บททั้งหมดของ Never Fall Again to the Heartless Billionaire: บทที่ 291 - บทที่ 297

Tumigil ang paghinga ni Gab habang ang lahat ay napasigaw sa kilig. Si Mayumi ay napa-cover ng bibig, si Mommy Olivia at Gianna ay kinikilig, si Lola Mila ay napaluha.Inilabas ni Justin ang isang eleganteng singsing mula sa bulsa.“I want to do this right. Not because we have to, not because of duty, but because I love you. Will you marry me… not just as the mother of our son, but as the love of my life?”Tahimik siya, nangingilid ang luha. Lahat ay naghihintay ng sagot.“Yes. Yes, Justin. I will,” aniyang tinanggap ang singsing at tuluyan ng napaluha.Hiyawan at palakpakan ang buong pamilya. Tumayo si Justin at niyakap siya ng mahigpit.“Justin, I love you, too. I never stop loving you,” aniyang hilam ang mata sa luha.“Napakasaya ko, Gab. Maraming salamat!”Naghalikan sila sa gitna ng palakpakan at kilig ng mga bisita. Si Nathaniel ay yumakap sa gitna nilang dalawa.“Yehey! Happy family!” sigaw ng bibong bata.Lalong lumakas ang palakpakan. Si Lola Mila ay napaiyak sa tuwa.“Ay sala

Tahimik ang gabi, ngunit mulat pa rin si Justin. Mag-isa siyang nakaupo sa harap ng isang monitor, paulit-ulit na nire-review ang CCTV footage mula sa safehouse kung saan pansamantalang itinatago si Rosie. Nais niyang matiyak ang kaligtasan nito. Hindi niya alam kung bakit hindi siya mapakali hanggang sa makita niya ang isang pamilyar na pigura sa footage. Si Lance! Napakasipag talaga ng kaibigan niya. Hands on ito sa pagtulong sa kaso ng mommy niya.Pinatigil niya ang video sa eksaktong frame na pumasok ang lalaking naka-cap at itim na jacket. Agad niyang pinazoom ang mukha upang matiyak kung si Lance nga. Mahirap ng magtiwala. Ngunit bakit naman pupunta ang kaibigan niya ng ganitong oras?Kinuha niya agad ang cellphone at tinawagan si Lance.“Bro? May problema ba?” bungad nito.“Wala naman. Itatanong ko lang kung nagpunta ka ba sa safehouse kagabi? Kay Rosie? May latest news ba? Baka may naalala siyang iba pang sangkot.”“Ha? Hindi, bro. Bakit ako pupunta doon? Hindi ba sabi mo, ako

Tuloy ang kasal! Ang buong lugar ay tila isang panaginip. Puting rosas at eleganteng bulaklak ang nakapaligid sa altar, may ilaw na banayad at musika ng violin na lumilikha ng isang payapang ambiance. Naka-focus ang lahat kina Gab at Justin na magkaharap na sa altar. Si Gab sa kanyang simple ngunit eleganteng puting gown, si Justin sa black na tuxedo.Ang kanilang mga kamay ay magkahawak, habang ang pari ay nagsimulang magsalita."Ngayong araw ay ipinagkakaloob natin ang ating mga puso at pangako sa isa’t isa, sa harap ng Diyos, ng pamilya, at ng ating mga kaibigan."Tahimik ang lahat, sagrado ang sandaling iyon. Sa likod ng ngiti ni Justin, may isang bahagi sa kanyang isipan ang alerto, nagsusuri at nagmamasid. Kahit pa mahigpit at madaming security personnel. Napansin niyang may dalawang security staff na hindi naka-uniforme ng maayos. Isa sa kanila, kanina pa sumisilip sa gilid ng bulwagan at tila palipat-lipat ng posisyon.Sumulyap siya sa paligid. May lalaking nakabihis waiter nak