Semua Bab หมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน: Bab 111 - Bab 113

“เจ้าพวกเด็กน้อย พรุ่งนี้ข้าจะพาพวกเจาไปเปิดตัวแล้วน๊า ครั้งนี้พวกเจ้าโตดี ๆ สร้างกำไรให้ข้างาม ๆ ล่ะรู้รึไม่ หื้ม”หากผู้ใดเข้ามาเห็นนางคุยเป็นเรื่องเป็นราวกับพืชผักตอนนี้คงเอาไปลือกันว่านางเสียสติไปแล้วเป็นแน่ เมื่อพูดคุยกับผักตนด้วยความเริงร่าแล้วก็ปิดประตูเรือนเพาะชำ ตรงกลับเรือนของตนเพื่อชำระร่างกายและพักผ่อนเพื่อพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้ที่มีงานใหญ่รอตนอยู่[ตำหนังเฉินอ๋อง]ข้าวของบนตั่งทองคำถูกกวาดกระจายลงไปล้มเกลื่อนเต็มพื้น แจกับใบงามถูกคว้าฟาดลงพื้นจนแตกกระจาย เมื่อลงมือกับสิ่งของยังไม่สาแก่ใจและอารมณ์ค้นที่กำลังประทุระอุในอกจึงหันไปดึงแขนของสตรีที่คุกเข่าก้มหน้าอยู่ที่พื้นในเวลานี้ขึ้นมา“ทะท่านอ๋อง ม่ะหม่อมฉันผิดไปแล้ว พะเพคะ ทะท่านอย่าทำข้าเลย ฮือ ฮึก”เสียงร่ำไห้และคร่ำครวญขอร้องอย่างหวาดกลัวของฟางหนิงอวี๋นั้นยิ่งทำให้อารมณ์ของอ๋องหนุ่มเดือดดาลขึ้นไปอีก แหงนเงยใบหน้าหล่อเหลามองขึ้นด้านบนก่อนจะกัดฟันดุนดันลิ้นที่กระพุงแก้ม ส่งเสียงหัวเราะเย็นยะเยือกออกมา ก่อนที่สายตาที่คล้ายตลกขำขันเมื่อครู่จะแปรเปลี่ยนเป็นเหี้ยมเกรียมพร้อมกับฝ่ามือหนัก ๆ ที่ฟาดลงที่แก้มของฟางหนิงอวี๋อย่างแรง

“มีเรื่องอันใดให้ตกใจรึ”“เปล่า ๆ เพคะ หม่อมฉันเพียงดีใจที่เฉิงอี้เป็นสหายกับนาง เช่นนั้นข้าก็สามารถสั่งผักจากร้านนางได้ไม่จำกัดเป็นแน่ น้องเลยดีใจเพคะ”“ข้าได้ยินมาเช่นเดียวกันว่าเจ้าชื่นชอบผักร้านนางยิ่งนัก”“ผักจากร้านนางอร่อยเพคะ ทั้งหวานทั้งกรอบน้องชื่นชอบยิ่งนัก ตำหนักของข้าทุกวันย่อมต้องมีผักจากร้านเทียนฝู”ตั้งแต่ที่ตำหนักจัดสำรับผักจากร้านดังนอกกำแพงวังมาให้ตนได้ลิ้นรสก็นึกติดใจไม่หาย จนต้องให้สาวใช้คอยออกไปต่อแถวซื้อที่นอกวันเป็นประจำ จนช่วงหลายวันมานี้ผักซื้อได้น้อยลงจึงนึกเสียดายไม่นาน ตนนั้นถึงกับไม่เจริญอาหารมากเท่าไหรนัก“ผักจากร้านของสหายผู้นี้ลูกได้ลิ้มลองอยู่หลายครานัก ทั้งวิธีปลูกที่แปลกประหลาดที่นางไม่ใช้ดินในการเพาะปลูกแล้ว การจัด การเก็บเกี่ยวก็ล้วนประหลาดยิ่งนัก”ยิ่งได้ฟังบุตรชายเอ่ยฮ่องเต้หลี่ยิ่งสนพระทัยจนต้องขยับไปใกล้ ๆ และเอ่ยถามอย่างสนใจเรื่องราวที่บุตรชายกำลังเล่าถวายเป็นอย่างยิ่ง ไม่สินอกจากพระองค์แล้วเหล่าทหารวังที่ยืนอยู่บริเวณรอบ ๆ ก็หูผึ่งตั้งใจฟังอย่างสนอกสนใจไม่แม้กระทั่งกงกงก็ตั้งอกตั้งใจฟังเช่นกัน“ที่เจ้าว่าการเก็บเกี่ยวประหลาด ประหลาดอย่างไรรึ