ห้องโถงของเรือนใหญ่กลางจวน...ร่างสูงใหญ่ของฟงจินหมิงนั่งคุกเข่าต่อหน้าบิดามารดาอยู่นิ่งๆ ดวงตาเรียวคมบนใบหน้าคมคายมีแต่ความเรียบเฉย เขาพอจะรู้อยู่แล้วว่าพวกท่านเรียกเขามาด้วยเรื่องอันใด “เรื่องของลี่เหมยล้วนเป็นความผิดของข้าเองขอรับ” ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังเขาจำต้องยอมรับความผิดประเด็นนี้แต่โดยดี เขาคิดว่าที่จินเยว่ชิงเข้ามาในจวน นางคงมีจุดประสงค์ที่จะเข้าหาเขาเพื่อสานสัมพันธ์จากครั้งเก่า เพราะก่อนหน้านั้นเพื่อช่วยตัดปัญหาให้พี่ใหญ่และน้องเล็กในคราเดียวกันเขาจึงเข้าหาจินเยว่ชิงจนนางเปลี่ยนใจมาหาเขา ในครานั้นเขายังไม่มีใครในใจเขาจึงบอกนางไปว่าจะให้โอกาสนางได้ปรับปรุงตัว นั่นจึงกลายเป็นคำสัญญาระหว่างเขากับนาง“ความผิดของเจ้าหรือ?” ฟงซือหลางถามบุตรชายคนรองด้วยน้ำเสียงใคร่รู้ในความคิดของบุตรชายหาใช่ความผิดอันใดไม่“ย่อมเป็นความผิดของข้า” เส้นเสียงทุ้มห้าวกล่าวหนักแน่น “หากกาลก่อนในวันนั้นข้ามิได้เข้าหาท่านหญิง นางคงไม่กล้าเข้ามาหาข้าจนเกิดเรื่องขึ้นในวันนี้และลี่เหมยก็คงไม่หึงหวงข้าถึงปานนั้น” สองผู้เฒ่าที่นั่งยังเก้าอี้ประธานในห้องโถงหันมองหน้ากันไปมาฟงชินหยางและห
Last Updated : 2025-08-06 Read more