Lahat ng Kabanata ng เพื่อน (แนบ) สนิท: Kabanata 61 - Kabanata 70

ในวันรุ่งขึ้นที่ห้องบอลรูมจัดเลี้ยงของโรงแรมชื่อดัง หลังต้อนรับและถ่ายรูปกับแขกที่มางานเกือบร้อยชีวิต แต่ยกเว้นเด็กๆ ที่ไม่ได้มางาน เพราะเป็นงานกลางคืน เมื่องานพูดคุยในห้องจัดเลี้ยงเสร็จสิ้น ตอนนี้แขกในงานกำลังสนุกกับการรับประทานอาหารค่ำ อัยลินกับพราวก็ถือโอกาสพากันไปเข้าห้องน้ำ “เป็นอะไร หน้าบูดเชียว” อัยลินถามเพื่อนรักวันนี้อัยลินอยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวสั้นเหนือเข่าเกาะอก ใส่ประดับเพชรชุดเล็ก กล้าผมสูงโชว์รูปหน้าเรียวเล็ก ที่ตกแต่งโทนหวานละมุน“เฮ้อ คงได้เป็นเพื่อนกันตลอดไปจริงๆ แล้ว” พราวพูดด้วยน้ำเสียงที่ปลงตกแล้ว วันนี้เจ้าตัวอยู่ในชุดเดรสสีชมพูเรียบๆ แต่งหน้าโทนหวาน ปล่อยผมยาวระบ่า “หมายถึงกับหมอปั้นใช่ไหม” “จะใครล่ะ สาวๆ ทั้งหมอสาว นางพยาบาลสวยล้อมหน้าล้อมหลังขนาดนั้น”วันนี้นอกจากเครือญาติทั้งใกล้ชิดและห่างๆ ของรชต ก็มีเพื่อนๆ จากที่ทำงานของเขามาด้วย “แต่หมอปั้นก็ยังไม่ได้คบใครจริงจัง แกอย่าเพิ่งหมดหวังสิ” แต่เพื่อนสนิทของสามีก็ยังเดทกับสาวไปเรื่อยๆ ไม่ต่างจากสมัยเรียนอยู่เมืองนอก “มันก็บ่งบอกไงว่าเขาไม่ได้

ปั้นพราว 1เปิดใจให้กับคนที่มีใจ งานแต่งก็เป็นได้แค่แขกรับเชิญของจริง นี่เป็นแขกที่สามของงานแต่งในปีนี้ หลังจากงานของเพื่อนรักอัยลินกับรชต ต่อมาก็เป็นงานของเพื่อนร่วมงานในบริษัท และตอนนี้เป็นงานแต่งเพื่อนของหมอกริช ที่เขาชวนเธอไปร่วมงานด้วย หลังจากพูดคุยกันมานานนับสามเดือนค่ำคืนนี้เหมือนว่ากริชจะอยากเปิดตัวเธอกับบรรดาเพื่อนๆ ของเขา ซึ่งเธอก็ไม่ควรปฏิเสธ เพราะตลอดสามเดือนที่คุยกันและกินข้าวด้วยกันบ่อยครั้ง ก็ถือว่าทุกอย่างดี ถึงกริชจะไม่ใช่คนหน้าตารูปร่างถึงขั้นหล่อเหลาเหมือนรชตกับปริญญ์ แต่กริชก็ถือว่าเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง ทั้งทัศนคติ แม้ฐานะนั้นอีกฝ่ายจะด้อยกว่าเธอ เพราะเขาเป็นเสาหลักของครอบครัว แต่อาชีพหมอก็ไม่ได้ทำให้เขาด้อยกว่าใคร หลังจากเป็นแพทย์ทั่วไปอยู่หลายปี ตอนนี้เขาเป็นเรสสิเด้นท์ด้านอายุรศาสตร์“โห แฟนสวยมาก แต่งเมื่อไหร่ ก็บอกด้วยนะ”เพื่อนๆ ของกริชต่างพูดเหมือนกัน หลังจากกริชแนะนำเธอให้รู้จัก ยกเว้นใครบางคน ที่ไม่ได้เจอและไม่ได้คุยกันนานสามเดือนแล้ว ก็หลังจากงานแต่งของอัยลินกับรชตเมื่อเขารู้ว่าเธอเลือกที่จะคุยกับกริช ปริญญ์ก็หายไปจากชีวิตเลย ซึ่งมันก็ดีสำหรับเธอ เ

พราววางโทรศัพท์ลงข้างตัวหลังจากได้คุยกับกริช เขาบอกแม่ของเขาล้มหัวฟาดพื้น ผ่าตัดสมองแล้ว แต่ยังไม่ฟื้น เขาเลยลางาน เพราะอยากเฝ้าดูอาการแม่อย่างใกล้ชิดในสถานการณ์ที่กริชกำลังเครียดกับอาการมารดา พราวก็ยังไม่อยากบอกเลิกที่จะเป็นคนคุยกับเขาในตอนนี้ แม้จะไม่สามารถไปนั่งอยู่ข้างๆ เขา แต่ก็อยากเป็นกำลังใจให้เขาต่อไปยอมรับว่ารู้สึกผิดต่อเขา แม้สถานะจะยังไม่ถึงขั้นคบหาเป็นแฟน เพราะอยู่ในช่วงคุยกัน แต่การที่เธอมีความสัมพันธ์ทางกายกับปริญญ์ มันก็เท่ากับเธอนอกใจนอกกายเขาเรื่องที่เกิดขึ้นเธอไม่ได้โทษปริญญ์คนเดียว เธอไม่เข้มแข็งพอจะต่อต้านหัวใจตัวเองถอนหายใจหนักๆ กับความอ่อนแอของตนเอง และวันนี้เป็นวันหยุดที่เธอไม่อยากหมกตัวอยู่ในห้องพัก จึงตัดสินใจกลับไปกินมื้อค่ำกับครอบครัว“ตกลงพราวกับหมอกริชคบกันหรือยัง” พัทถามขึ้น วันนี้พี่ชายเธอกับกันต์ก็มาร่วมโต๊ะด้วย“ก็ยังอยู่ในขั้นเป็นคนคุย ยังไม่ได้คบ” พราวตอบไปตามจริง“แล้วหมอปั้นล่ะ” พี่ชายยังถามต่อ เพราะรู้ว่าน้องสาวตนเองนั้นมีใจกับปริญญ์มาก่อนพราวชะงักไปชั่วครู่ เพราะได้ยินแค่ชื่อมันก็แปลบหัวใจ“ก็เหมือนเดิม” พราวตอบน้ำเสียงเฉยเมย“ยังเป็นเพื่อนก

อยากห่าง แต่เขากลับขยับมาใกล้ ยอมรับว่ารู้สึกกังวลใจและทำตัวไม่ถูก เพราะหลังจากกริชกลับบ้านต่างจังหวัดไปสัปดาห์หนึ่ง เขาก็กลับกรุงเทพฯ มาและนัดเจอเธอทันที ซึ่งสถานที่นัดหมายก็คือคาเฟ่ข้างคอนโดฯ ที่พักของพราวนั่นเอง พราวนั่งวุ่นวายใจเกี่ยวกับเรื่องที่อยากจะบอกเลิกสถานะคนคุยกับเขาอยู่ครู่หนึ่ง ร่างผอมสูงของกริชก็ก้าวเข้ามาในร้าน สีหน้าเขาดูยิ้มแย้มตามปกติ แต่แววตาก็มีความกังวลบางอย่างที่พราวรับรู้ได้ “สวัสดีค่ะพี่กริช คุณแม่เป็นยังไงบ้าง” จากที่คุยกัน มารดาเขาลื่นล้มหัวฟาดพื้นในห้องน้ำ ต้องผ่าตัดเอาเลือดคั่งออก “ตอนนี้ฟื้นแล้ว แต่ก็ยังอยู่ที่โรงพยาบาล พี่ก็เลยตัดสินใจย้ายไปทำงานที่โรงพยาบาลจังหวัดบ้านเกิด เพื่อจะได้ดูแลแม่อย่างใกล้ชิด” “อ๋อ ก็ดีนะคะ” พราวพูดด้วยความรู้สึกจากใจ และรู้สึกชื่นชมที่เขาเป็นคนกตัญญู “และจากสถานการณ์ตอนนี้ของพี่ พี่คิดว่าตัวเองคงไม่เหมาะที่จะมีแฟน หรือคบใคร เพราะงานก็เยอะแล้ว แม่ก็ป่วยอีก แถมเรายังต้องอยู่ห่างกัน พี่ก็เลยอยาก เอ่อ...” “พราวเข้าใจค่ะพี่ ไม่เป็นไรนะ”

เปลี่ยนสถานะพราวรู้ตัวว่าเลี่ยงไม่ได้ที่จะไปดูโครงการบ้านที่ปริญญ์สนใจ เพราะเขามาหาเธอตั้งแต่ตอนใกล้เที่ยง ซึ่งวันหยุดเธอจะตื่นสายเป็นปกติ เขามาพร้อมของกินมื้อเที่ยง ทั้งขนมผลไม้ เครื่องดื่มที่โปรดปรานของเธอทำให้พราวคิดว่าสิ่งหนึ่งที่เธอเกลียดปริญญ์เพิ่มขึ้น จากการที่เขาทำตัวปกติ หลังจากมีวันไนท์กัน ก็คือเขาชอบซื้อของกินถูกปากมาให้นี่แหละ เพราะมันอร่อยเกินไป จนเธอคิดว่าจะหาใครที่รู้ใจขนาดนี้มาเป็นแฟนได้มันก็ควรจะเป็นเขาไหมล่ะถ้าเขายอม!ไม่ใช่มาทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีอยู่แบบนี้!“เพิ่งรู้ว่าหมอกริชย้ายไปทำงานบ้านเกิด” เขาชวนคุย เหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้“แม่เขาไม่สบาย”“แล้วพราวกับเขา คือ...”“คืออะไร!” เธอถามพลางส่งค้อน ในความอยากรู้ของเขา“ยังคุยกันอยู่ไหม”“ก็คุย” เธอตอบแค่นั้น ไม่ได้ขยายความต่อแล้วเขาก็เงียบไปทันทีเมื่อกินอิ่ม เขาก็นั่งเล่นโทรศัพท์เงียบๆ ส่วนพราวก็เดินเข้าห้องนอน อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าสำหรับออกไปดูบ้านเป็นเพื่อนเขาใช้เวลาขับรถแค่ชั่วโมงก็ถึง โครงการกลางเมือง ระดับ อัลตร้าลักชัวรี่ สไตล์บ้านเมโทรโพลิแทน ทรอปิคอล โมเดิร์น พื้นที่ใช้สอยพันตารางเมตร มีสระว่ายน้ำส่วนตัว