เด็กน้อยทั้งสองเข้าไปดึงบิดามารดาออกมาจากเตียงนอนกันเลยทีเดียว ใบหน้าซีดเซียวคล้ายหมดเรี่ยวหมดแรงของบิดามารดานั้น พวกเขาไม่นำพาอันใดทั้งสิ้น ในเมื่อแสงแดดในยามนี้นับว่ามีประโยชน์ต่อมารดามากนักฟงชินหยางและหลิงเวยได้แต่มองหน้ากันไปมาไม่มีกำลังวังชาต่อกรอันใดกับบุตรชายทั้งสองเนื่องจากว่าเมื่อคืนพวกเขามัวแต่ทำกิจกรรมมิได้หลับมิได้นอนจึงได้แต่ลอบถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้าก็เท่านั้น เสียงหัวเราะสดใสของฟงหนิงอันและฟงหนิงเฉิงยิ่งดังลั่นเพราะพวกเขาแจ้งแก่ใจดีกว่าใคร สรรพคุณของสมุนไพรตังกุยที่เสี่ยวชุ่ยต้มให้บิดามารดาดื่มเมื่อยามค่ำคืนที่ผ่านมาย่อมทำให้มารดามีน้องน้อยในเร็ววัน“ท่านพ่อท่านแม่ พวกข้ากำลังรอข่าวดีจากพวกท่าน” เสียงกังวานสดใสของฟงหนิงอันเริ่มเอ่ยก่อน “หวัง

การแต่งงานนั้นนับเป็นเรื่องใหญ่ ฟงจินหมิงคิดว่าจะแต่งหลี่ลี่เหมยเข้าบ้านที่ต้นตระกูลยังเมืองชางอี้จึงจำเป็นต้องรอก่อนระยะเวลาหนึ่งเนื่องจากบ้านฟงยังไม่มีแผนจะกลับบ้านต้นตระกูลในเวลาอันใกล้ เพราะยังต้องการอยู่แบบพร้อมหน้าพร้อมตาและคอยสนับสนุนช่วยเหลือฟงชินหยางยังหัวเมืองแห่งนี้ไปจนกว่ารอบชายแดนของหัวเมืองแห่งนี้จักหมดปัญหารุกราน หรือก็คือรวบรวมดินแดนจนแล้วเสร็จซึ่งตามคาดการณ์คงอีกไม่นานทั้งนี้บ้านฟงยังไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของหลี่ลี่เหมยออกไปไม่ว่ากรณีใดๆ แต่หากเรื่องที่ท่านหญิงจินเยว่ชิงถูกหยามเกียรติในครานี้ไม่ยอมให้จบลงง่ายๆ หลี่ลี่เหมยย่อมต้องถูกเล่นงานในฐานะสตรีธรรมดาไร้ยศฐา แต่การที่จะกลับบ้านต้นตระกูลเพราะต้องการจะพาหลี่ลี่เหมยหลบหนีไปซ่อนตัวด้วยเรื่องหึงหวงเพียงเท่านี้ก็ย่อมไม่อาจทำ ด้วยเกรงว่าเป็นการลดเกียรติของหลี่ลี่เหมยลงไปเช่นกันเมื่อฟงจินหมิงยอมรับผิดตามตรง ทั้งหมดในบ้านฟงจึงลงความเห็นว่าให้ฟงจินหมิงเป็นคนจัดการ เขาย่อมต้องดูแลสตรีของตนไม่ว่าสาเหตุจะเกิดจากสิ่งใด ฟงจินหมิงจึงตัดสินใจเดินทางเข้าพบกับเฉินจิ้นเหอผู้เป็นชินอ๋องผู้ครองเมืองอันยิ่งใหญ่เพื่อขอรับ

หากแต่เรื่องกลับผิดคาด ในขณะที่นางกำลังจะเข้าไปคุยกับฟงจินหมิงหมายกระชับความสัมพันธ์ สตรีงดงามนามลี่เหมยพลันกราดเกรี้ยวและหึงหวง นางทั้งตกใจทั้งประหวั่นพรั่นพรึง สตรีนางนั้นนับว่าน่ากลัวนัก แววตาทรงพลังแฝงอำนาจมากล้นท่าทางทระนงน่ากลัว คำพูดของสตรีนางนั้นช่างคมกริบเฉียบขาด ทั้งคำพูดและแววตาร้ายกาจคล้ายคมมีดคมดาบกระนั้นนางจึงทำทีแสร้งอ่อนแอและเป็นลมหมายเรียกร้องความสนใจจากฟงจินหมิงแต่กลับต้องร่วงลงพื้นไปอย่างน่าอดสูพื้นรึก็แข็งจนบั้นท้ายระบมไปหมด แต่กระนั้นนางจึงพอมีสติ นางจึงไม่ลุกขึ้นมา นางเพียงใช้มารยาเป็นสตรีงดงามบอบบางอ่อนแอต่อหน้าชายกล้าและให้สตรีอีกนางหนึ่งเป็นเพียงนางมารร้าย..."หึ! ท่านแม่ เรื่องนี้ลูกไม่ยอมนะเจ้าคะ ไยคนถูกทำโทษต้องเป็นฟงจินหมิง มิใช่สตรีร้ายกาจนางนั้น" จะอย่างไรเสียนางก็ยังอยากจะลงทัณฑ์สตรีนางนั้นมากกว่าฟงจินหมิง นางกำลังจะได้สานสันพันธ์กับฟงจินหมิงแท้ๆ กลับต้องอับอายกลับมา น่าขายหน้านัก!และอีกเรื่องที่นางมิอาจยอมรับก็คือใบหน้างดงามท่าทางสูงศักดิ์เหนือเสื้อผ้าอาภรณ์ของสตรีนางนั้นทั้งๆ ที่ท่านหญิงอย่างนางแต่งกายเฉิดฉายในขณะที่สตรีนางนั้นเพียงแต่งกาย

ฟงจินหมิงหรี่ตามองสตรีผู้มาเยือนด้วยใบหน้าเรียบเฉยแววตาเย็นชา เขากำลังนึกแปลกใจว่าเหตุใดเมื่อกาลก่อนเขาถึงเลือกวิธีช่วยเหลือพี่น้องโดยการเข้าหานาง อาจจะเป็นเพราะนางงดงามแลดูไม่ประสา มีความมั่นใจและตรงไปตรงมา เมื่อนางชอบใครก็แสดงว่าชอบกระมัง เขาจึงเลือกที่จะให้โอกาสนางได้กลับตัวกลับใจ หากนางปรับปรุงตัวให้ดีมีความคิดแยกแยะถูกผิด เขาย่อมไม่ติดใจในอดีตของนางบางทีราชาหมาป่าก็ดมกลิ่นผิดไป เขาไม่น่าเข้าหานางเมื่อกาลก่อนเลย ให้ตายเถิด! จินเยว่ชิงยืนนิ่งมองใบหน้าคมคายของบุรุษเรือนกายงามสง่าที่นั่งหลังตรงอยู่ในกรงขัง ความรู้สึกกระสันพลันบังเกิด หากกล่าวว่าฟงชินหยางเป็นบุรุษในฝันของเหล่าสตรี มีความแข็งแกร่งดิบเถื่อนและร้อนแรงอยู่ในกระแสโลหิต เพียงพิศมองดูจากระยะไกลยังให้ความรู้สึกเร่าร้อนรุนแรงอยากร่วมรักฟงจินหมิงผู้เป็นน้องชายของฟงชินหยางก็ไม่ต่างกันชายหนุ่มในกรงขังตรงหน้าของนางนั้นให้ความรู้สึกร้อนรุ่มพลุ่งพล่านยากระงับ เขาหล่อเหลาทุกมุมมอง มีรูปร่างสูงสง่าสมส่วน ทั้งทระนงองอาจและเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งบุรุษเพศของชายวัยฉกรรจ์อย่างเต็มตัวจินเยว่ชิงถึงกับต้องขบเม้มริมฝีปากรีบเก็บอาการบางอ

ใครคนนั้นที่ทำให้จินเยว่ชิงต้องมาเดินคอตกก็คือฟงจิน หมิง บุรุษที่จินเยว่ชิงต้องการสานสัมพันธ์ หากแต่แววตาของชายผู้นั้นกลับมามองที่นางคล้ายกับนางเป็นตัวอะไรสักอย่างที่มีขนน่าเกลียดน่ากลัว นางจึงมาเดินเล่นปรับอารมณ์ขุ่นมัวไม่มั่นใจในตนเองอยู่ตรงนี้หากแต่สวรรค์คล้ายกลั่นแกล้ง นางเดินออกมาจากชายผู้นั้นไม่ถึงครึ่งชั่วยามกลับต้องมาเจอกับคนรักของเขาหึ! ช่างตอกย้ำความพ่ายแพ้ยิ่งนัก! ท่ามกลางผู้คนเดินกันขวักไขว่ ระยะทางประมาณไม่ถึงสองจั้ง พลันปรากฏเงาร่างของโฉมสะคราญสองนางยืนมองตากันนิ่งงันหนึ่งสตรีอยู่ในอาภรณ์เพียงธรรมดาหากแต่งามพิลาศมากบารมี อีกหนึ่งสตรีอยู่ในอาภรณ์หรูหราปานนางฟ้านางสวรรค์หากแต่ใบหน้าของนางนั้นกลับดำทะมึนมืดครึ้มภายในอาณาเขตท้ายตลาดท่ามกลางผู้คนที่เดินกันขวักไขว่ ระยะทางประมาณไม่ถึงสองจั้ง มีสองสตรียืนประจันหน้ากันคล้ายกับกำลังยืนมองกันกลางสมรภูมิรบฟงหนิงอัน ฟงหนิงเฉิงและเสี่ยวชุ่ยที่ยืนอยู่ทางด้านหลังของหลี่ลี่เหมยรับรู้ได้อย่างนั้น หากสตรีทั้งสองตรงหน้ามีวรยุทธ์สูงส่งและดาบคมกริบในมือคงไม่แคล้วฟาดฟันกันจนเลือดสาดอึดใจหลี่ลี่เหมยเริ่มรับรู้ได้ถึงสายตาของเหล่าผู้คนที