All Chapters of For Rent: Groom For The Billionaire : Chapter 261 - Chapter 270

Tisay POVGabi na at pauwi na ako galing sa cake shop ko. Masaya ako kasi after work, nag-dinner kami ni Kaiser, hinatid niya ako pero hanggang parking area lang, hindi na ako nagpahatid hanggang dito sa loob ng building.Mabuti na lang at hindi nga kasi may eksena palang mangyayari.Sa ilalim ng ilaw ng hallway, nakatayo roon ang isang babae. Matangkad, maputi, naka-shades kahit gabi na, naka-all black pero designer lahat. Hindi ako puwedeng magkamali. Si Jamaica iyon.Ang ex-girlfriend ng boyfriend ko ngayon.Muntik na akong mapasigaw, pero napigilan ko ang sarili ko. Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Napako ang mga paa ko sa sahig. Gusto kong umatras, gusto kong bumalik sa elevator at magtago, pero hindi. Hindi ko na nagawa kasi baka isipin niya na malaki ang takot ko sa kaniya.Panahon na rin siguro para harapin siya.“Hi,” sabi ko. Mahina lang pero sapat para marinig niya.Inangat niya ang ulo niya. Tinanggal ang shades. Bumungad ang mapupungay niyang mata. Parang wala si

Tisay POVHindi ko alam kung bakit pero kakaiba talaga ang pakiramdam ko nung hapong ‘yun. Nasa cake shop ako, nakasuot ng apron na may bahid na ng flour at cocoa powder. Gumagawa ako ng special buko chiffon cake, request pa naman ng suki naming si Ma’am Arlene para sa anniversary nila ng asawa niya. Pero habang hinahalo ko ang mixture ng cake sa malaking stainless bowl, bigla akong napatigil. Umikot ang paningin ko. Para akong nasa loob ng washing machine. Napahawak ako sa gilid ng counter at pumikit ng mariin. Baka sakaling mawala, kasi natakot din ako. Inisip ko, naging matakaw ako lately, baka highblood na ako.“Ma’am Tisay, okay ka lang po ba?” tanong ni Bebang, na napansin din ang paghinto ko.“Oo, nahihilo lang. Masyado na ata akong nakayuko, baka ‘yun ang dahilan,” palusot ko habang pinipilit ngumiti. Pero ang totoo, parang mahihimatay na ako, ganoon ang napi-feel ko.Pagkalipas ng ilang minuto, pinilit kong tapusin ang ginagawa ko. Pero habang nasa oven na ang cake at nililin

Kaiser POVHindi ko maipaliwanag ang saya ko habang minamaneho ang kotse papunta sa condo ni Tisay. Ilang linggo din akong sunod-sunod na meeting, sunod-sunod na problema sa kumpanya. Ngayon lang ulit ako magkakaroon ng buong araw na wala akong iniintindi kundi siya lang. Si Tisay. Ang babaeng muling nagpabalik ng kulay sa buhay ko matapos akong guluhin ng nakaraan ko.Dala ko pa ang paborito niyang ice cream mula sa ice cream shop na madalas naming puntahan kapag nagde-date kami. Siyempre, may dala-dala rin akong isang bouquet ng fresh tulips. Alam ko, hindi niya ito ine-expect, at ‘yun ang mas gusto ko. Gusto ko siyang sorpresahin.Pagdating ko sa pinto ng condo niya, ilang segundo akong nakatayo. Ang tanga lang, kahit alam ko na ang passcode, parang nagdalawang-isip pa akong pumasok agad. Pero naalala ko ang sinabi niya. “If you miss me, just come.”So I did.Tumunog ang lock at bumukas ang pinto. Tahimik, ganito naman palagi sa condo niya kasi mag-isa lang siya, umiingay lang kap

Tisay POVAkala ko, normal lang ang araw na 'yon.Pagkagising ko rito sa Canada, nakita ko agad si Kaiser sa may bintana ng hotel suite namin. Naka-hoodie lang siya at may hawak na tasa ng kape, nakatanaw sa snow na unti-unting bumabagsak sa labas. Nag-inat ako, ngumiti at saka na bumangon. Wala akong ideya sa kung anong mangyayari sa araw na ito. Basta, ang alam ko lang ay gagala lang kami nang gagala habang buntis ako. Mabuti nga, pagdating sa galaan, hindi ako antukin at masungit, kapag gala time, masaya at full charge ako.“Good morning, mahal,” bati ko nang lapitan ko siya. Niyakap ko siya“Good morning,” sagot niya naman at saka ako hinalikan sa noo. “May pupuntahan tayo mamaya. Magbihis ka nang maganda, ha? Gusto kong maging special ang araw na ‘to.”Hindi ako nagtanong kung bakit. Sanay na akong isurpresa niya ako. Pero may kakaiba sa titig niya ngayong umaga. Parang kabado rin siya. Parang may tinatago, ganoon.Sa araw-araw na kasama ko siya, aba, walang araw na hindi ako nai

Tisay POVHindi ko na pinaalis si Jamaica sa condo ko. Wala siyang alam na tinawagan ko na sina Rocco at Kaiser ngayong araw. Gusto ko nang matapos ang paghihirap niya, iyon na lang ang tanging problema na kahit ako, dala-dala ko, dahil sa awa na nararamdaman ko sa kaniya.Buong maghapon, magkakasama kami sa condo ko. Lahat-lahat, siniwalat ko sa kanila ang nalalaman ko, lalo na nung unang araw na makita ko si Herlyn na may kasamang mga armado, pati na rin ang pananakot nito sa mga message na pinapadala sa akin.Kaya ngayong gabi, aaksyunan na naming apatr ito. Kasama ko sina Jamaica, Rocco, at Kaiser sa loob ng sasakyan, nakaparada kami sa hindi kalayuan mula sa bahay ni Herlyn.Pagkarating namin dito, nasaksihan agad nila ang tinutukoy ko. Saktong-sakto, nakita naming may pumasok na limang armadong lalaki sa bahay ni Herlyn. Doon palang, huli na siya. Nakita nila agad na totoo ang sinasabi ko, may mga armadong lalaki na binabayaran si Herlyn para guluhin at saktan si Jamaica.“Handa