All Chapters of เพื่อน (แนบ) สนิท: Chapter 51 - Chapter 60

ส่วนอารัชพลนั้น ถึงจะอยู่ในตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาล แต่เพราะเป็นหมอ ท่านจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับคำว่าธุรกิจมากกว่าการรักษาคนไข้ให้ดีที่สุด“คุณพ่อครับ เมื่อไหร่น้องจะออกมาจากท้องคุณแม่ครับ” “อืม น่าจะอีกสักเจ็ดแปดเดือน” จากการอัลตร้าซาวน์ อัยลินตั้งครรภ์ราวเดือนกว่าๆ “น้องเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายครับ” “ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าหญิงหรือชาย ต้องรอน้องโตกว่านี้จะรู้เพศครับ” “เรนอยากมีน้องผู้หญิงหรือผู้ชาย” อัยลินถามลูกชาย “เรนอยากมีน้องทั้งผู้หญิงหรือผู้ชายครับ” “อ้าว โลภนะนี่” รชตพูดกลั้วเสียงหัวเราะ ก่อนจะเอ่ยต่อไปว่า “จริงๆ แล้ว เรนก็น้องผู้หญิงแล้วนะ น้องเรนี่ไง ที่พ่อเคยเล่าให้ฟัง” รชตเคยเล่าถึงเด็กหญิงน้ำริน หลานสาวลูกครึ่งไทย-อเมริกันให้ลูกชายฟังบ้าง พร้อมกับให้ดูรูปภาพ “น้องเรนี่เมื่อไหร่จะมาบ้านเราครับ ผมอยากเล่นกับน้องบ้าง” “เดี๋ยวพ่อถามน้องเรนี่ก่อนนะ ถ้าน้องไม่ว่างมา เดี๋ยวพ่อพาเรนไปหาเรนี่ก็ได้” “สัญญานะครับ” “สัญญาครับ” “ว่

รักที่ลงตัว “เป็นอะไรมือเย็นเชียว” รชตเอ่ยขึ้นขณะนั่งอยู่ด้วยกันในห้องโถงของบ้าน เพื่อรอต้อนรับมารดาของเขา ซึ่งคนขับรถกำลังรับกลับบ้านในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ตอนแรกเขากับอัยลินและลูกชายจะไปรับที่สนามบินด้วย แต่มารดาบอกว่าให้ลุงชัยไปรับก็พอ ไม่อยากดีใจจนน้ำตาไหลอยู่ในสนามบิน เพราะได้เห็นหน้าหลานชาย อีกอย่างการเดินทางกลับเมืองไทยครั้งนี้มีมารดาของและพ่อเลี้ยงของปริญญ์เดินทางกลับมาด้วย และมารดาของเขาจะไปส่งทั้งสองที่โรงแรมก่อนจะกลับบ้านตนเอง “ถามได้ ก็ตื่นเต้นน่ะสิ” “ลูกไม่เห็นเป็นไร ใช่ไหมครับ” รชตหันไปทางลูกชาย พร้อมกับบีบมืออุ่นๆ ของอีกฝ่ายไว้ “เรนก็ตื่นเต้นครับ” เจ้าตัวเล็กสารภาพทำเอาผู้เป็นพ่อเลิกคิ้ว “มือไม่เย็นเหมือนแม่นะ” รชตท้วง “ตื่นเต้นต้องมือเย็นทุกคนเหรอครับ” คนเป็นลูกถามสีหน้าซื่อๆ รชตมุ่นคิ้วก่อนคลายออก ขณะที่อัยลินหัวเราะเสียงดัง “ตอบลูกสิร็อก” เธอว่าแล้วยิ้มล้อเลียน “นั่นสิ ก็ไม่ต้องมือเย็นทุกคนเวลาตื่นเต้น แล้วใจเต้นแรงหรือเปล่า” “ไม่ครับ”

“ฉลองกันไหม” ปริญญ์เอ่ยขึ้นหลังจากส่งปีเตอร์ขึ้นรถกลับโรงแรมเรียบร้อยแล้ว วันนี้ปริญญ์พาปีเตอร์มาคุยเรื่องการร่วมหุ้นโรงพยาบาลกับคุณอาทั้งสองของเขา ซึ่งดูเหมือนทุกอย่างก็ง่ายกว่าที่คิด เพราะอาวัชวิณหมดหวังกับคุณพิมพ์พร ที่ตอนนี้ถอนหุ้นออกไปแล้ว โปรเจกท์บ้านพักคนสูงวัยระดับไฮเอนท์ก็ไม่ล่ม แต่ข้อแม้ของการทำโปรเจกท์นี้จะเกิดขึ้นที่หัวหินเป็นที่แรก เพราะปีเตอร์กับแม่ของปริญญ์นั้นตกลงเลือกหัวหินเป็นบ้านพักในชีวิตบั้นปลายนั่นเอง ส่วนกรุงเทพฯ นั้น เมื่อใดที่ปริญญ์ตกลงใช้ชีวิตคู่มีครอบครัวเมื่อไหร่ จะซื้อบ้านหลังใหญ่เป็นของขวัญให้ ทว่าปริญญ์ดูเหมือนจะยังมีความสุขกับชีวิตโสดไปอีกนาน แม้แต่พราวที่บอกว่าคุยถูกคอ นิสัยถูกใจ แต่ปริญญ์ก็ยังให้สถานะพราวเป็นเพื่อนสนิทอีกคนเท่านั้น เพราะที่เมืองไทย นอกจากเขาแล้วปริญญ์ก็ยังไม่ถึงขั้นสนิทกับใครเป็นพิเศษ “ฉลองเพื่อ” รชตย้อนถาม “อ้าว ตอนนี้นอกจากเราเป็นเพื่อนสนิทกันแล้ว ครอบครัวเรายังเป็นพาร์ทเนอร์ทางธุรกิจนะ” “แค่นี้ทำไมต้องฉลอง แต่ถ้าแกว่างมากก็ไปชวนพราวเถอะ” “ช่วงนี้พรา

เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป จับร่างกลมกลึงนั่งบนขอบอ่าง แล้วสอดนิ้วเข้าไปในโพรงลึกอันคับแน่น อัยลินกรีดร้องด้วยซ่านสยิว เธออ้าขากว้างอย่างเชื้อเชิญ ไม่นานลิ้นหนาก็ก้มลงตวัดเลียไปทั่วกลีบเนื้ออูม แล้วนิ่งอยู่ตรงติ่งเกสรสีแดงเข้ม “อ๊ะ อ๊า ร็อก อัย อะ อา” เธอครางไม่เป็นภาษา มือเล็ดสอดเข้าไปในเรือนผมรั้งเข้ามาแนบชิด กระทั่งรับรู้ถึงลิ้นชื้นที่สอดเข้าไปในโพรงลึก ขยับเข้าออกจนน้ำเธอกระเซ็น สะโพกกลมกลึงแทบลอยสูงจากขอบอ่าง ขาเธอสั่นเทาเพราะแรงพิศวาสที่ท่วมท้น เวลานี้อัยลินอยากปลดปล่อยให้สุดทาง เพราะต้านความเสียวสะท้านนี้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว “ร็อก อัย อ๊ะ อยากโดนร็อกกระแทกแรงๆ อือ อ๊ะ” รตชเองก็ไม่ไหวเช่นกัน เพราะลิ้นเขาถูกบีบรัดจากช่อง หลืบอันคับแคบ กลิ่นหอมอ่อนๆ นั้นของเธอยิ่งทำให้เขาแทบคลั่ง ชายหนุ่มจับเธอนั่งหันหลังมือเกาะขอบอ่าง แล้วเขาก็สอดแท่งร้อนของตัวเองดันพรวดเข้าสุดปลายลำ อัยลินหวีดร้องอย่างเสียวซ่าน ขยับสะโพกตอบรับ เมื่อคนด้านหลังเคลื่อนไหวรุนแรงจนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อ รชตขยับสะโพกแกร่งเข้าหารั

สามเดือนต่อมา งานแต่งของรชตกับอัยลินก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว โดยงานหมั้น จัดขึ้นที่บ้าน มีแต่ครอบครัวและเพื่อนสนิทเท่านั้น“สวยมากแก สวยเหมือนนางในวรรณคดีเลย” พราวเอ่ยชื่นชมทั้งน้ำเสียงและสีหน้าบ่งบอกตามที่พูด เพราะงานหมั้นในช่วงเช้านั้นอัยลินอยู่ในชุดไทยจักรีสีงาช้าง เครื่องประดับเพชรชุดใหญ่จากมารดาของรชตก็พริบพราวไปทั้งตัวผมยาวกล้าต่ำโชว์ลำคอรหงที่ประดับสร้อยเพชรประเมินราคาไม่ถูก แต่งหน้าอย่างประณีตด้วยเมคอัพอาร์ตติสชื่อดัง งดงามราวเจ้าหญิง“เว่อร์น่า” อัยลินติงเพื่อน ขณะทั้งสองอยู่ในห้องแต่งตัวตามลำพัง ทีมงานเวดดิ้งแพลนเนอร์ก็วุ่นกับการเตรียมตัวลงไปในบริเวณจัดงาน“จริงแก”“แกก็สวยมากเหมือนกัน”พราวใส่ชุดไทยสีโอลด์โรสดูอ่อนหวาน แถมยังเป็นเพื่อนเจ้าสาวที่มีเพียงคนเดียว ไม่ต่างจากเพื่อนเจ้าบ่าวที่มีเพียงคนเดียวเช่นกัน ซึ่งก็คือปริญญ์นั่นเอง“อือ ครั้งเดียวในชีวิตขอจัดเต็ม” อัยลินว่าแล้วยิ้มกว้าง“ลงไปข้างล่างได้แล้วค่ะ”ทีมงานเดินมาบอก สองสาวจึงพากันเดินตามหลังทีมงานไปยังโถงจัดงานหมั้นเจ้าบ่าวพร้อมเพื่อนเจ้าบ่าวที่อยู่ในชุดไทยไม่ต่างกัน กำลังยืนรอตรงเชิงบันได พอเห็นเจ้าสาวและเพื่อนเจ้าสา