Semua Bab รักในรอยราคี: Bab 41 - Bab 50

ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งทำงานมาตั้งแต่เที่ยง เหลือบมองนาฬิกาที่ผนังมันบอกเวลาเกือบหกโมงเย็นแล้ว สักครู่คนรับใช้คงเอาอาหารมาส่ง ชายหนุ่มเดินออกไปทางประตูหลังบ้าน เลื่อนประตูกระจกเปิดออกแล้วก้าวเท้าเดินออกไปรับอากาศบริสุทธิ์ยามเย็นระเบียงไม้กว้างเชื่อมต่อกับหลังบ้าน ภาพขุนเขาน้อยใหญ่สลับซ้อนอยู่เบื้องหน้า สายลมเย็นพัดเอื่อย ความเงียบสงบทำให้ปัณณธรพ่นลมหายใจออกมาอีกครั้ง เขานั่งลงตรงเก้าอี้ไม้โยก เอนหลังและหลับตาลงพักสายตา เรื่องงานไม่ได้หนักหนาเกินไปสำหรับเขาหรอก เขาไม่ได้เหนื่อยล้าเพราะงาน หากแต่เหนื่อยล้าเพราะหัวใจ หัวใจที่กำลังสับสน การได้ใกล้ชิดกับผู้หญิงที่เขาได้มาเป็นภรรยาด้วยความเคียดแค้น ทำให้หัวใจเขาหวั่นไหว อินนัดดาอ่อนหวานแต่ไม่ได้อ่อนแอ เธอพยายามถามหาสาเหตุที่เขาทำร้ายอยู่ตลอด ไม่ได้ก้มหน้าก้มตายอมให้เขาทำร้ายอย่างเดียว แต่ด้วยแรงที่น้อยกว่าทำให้เธอไม่สามารถโต้ตอบอะไรเขาได้ ตอนนี้เธอคงรู้แล้ว รู้ถึงสาเหตุที่เขาทำร้ายเธอ ถึงได้ยอมอยู่ที่นี่โดยไม่ร้องขออยากกลับบ้าน อยู่เพื่อช่วยเหลือปานรักของสาวของเขา“เหนื่อยเหรอลูก” เสียงมารดาปลุกให้ปัณณธรตื่นจากห

“ถูหลังให้ด้วย” คนถูกสั่งให้ถูหลัง เงยหน้าค้อนวงเล็กให้ ปัณณธรยิ้มเจ้าเล่ห์ ดึงมือบางเลื่อนไปด้านหลังตัวเอง อกอวบแนบไปกับอกแกร่ง สองร่างแนบชิดกัน ก่อเกิดกระแสความปรารถนารุนแรง“อืม...อินพอแล้ว” เสียงห้ามสั่นเบาหวิวราวกับจะขาดใจ เขาอดทนมานานมากพอแล้ว แค่อยากให้อินนัดดาคุ้นเคยกับร่างกายของตนเอง เพราะกลัวว่าหญิงสาวอาจจะจำบทรักโหดร้ายไว้ แล้วเกิดอาการกลัวไม่ให้เขาสัมผัสใกล้ชิด แต่อินนัดดาไม่มีท่าทีตื่นกลัวอย่างที่กังวลใจ“ไม่ไหวแล้วอิน ใจจะขาด” ปัณณธรบดเบียดริมฝีปากมอบจุมพิตเร่าร้อนให้กับคนที่นั่งคร่อมร่างตนอยู่ มือใหญ่ลูบไล้สัมผัสหนักเบาไปทั่วร่างบาง ทรวงอกอวบถูกเคล้นคลึงกระตุ้นอารมณ์หวาม“อืม...คุณปัณ” อินนัดดาครางเรียกชื่อสามี เมื่อถูกเขาจับสะโพกมนยกขึ้น ร่างกายเธอกำลังรอคอยบางอย่างมาเติมเต็ม พอรู้ว่าสิ่งที่รอคอยกำลังจะสอดแทรกเข้ามาในร่างกาย ช่องท้องก็เกร็งวูบไหว มือบางจิกบ่ากว้างแน่นเป็นที่ยึดเหนี่ยว ปัณณธรจับจ้องใบหน้านวลที่ขณะนี้ดวงตาปรือปรอยเต็มไปด้วยไฟปรารถนา เขาค่อยๆกดสะโพกมนลงช้าๆ กลีบดอกไม้ผลิแยกเปิดเผยร่องรักให้ความแข็งแกร่งเติมเต็มเข้าไปช้าๆ

ชีวิตที่เคยปกติสุขของมุทิตา กลายเป็นชีวิตที่วุ่นวาย(หัวใจ) เมื่อนายแพทย์หนุ่มหล่อเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต หญิงสาวไปทำงานช่วยบิดาที่ปัณณธรกรุ๊ป เพื่อลดความฟุ้งซ่านที่เกิดจากน้ำมือ ‘คนคบกัน’ ต้นตะวันขยันเทียวไปเทียวมาจนบิดาเธอเริ่มระแคะระคาย รายนั้นก็ไม่คิดจะหลบซ่อน เวลามาหาเธอที่บริษัทก็ฉีกยิ้มหน้าบานเป็นกระด้ง นั่งรอที่หน้าห้องทำงาน เธอเคยดุเขาให้ไปรอที่ห้องรับรอง เขากลับตอบมาอย่าคนหน้ามึนว่า เดี๋ยวคนอื่นไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน“วันนี้ไปเที่ยวไหนหรือเปล่าม่อน” บิดาถามลูกสาวด้วยความห่วงใย เห็นไอ้หนุ่มหน้าหล่อที่มานั่งรอลูกสาวบ่อยๆแล้ว ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ มุทิตายิ้มหวานเดินเข้าไปกอดบิดา ที่วันนี้เดินมาหาเธอถึงห้องทำงาน“ไม่ไปไหนหรอกค่ะ ม่อนจะอยู่กับคุณพ่อ” บิดายีศีรษะลูกสาวเบาๆ“แน่ใจเหรอ พ่อเห็นหมอต้นมารออยู่ข้างนอกโน่น” คิ้วเรียวเลิกขึ้นสูง เงยหน้าสบตาบิดา“คุณพ่อรู้จักพี่หมอต้นด้วยเหรอคะ” บิดายิ้มเล็กน้อย มองตาลูกสาว แต่ไม่พูดอะไร“เอ่อ...ก็พี่หมอเขาเป็นเพื่อนของพี่ปัณ ม่อนรู้จักเขาตอนที่ไปหาพี่ปัณที่บ้านสวนค่ะ แต่ไม่มีอะไรหรอกค่

“ม่อนก็รักพี่หมอค่ะ รีบไปขอม่อนกับพ่อเลยนะ อย่าลืมว่าเรามีอะไรกันแล้ว” ต้นตะวันหัวเราะเบาๆ ตวัดรัดร่างบางเข้าไปในห้องน้ำ กลับจากบ้านณปาย เขาจะรีบหาผู้ใหญ่ไปสู่ขอเธอแน่นอน แม่สาวหัวนอกผู้ที่เขาพร่าพรหมจรรย์มา จะต้องเป็นแม่ของลูกให้เขาในเร็ววันนี้แน่นอน   ปัณณธรพาอินนัดดากลับบ้านในสัปดาห์ต่อมา ช่วงเวลาที่เขาไม่อยู่บริษัท ทุกอย่างยังคงราบรื่นดี เพราะชายหนุ่มวางคนและควบคุมงานไว้อย่างรัดกุม หญิงสาวทำหน้าที่ภรรยาที่ดี เรียนรู้หลายสิ่งอย่างที่สามีชอบจากป้านิ่ม กลางวันปัณณธรอาจจะไม่มีเวลาให้เธอมากนัก แต่พอตกกลางคืนเขาก็เรียกร้องเอากับเธอ จนแทบไม่เหลือเรี่ยวแรงจะตื่นขึ้นในตอนเช้า“คุณหนูอินเป็นอะไรหรือเปล่าคะ หน้าซี้ดซีด ไปพักก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวป้าทำต่อเอง” ป้านิ่มมองหน้าหญิงสาวแล้วก็อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ อินนัดดาหน้าซีดแทบไม่มีสีเลือด ขณะที่ช่วยทำอาหารมื้อเย็นอยู่ในครัว“หนูรู้สึกเวียนหัวนิดหน่อยค่ะ” อินนัดดาวางผักที่อยู่ในมือลงตะกร้า หญิงสาวหันไปสบตาป้านวล แล้วยิ้มเจื่อน“ไปพักเถอะค่ะ เดี๋ยวคุณปัณกลับมาป้าจะให้เด็กขึ้นไปเร

“ป้านิ่ม...อินอยู่บ้านไหมครับ ผมโทรหาไม่ติดเลย” ปัณณธรโทรกลับมาถามหาภรรยาที่บ้าน เมื่อเขาพยายามโทรหาอินนัดดาตั้งแต่เที่ยงจนถึงบ่ายโมง ก็ไม่สามารถติดต่อภรรยาได้“คุณหนูอินออกไปซื้อของตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ ยังไม่กลับมาเลยค่ะ ป้านึกว่าเธอจะแวะไปหาคุณหนูที่บริษัทเสียอีก” ปัณณธรกดวางสาย หัวใจร้อนรุ่ม ลางสังหรณ์บางอย่างทำให้ชายหนุ่มรีบกดสายต่อหาคนของเขาทันที เพราะเขาได้ข่าวว่าชัชชัยและเพียงเพ็ญกำลังมีปัญหาการเงินอย่างหนัก เขากลัวว่าสองคนนั่นจะมาวุ่นวายกับอินนัดดาด้วยอำนาจเงินและบารมีของปัณณธรกรุ๊ป ไม่นานนักข้อมูลเส้นทางการเดินรถของอินนัดดาก็ถูกบอกกล่าวให้เขารู้ อินนัดดาขับรถเข้าไปภายในโรงพยาบาล แต่รถคันนั้นไม่ได้ขับออกมาจนกระทั่งตอนนี้ ภรรยาของเขาไปที่โรงพยาบาลทำไม ปัณณธรรีบรุดไปยังโรงพยาบาลนั้น เขาไปถึงในหนึ่งชั่วโมงต่อมา เป็นหนึ่งชั่วโมงที่ทำให้หัวใจเขาร้อนรุ่มแทบจะมอดไหม้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพาชายหนุ่มไปยังบริเวณที่รถของอินนัดดาจอดอยู่ ผลการตรวจร่างกายและยาบำรุงครรภ์ที่หล่นอยู่บนพื้น ทำให้ปัณณธรยิ่งร้อนรนเป็นห่วงภรรยาแทบจะขาดใจ อินนัดดาท้อง เธอกำลังอุ้มท้องลู