หลินอู๋และเฟิงจิ่งซินพร้อมด้วยคนอื่นๆ มาถึงกันแล้วตอนที่พวกเขามาถึงห้องส่วนตัว หลินอู๋ถามว่า “ทำไมถึงได้ยิ้มอย่างมีความสุขขนาดนั้นล่ะ?”ฉีอวี้หมิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เปล่า แค่บังเอิญเจอคนที่น่าสนใจคนหนึ่ง”เฟิงถิงเซินพาเฟิงจิ่งซินกลับบ้านทันทีหลังทานข้าวเสร็จหลังจากลงจากรถ เฟิงจิ่งซินก็วิ่งขึ้นบันไดอย่างดีใจ “คุณแม่ คุณแม่～”เมื่อป้าหลิวได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวก็ออกมาจากห้องครัว “คุณผู้หญิงยังไม่กลับมาค่ะ”“หา?” เฟิงจิ่งซินพูดอย่างผิดหวัง “ทำไมช่วงนี้คุณแม่ถึงยุ่งตลอดเลย”เธอบ่นเสร็จก็เดินขึ้นไปชั้นบนเมื่อเห็นเฟิงถิงเซินยังยืนนิ่งไม่ขยับ ป้าหลิวจึงถามว่า “คุณผู้ชายคะ?”เฟิงถิงเซินส่ายหน้า “ไม่มีอะไร”จากนั้นก็เดินชั้นไปชั้นบนเช่นกันและแล้วคืนวันนั้นเฟิงถิงเซินก็พบว่าหรงฉือไม่ได้กลับบ้านเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อเฟิงจิ่งซินตื่นแล้วก็คิดว่าจะได้ทานอาหารเช้าที่หรงฉือเตรียมไว้ให้อีกแต่เมื่อเห็นอาหารเช้าที่จัดวางอยู่บนโต๊ะดูไม่เหมือนเป็นฝีมือของหรงฉือ เธอจึงถามด้วยความสงสัยว่า “ตอนเช้าคุณแม่ได้ตื่นมาทำอาหารเช้าเหรอคะ?”“คุณผู้หญิงไม่อยู่บ้านค่ะ”เฟิงจิ่งซินรู้สึกประหลาดใจ “ค
Read more
LOGIN
