All Chapters of หมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน: Chapter 81 - Chapter 90

ทันทีที่ หานลู่หมิง ยกเปิดฝาโอ่งเปิดขึ้น เหนียงชินไม่รอช้าถลาตัวมือคว้าจับปากโอ่งก้มลงไปมองดูผักในโอ่งทันที ฟากคนงานก็ไม่รีรอ เมื่อฝาโอ่งถูกเปิดก็ยกโคมไฟขึ้นส่องเพื่อให้นางมองผักได้ถนัดแจ่มแจ้ง "โอ้โหว"อวี๋เหนียงซินอุทานออกมา อดจะเอามือล้วงกอบเอาถั่วงอกขาวอวบขึ้นมาดูเสียไม่ได้ "ลองกินดูได้นะแม่นาง""จริงรึ"เหนียงซินเมื่อได้ยินคำเชิญ จึงไม่รีรอที่จะคว้าเข้าปาก ความกรอบ ความอวบของถั่วงอก ทำให้กัดเคี้ยวแล้วให้ความรู้สึก มัน ๆ กรอบ ๆ แผ่ซ่านในปากนาง อืม ! ซื้อ!"เท่าไหร่รึเจ้าคะ อื้ม นับว่าอร่อย งานเลี้ยงของจวนในวันพรุ่งเกรงว่าต้องใช้มากโขทีเดียว"เอ่ยปากถาม มือก็ยังส่งถั่วงอกเข้าปากเคี้ยวไม่หยุด อื้ม อร่อยๆ ข้าหยุดกินไม่ได้เสียแล้วกระมัง"น้ำขอรับ""ขอบใจจ๊ะ"นับว่าดูแลดีทีเดียว อ่า! ชื่นใจ เห็นทีต้องบอกให้นายท่านลองมาดูด้วยตาของนางเองสักคราเสียแล้ว"ถามแม่นาง ว่าแต่แม่นางซื้อเท่าไหร่ดีขอรับ"ลู่หมิง เมื่อเห็นท่าทีที่พอใจของนางก็ใจชื่นขึ้นมา เมื่อครู่นางบอกว่าจะใช้จัดงานเลี้ยงนี่ ดีล่ะ! เช่นนั้นวันนี้น่าจะขายได้มากโขทีเดียว'เหนียงซิน งานนี้งานใหญ่ ล้วนต้องใช้วัตถุดิบที่ดีเลอค่า ยาม

"ยังมิถึงวันนี่นา ใยวันนี้พวกเจ้าถึงได้มากันล่ะ ฮึ"หมิงอี้มองมือที่จับข้อแขนนางก่อนจะหันไปส่งใบหน้าเชิงขอความช่วยเหลือจากสาวน้อยข้าง ๆ ตน"เอ่อ คะ คือว่า""เจ้ามานี่สิ"ฟางหนิงอวี๋ดีใจและแปลกใจอยู่ไม่น้อย วันนี้มิใช่วันที่นางต้องมาเต้นระบำใยวันนี้จึงได้มาหาตนที่นี่กัน รึนางร้อนเงินอีกแล้ว ได้ยินข่าวมาว่ากิจการร้านรวงของนางกำลังไปได้ดี ความลับนี้ไม่มีผู้ใดรู้สินะ จูงแขนของหมิงอี้ให้เดินตามเข้าไปยังห้องรับรองของตน"เชิญ ๆ นั่งก่อนเถิด""พวกเจ้าทำให้ข้าแปลกใจมิน้อย วันนี้มีเรื่องอันใดรึพวกเจ้าถึงได้มาหาข้ากัน ช่างน่าน้อยใจเสียจริง"ฟางหนิงอวี๋แกล้งตัดพ้อแสร้งแสดงสีหน้าคล้ายเศร้าใจนักหนา หากใจจริงกับกำลังยิ้มแย้มถึงเม็ดเงินที่กำลังหลั่งไหลเข้ามา ฮึ แม่นางน้อยนี่เห็นทีวันนี้คงร้อนเงินกระมัง เช่นนั้นเป็นโอกาสของข้าหนะสิ ฮึ ฮึ เก็บความดีใจไว้ไม่ได้เสียจนใบหน้าเผยรอยยิ้มออกมาจนต้องยกชายอาภรณ์สวยขึ้นมาปิดบัง แสร้งแสดงใบหน้าเสียใจแก่แม่นางน้อยทั้งสอง"โถ่ เป็นไปได้ข้าก็อยากมาบ่อย ๆ นะ ฟางหนิง แต่ว่าเจ้าก็รู้ช่วงนี้ร้านข้าขยับขยายล้วนปลีกตัวยากนัก""ใช่ ใช่ เจ้าหนะตอนนี้เป็นถึงเจ้าแก้เนี๊ยะของ

“นายท่าน เกรงว่านายท่านคงมิได้มาเที่ยวบ่อย ๆ กระมัง นางเป็นอันดับต้น ๆ ของที่นี่เลยนะเจ้าคะ หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างหลงนางเสียยิ่งกระไร เพียงแต่นางเองออกจะถือตัวไปหน่อย หึ นางคงคิดว่าตนเองนั้นงามปานนางฟ้านางสวรรค์เสียกระมัง ร่ายระบำเสร็จทีไรนางก็หายไปหลังร้านทุกทีเลยนะเจ้าคะ” “เช่นนั้น นางเอ่อ” เจิ้งฟ่านเยว่ นางคณิกาคนงามที่วันนี้รับหน้าที่ดูแลคุณชายทั้งสอง เมื่อเห็นสีหน้าของจางหยางจึงนึกเองว่าบุรุษทั้งสองคงอยากได้นางมาปรนิบัติเป็นแน่แท้ จึงได้เอ่ยถึงเรื่องการประมูลที่กำลังจะเกิดขึ้น“หากพวกท่านสนใจนาง ลองประมูลนางดูสิเจ้าคะ” “ฮึ ประมูลรึ ประมูลสตรีรึ” เฉิงอี้และจางหยางขมวดคิ้วมุ่นพร้อมกัน“ประมูลอย่างงั้นรึ” เป็นเฉิงอี้ที่อุทานออกมา ก่อนจะโบ้ยหน้าส่งสายตาถามองครักษ์หนุ่มเป็นเชิงถามว่าสนใจรึไม่“ไม่ ๆ ขอรับ อย่ามองข้าเช่นนั้น” จางหยางเห็นสายตาที่ส่งมาก็ส่ายหน้าพรืดใหญ่อย่างขนลุก ยามนึกถึงสตรีที่มายุ่มย่ามกับเนื้อตัวของตน“เอาล่ะเจ้าคะ นี่คือรูปของหญิงงามอันดับหนึ่งของหอคณิกาข้า บัดนี้นางยินดีที่จะให้ข้าจัดการประมูลพรรมจรรย์ของนางขึ้น ด้วยเหตุผลบางอย่าง...” ฟางหนิงอวี๋เอ่ยประกาศเส

ด้านหมิงอี้ยังไม่รับรู้ถึงภัยที่กำลังมาถึงตัว ยังคงเพลิดเพลินกับการกินอาหารรสเริส สองมือไม่ได้ว่างเว้น ข้างซ้ายหยิบผลไม้ ข้างขวาคีบอาหารรสโอชาบนโต๊ะเข้าปากไม่หยุด สลับกับดื่มเหล้าบ้าง จนแก้มสองข้างเต็มไปด้วยอาหารที่เจ้าตัวยัดเข้าไปไม่หยุดโดยไม่ได้สนใจรอบข้าง หูอื้อไปกับความอร่อยของอาหารอันโอชะไปชั่วขณะเฟิน เฟิน ที่เดินสำรวจรอบ ๆ ไปมาเรื่อย ๆ ก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นพ่อบ้านจางที่ถูกใครสักคนดึงแขนให้เข้าไปยังห้อง ๆ หนึ่ง จึงไม่รอช้ารีบย่องตามเข้าไปทันที โดยระวังไม่ให้ทั้งสองได้ทันรู้ตัว“เรียบร้อยรึไม่ แขกที่ประมูลชนะมาแล้วประเดี๋ยวข้าไปต้อนรับก่อน เจ้าจัดการให้เรียบร้อยล่ะ งานนี้ห้ามพลาดเด็ดขาดเจ้ารู้รึไม่”“ขอรับ ข้าได้กำชับเฟิ่งอิง ให้นางเอากาน้ำชาสีเขียวปีกแมลงทับเท่านั้น งานนี้เฟิ่งอิงไม่มีพลาดแน่นอน นายท่านสบายใจได้เลยขอรับ”คำตอบของพ่อบ้านจางสร้างความพอใจให้แก่ฟางหนิงเป็นอย่างมาก“ดี ในเมื่ออยากตีตัวออกห่างข้า ก่อนไปข้าขอกำไรเพิ่มอีกนิดแล้วกันนะพ่อบ้านจาง ไม่ว่ากันนะหมิงอี้ พิษหมื่นราตรีข้าล้วนหวังดีต่อเจ้า เฮอะ ฮ่า ฮ่า”เมื่อได้คำตอบที่หน้าพอใจทั้งสองก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตน

“คุณชายเฉิน ไม่เจอกันเสียนาน เชิญ ๆ วันนี้ข้าได้เห็นจำนวนเงินที่ท่านประมูลช่างมากมายเสียจนน่าตกใจ ท่านช่างลงทุนกับสตรียิ่งเสียจริง”“เป็นเช่นนี้ไม่ดีรึ เกรงว่าเจ้าประมูลนางคงมิเพียงความสำราญหรอกกระมัง”ฟางหนิงอวี๋คล้ายถูกด่ากราย ๆ จึงเพียงรับตอบรับโคล้งใบหน้าน้อย ๆ เพียงเท่านั้น วันนี้ผู้ชนะเป็นบุรุษตรงหน้าตน หันไปเรียกสาวใช้ให้นำชาและเหล้าหมักชั้นดีเข้ามารับรองแขกคนสำคัญเฉินอ๋องยังคงทอดสายตามองลงไปเบื้องล่างของร้านที่วันนี้คึกครื้นผิดหูผิดตากว่าทุกวัน มือเรียวขาวดุจสตรี ยกชาชั้นดีขึ้นจิบช้า ๆฟางหนิงมองภาพตรงหน้าอย่างเผลอไผล อดกล่าวว่าคุณชายรูปงามในใจเสียไม่ได้ คุณชายเฉินผู้สง่างามที่ตนนั้นมีใจใฝ่เสน่ห์ นางและคุณชายเฉินรู้จักมักคุ้นกันมานับว่านานพอควร ตนเป็นคนจัดหาบรรดานางคณิกาสาว ๆ ไปส่งให้คุณชายผู้นี้ถึงจวนเป็นประจำ ท่วงท่า และรสรักดิบเถื่อนที่บรรดาสาว ๆ ของร้านนางที่เคยส่งไปกลับมาเล่าสู่กันฟังล้วนว่าโหดร้ายอยู่หลายส่วน รสนิยมที่รุนแรงเช่นนี้เป็นฟางหนิงที่ตกใจในคราแรกเมื่อได้ฟัง เป็นเช่นนั้นนางคงมิแปลกประหลาดที่นางเองก็มีรสนิยมบนเตียงที่รุนแรงเช่นเดียวกัน จึงได้แต่เพ้อพกจินตนาการถ