Semua Bab Owned by A Hot Billionaire lawyer : Bab 31 - Bab 40

Hanggang ngayon, naniniwala pa rin siya sa mga naisip niya tungkol kay Giovanni.Binuksan ni Giovanni ang radyo, at pinatugtug ang kanta ni J HUSH Maikee’s Letter.Tahimik silang naglalakbay, ang init ng kotse ay sumasabay sa malamlam na musika.“Matulog ka muna kung pagod ka,” sabi ni Giovanni, mahina at puno ng pag-aalala.Ngunit tumingin si Luna, at tinanong ng may halong pagdududa: “Talaga ba?”“Magliwanag ka naman, ano ang totoo?” sagot ni Giovanni habang nakatitig sa daan.“Yun ba ang totoo? Binali mo ang kamay ng tao kasi hinawakan niya ako?” ang malumanay ngunit seryosong tanong ni Luna.Tahimik na lamang sila sa loob ng sasakyan, dala ang bigat ng mga salitang iyon na kumakapit sa kanilang isipan.Biglang tumigil sa paggalaw ang kamay ni Giovanni sa manibela. Nanigas.Tama ba ang ginawa niya? Hindi niya alam. O baka... ayaw lang niyang aminin sa sarili.Nang makita niyang muntik nang mamatay si Luna, ang tanging sumiksik sa isip niya ay isang bagay: “Hindi siya pwedeng mama

Sa di kalayuan, biglang bumukas ang pinto.Luna” sigaw ni Theodore, halos sabay sa pag-apak niya sa emergency room.Basang-basa ng pawis, halatang tumakbo mula kung saan. Pero huli na siya.Pagdating niya, nakita niya ang katawan ni Luna na nakahiga, nanghihina, halos wala nang malay. Ang paa’y may benda, ang mukha’y maputla—parang wala nang buhay ang kalahating kaluluwa niya."Naabutan ko pa sana..." Napakuyom ng kamao si Theodore.Hindi niya alam kung galit siya sa sarili… o sa taong responsable.“Saan ang sugat?!” tanong ni Theodore, halatang nerbiyos, habang mabilis na sinuri si Luna mula ulo hanggang paa.Pero sa halip na makisabay sa kanyang pagkabahala, malamig lang na nagsalita si Giovanni habang nakatayo sa gilid: “Paa.”Isang salita lang. Buo. Walang emosyon.Napabuntong-hininga si Theodore at tinapik ang dibdib niya.“Buti na lang at hindi mukha mo ang nasira.” “Kung naging pilay ka sa mukha, wala ka nang mana mula sa tatay mo. At kung di ka na makapag-artista, baka ni

Pagkarinig ni Brent ng balita, agad niya itong ibinahagi kay Giovanni. Takot siyang puntahan at guluhin siya ng taong tila demonyo kung magalit.“Nahuli na rin ang pangalawang tao at tinanong na,” sabi ni Brent habang maingat na pinipili ang mga salita. “Wala naman silang ginawang masama konting hawak lang sa ilang tao, pero wala naman talagang pinsalang idinulot. Huwag kang mag-alala.”Tumango lamang si Giovanni, malamig ang tinig at walang emosyon: “Alam ko.”Sa likod ng kanyang katahimikan, dama ni Brent ang bigat ng presensya ni Giovanni parang isang bagyong tahimik pero handang bumalot sa sinumang lalapit nang mali.“Parang may mali sa tono mo? Iniwan ka?” tanong ni Ashley, bahagyang nakakunot ang noo.“Tama ka,” sagot ng kausap niya. “Napakayabang ni Luna. Nilandi ka lang niya saglit, tapos ngayon gusto niyang mas masiyahan habang ang ibang lalaki naman ang lumalapit sa bahay niya para siya naman ang pagtripan. Gusto mo bang uminom sa labas?”“May oras ka ba?” sagot ni Giovanni,

Tahimik ang paligid.wala ni isang nag salita.Tanging pagitan ng hininga at lihim. Sa ganitong lapit,isang bulong lang ay kayang maging bala.At isang titig lang maaring maging pangako o pagtatapos.Bigla ibinuka ni Luna ang kanyang bibig at kinagat ang tainga ni Giovanni."Aray!" Napapitlag si Giovanni, bahagyang napaatras, ang kilay ay napakunot sa sakit at gulat."PUT—!" si Matilda, napatayo mula sa kinauupuan. “Ano 'yan, Luna?!”Ashley? Naguluhan. “Anong nangyayari rito??”Samantalang si Luna, walang bahid ng pagsisisi, nakangiti pa rin habang hawak ang gilid ng wheelchair niya, tila walang ginawa. Ngu

Hindi na kailangan ng salita. Sa pagitan ng dalawa may labanan ng kontrol at pagnanasa, at sa gabing iyon si Luna ang may hawak ng manibela.Napakataas ng pamantayan ni Luna pagdating sa kalidad ng pamumuhay sa loob ng silid,kumakaway ang bango ng mamahaling pabango, at ang ambient lights ay nagbigay ng malamlam at romantikong liwanag isang entabladong perpekto para sa tukso.Sa ganitong kapaligiran, dagdag pa ang reputasyon ni Luna bilang unang ganda ng ka Maynilaan, at sa kanyang kusang pagyakap at paghalik, kahit si Giovanni, na kilala sa matibay na self-control, napahinto.Isang iglap ng pagkahulog sa bitag. Ngunit hindi pa man siya tuluyang bumigay, itinaas ni Luna ang kanyang paa at tinadyakan si Giovanni sa binti.