All Chapters of องค์หญิงเข็มพิษ กับท่านอ๋องไร้หัวใจ: Chapter 81 - Chapter 90

ชินอ๋องรับสร้อยเงินนั้นมา และหันไปถามอาจารย์อาทันที“อาจารย์อา นี่คืออะไรงั้นหรือขอรับ”“มันคือตราสั่ง เจ้าใช้ตรานี้ สั่งทุกคนในหอหานตี้ได้ และหากเจ้าตกอยู่ในอันตราย ก็เป่าส่งสัญญาณ สมาชิกของหอหานตี้ที่อยู่ใกล้เจ้า จะมาช่วยโดยเร็วที่สุด ลูกกวางน้อยก็มีอยู่อันหนึ่ง ข้าให้ท่านไว้อันหนึ่งเผื่อไว้ยามที่ต้องใช้ในเวลาฉุกเฉิน”“ขอบคุณอาจารย์อาขอรับ”“อีกสองวัน สายของข้าจากทางเซี่ยหนานคงได้ข่าวอะไรมาบ้าง ระหว่างนี้ข้าจะรออยู่ที่หอชุ่นเสียน หากมีอะไรคืบหน้า ข้าจะส่งคนมารายงานพวกเจ้าทันที”“อาจารย์อาเจ้าคะ ท่านกำลังหมายถึง ….”“ทั้งเรื่องที่องค์รัชทายาทพยายามส่งดินปืนข้ามชายแดน และเรื่องสาเหตุใบสั่งสังหารจากกษัตริย์เซี่ยหนาน ข้ากำลังสงสัยว่า พวกเขาคงคิดการใหญ่บางอย่างอยู่เบื้องหลัง หากองค์รัชทายาทสามารถหาช่องทางส่งดินปืนออกไปได้ล่ะก็ ข้าเกรงว่าพวกเจ้าคงต้องรอรับศึกใหญ่แล้วล่ะ”“ข้าได้ส่งคนไปตามสืบดูเหมือนกันขอรับ แต่ก็ยังเงียบอยู่ ยังไม่มีข่าวใดส่งกลับมา”“ข้าเกรงว่าสายข่าวพวกเราอาจจะถูกจับได้ หรือไม่ก็ เขาอาจจะรู้วิธีข้ามชายแดนไปแล้วก็ได้ แต่เรื่องแบบนี้ หอหานตี้ข้าไม่เคยผิดพลาด ยังไงเสียก็รอใ

ตำหนักบูรพา“ท่านเรียกข้ามา มีกิจธุระอันใดอย่างนั้นหรือ”องค์รัชทายาทวางจอกชาที่พึ่งจิบเสร็จลงอย่างใจเย็น และวางเทียบเชิญให้ผู้มาเยือนดู เหมยซูหนี่ว์หยิบเทียบเชิญมากางดูและเกิดความสนใจ ปนสงสัยเล็กน้อย“เทียบเชิญงานเลี้ยงจวนชินอ๋อง ท่านให้ข้าดูเพราะเหตุใด”“เจ้าไม่อยากไปงานนี้งั้นหรือ น่าแปลกยิ่งนัก ปกติ เรื่องของน้องรอง ทำให้เจ้ากระตือรือร้นมากเลยนี่”“ก็ชินอ๋องไม่ได้เชิญข้า จะให้ข้ากระตือรือร้นไปเพื่ออะไรกันเพคะ”“ข้าจะพาเจ้าไปงานนี้ด้วย”เหมยซูหนี่ว์หันไปมองเขา ดวงตานางฉายแววตื่นเต้นออกนอกหน้าอย่างชัดเจน องค์รัชทายาทเหลือบขึ้นมองนางแวบหนึ่งก็รู้แล้วว่า นางยังตัดใจจากชินอ๋องไม่ได้“แต่ข้า มีเงื่อนไขอย่างหนึ่ง”“ข้านึกไว้อยู่แล้ว คนเช่นท่าน คงไม่ยอมช่วยเหลือใครเพราะมีน้ำใจหรอก”“เรื่องนี้ ไม่ใช่ข้าที่ได้ผลประโยชน์เพียงคนเดียว แต่เจ้าเองก็อาจจะได้ประโยชน์มากกว่าข้าก็เป็นได้ ข้าเพียงแค่ขอให้เจ้าร่วมมือกับข้าอย่างหนึ่ง”“ท่านจะให้ข้าช่วยเรื่องใดกัน”“เจ้าเริ่มสนใจแล้วอย่างนั้นหรือ”ซูหนี่ว์หรี่ตามองเขาอย่างนึกระแวง องค์รัชทายาทเป็นคนที่ไม่เคยช่วยใคร หากตัวเองไม่ได้ผลประโยชน์จากเรื่องนั้น

“องค์หญิง!!!…”องค์รัชทายาทรีบวิ่งไปแยกทั้งสองออกจากกันอย่างรวดเร็ว เหมยซูหนี่ว์ซึ่งแทบจะไม่ได้สติเพราะฤทธิ์ยา สาวใช้รีบวิ่งเอาผ้ามาปกปิดนางไว้“องค์หญิง นี่เจ้ากับชิน…...เจ้าเป็นผู้ใดกัน!!!”องค์รัชทายาทตกใจแทบสิ้นสติ บุรุษที่ก่ายกอดกับเหมยซูหนี่ว นอกจากจะไม่ใช่ชินอ๋องตามแผนที่วางเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ยังเป็นชายที่สาวใช้เป็นผู้หามา เพื่อที่จะให้ไปย่ำยีพระชายาชินอ๋อง แต่นี่มัน มือเขาเริ่มสั่น ในหัวเริ่มคิดอะไรไม่ออก“ออกไปให้หมด พวกเจ้ามามุงดูอะไรกัน บังอาจนัก หากใครกล้าพูดเรื่องในวันนี้ออกไป ข้าจะตัดหัวให้หมดทุกคน ออกไปให้หมด”เขาหันไปมองเหมยซูหนี่ว์ ที่พึ่งถูกสาวใช้ของพวกนางห่มผ้าเอาไว้ ปิดบังเรือนร่างของนาง โชคดีที่เขามาเร็ว นางจึงไม่ทันที่จะ….. นี่มันเรื่องอะไรกัน มีคนตลบหลังแผนของเขางั้นหรือ แต่เป็นใครกันเล่า เรื่องนี้ เขาวางแผนมาอย่างดี มั่นใจแล้วว่าไม่มีผู้ใดคิดสงสัยอย่างแน่นอน แล้วตอนนี้ ชินอ๋องกับพระชายาอยู่ใดกัน“ทหาร จับตัวชายชั่วนี่ไว้ ไปทำให้มันคืนสติ รอการสอบสวน”องค์ชายสี่เป็นผู้สั่งการ ทหารองครักษ์ของจวนอ๋องจับเข้าไว้ และพาออกไปจากห้องนั้น“ไม่เอา อื้มม ท่านอ๋อง ข้ายังไ

ทุกสายตามองไปยังผู้มาใหม่ ที่เดินเข้ามาจนองค์รัชทายาทต้องเอ่ยถาม“ท่านเป็นผู้ใดกัน เหตุใดจึงมาแอบฟังพวกข้าคุยกัน”“องค์รัชทายาท ขออภัยเพคะ ท่านนี้คือท่านอาของหม่อมฉันเองเพคะ”“ที่แท้ก็ท่านอา ขออภัย เสียมารยาทแล้ว”“จุ๊ จุ๊ ไม่เป็นไรมิได้ ข้ามิเคยถือสาบุรุษรูปงาม ข้าน้อยเข้ามาโดยพลการ ทุกท่านคงตกใจ อภัย ขออภัย”ด้วยเสียงของเขา ทำให้องค์รัชทายาทขนลุกซู่ถึงคอ ถึงจะเป็นเสียงยานดั่งสตรี แต่แฝงความน่ากลัว มีอำนาจอย่างแปลกประหลาดอยู่ในนั้น“ขออภัยที่ข้าบังอาจถาม ท่านคงทราบเรื่องที่พวกเราคุยกันหมดแล้ว ไม่ทราบว่าท่าน…”“โอ้…. ข้ารู้ๆๆ ว่าท่านจะถามอะไร หากว่าข้าไม่รู้ ก็ไม่มีผู้ใดในจวนนี้รู้อีกแล้ว……”นี่เข้าหมายความว่าอย่างไรกัน องค์รัชทายาทมองอาจารย์อาอย่างนึกระแวง ก่อนที่จะทำใจกล้าเอ่ยถามเขาออกไป“ที่ท่านกล่าว หมายถึงอะไร”อาจารย์อาเดินมากลางห้อง พัดในมือถูกโบกเบาอย่างไว้ท่า เขาหันไปมองเหมยซูหนี่ว์และสาวใช้ด้วยหางตา“ข้าจะบอกว่า ข้าเป็นพยานในที่เกิดเหตุ ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ตั้งแต่ต้น จนจบ”เหมยซูหนี่ว์ถึงกับทรุดตัวลงกับพื้น มองหน้าบุรุษรูปงามเสียงหวานอย่างนึกหวาดกลัวขึ้นมาจับใจ องค์รัชทา

กระดาษคำสารภาพผิด ถูกเหมยซูหนี่ว์ฉีกจนเป็นชิ้นเล็กๆ องค์รัชทายาทลอบถอนหายใจเบาๆ อย่างน้อยนางก็ยังฉลาดอยู่บ้าง ที่ทำลายหลักฐานสำคัญได้“องค์หญิง นี่ท่าน….”“ทำไมล่ะ ท่านอ๋อง ท่านกล้าที่จะไม่ยอมรับข้า ไม่รับผิดชอบข้าได้ ข้าก็แค่ทำลายสิ่งที่จะทำให้ท่านพ้นผิด ฮ่าๆๆ ท่านว่าตอนนี้ ควรทำเช่นไรดีล่ะ ฮ่าๆๆ”เหมยซูหนี่ว์หัวเราะราวกับคนเสียสติ ที่สามารถทำลายหลักฐานเพียงอย่างเดียวที่จะเอาผิดนางและองค์รัชทายาทได้ ถึงแม้ว่าท่านจะไม่ยอม อย่างไรข้าก็ต้องให้ท่านแต่งข้าเข้าจวนอ๋องให้ได้“โอ๊ยยย ตายแล้ววว ฉีกทิ้งจนหมดเลย หลักฐานชิ้นสำคัญ พังพอนน้อย เจ้านี่มันร้ายกว่าที่ข้าคิดนัก”“ข้าร้ายได้กว่านี้ หากท่านอยากจะลอง”“ไม่ล่ะ เสียเวลาหาผู้ชายของข้า ข้าไม่ชอบเล่นกับคนโง่น่ะ ฮ่าๆๆ”เหมยซูหนี่ว์หุบยิ้มที่ภูมิใจของนางลงทันที เขาพูดหมายถึงอะไรกัน“ท่านหมายความอย่างไร นี่ท่านกำลังจะยอมรับหรือ ว่ากระดาษนั่น เป็นของปลอม เพื่อหลอกให้ข้ายอมรับผิด”“ท่านอา ถึงท่านจะเป็นอาของน้องสะใภ้ข้า แต่เล่นแบบนี้ คือหลอกลวงเบื้องสูง ปลอมแปลงเอกสารทางราชการ โทษหนักนะ น้องรอง หากเป็นเช่นนั้น เรื่องที่เจ้าขอ ข้าคงทำให้ไม่ได้”องค์ร