Semua Bab Mr. Lopez's Sex Slave: Bab 131 - Bab 140

Buo parati ang araw ni Elara dahil sa dalawang anak na nagbibigay sa kaniya ng motibasyon at kasiyahan. Ngunit sa likod ng mga magagandang memorya na mayroon siya kasama ang dalawang anak ay gano'n na lang din ang hirap para sa kaniya. Hindi maiwasan ni Elara ang mahirapan sa sitwasyon niya ngayon. Nahihiya na itong mag-utos nang mag-utos kay JP dahil alam niya na hindi ito katulong, napapagod din ito at may mga ibang pinagkaka-abalahan. Kahit mahirap ay hindi ipinapakita iyon ni Elara kay JP at pilit na nilalabanan. "Ate, bakit gising kapa?" tanong ng bakla nang maalimpungatan mula sa mahimbing na pagkakatulog. Madaling araw na, natapos na ni Elara na lutuin ang mga paninda nilang ulam at matutulog na sana ito nang biglang umiyak ang isa sa kambal kaya wala itong nagawa kung hindi ang magtimpla ng gatas. Nilingon nito si JP habang hinehele si Marlo. "Sakto kasing nagising naman itong si Marlo at umiiyak kaya kinuha ko na baka kasi kapag hindi ko pa pinatahan ay magising niya ang

Matinding kamustahan ang naganap sa pagitan nilang lahat. Ang bawat isa ay sabik na makasama at makakwentuhan ang isa't-isa. Kapwa isa sa kanila ay mayroong kwentong nais na ibahagi tungkol sa mga nakaraang linggo ng kanilang buhay. Napuno ng tawa at hagikhik ang munting bahay nina JP at Elara. Ramdam na ramdam sa kanila ang labis na saya nang muli silang magkasama. Samantala hinayaan nilang maglaro sina Arlo. Marlo, af Istra sa loob ng parang crib na puno ng maraming mga bola. "Ang ganda talaga ng baby mo, Thea," nakangiting saad ni Elara habang pinagmamasdan si Istra. "Wala ngang nakuha si Baby Istra sa features ni Thea, Ate, eh. Lahat nakuha sa tatay," sabat naman ni Rose. Natawa naman si Thea sa sinabi nito. "Mahal ko, eh." Nagulat si Elara at JP nang marinig ang salitang iyon kay Thea. Hindi nila inasahan na gano'n ang magiging sagot niya. "Alam niyo kasi, mga anak. Nagkabalikan na iyang si Thea at ang daddy ng baby niya," paglilinaw naman ni Nanaya Esther na siyang ikinagu

Habang payapang natutulog si Elara ay nagising ito dahil sa iyak ni Marlo. Agad siyang bumangon upang kuhanin ang anak at tingnan kung ano ba ang problema. Kinuha nito si Marlo sa crib saka hinele. "Good morning, Baby Marlo. You wake up so early," nakangiting saad nito sa malambing na paraan. "You are so suplado, Anak. What do you want? You want milk?" Nakangiting nagtimpla ito ng gatas habang karga pa si Marlo. Ayaw nitong iwanan muna saglit sa crib dahil baka magising din si Erlo kaya kahit mahirap ay tiniis na lang niya. "Tahan na, Baby ko, ito na po ang milk mo." Nang makainom naman ng gatas ay natahimik na rin si Marlo. Habang tinititigan siya ni Elara ay biglang pumasok sa kaniyang isipan si Marco. Kamukhang-kamukha talaga nito si Marco. Ang pagiging masungit ng kaniyang anak ay namana talaga nito sa kaniyang ama. Bumalik si Elara sa kama saka doon muna inilapag si Marlo. Umupo ito sa gilid ng kama habang pinagmamasdan ang munting supladong mukha ni Marco na papikit-pikit

Naging mahaba ang kanilang byahe, at sa buong byahe na iyon, parang alam naman ng kambal na hindi sila dapat maglikot o mag-ingay. Parati lang silang natutulog at tuwing umiiyak naman ay gutom o kailangan lang palitan ng diaper. Nang makarating na sila Elara sa states at maayos na ang lahat, agad rin silang bumaba ng eroplano sapagkat saktong gai na roon. “May pupuntahan ka na ba dito, Ella?” tanong ni Andrea habang inaayos ang gamit niya. “Oo, meron na bali kumuha ako ng bahay, bakit, Drae, ikaw ba?” balik na tanong nito sa kaniya. “Siniguro ko na kasi saka iyong business partner ko ay saktong binebenta rin ang bahay niya.” Bumuntong-hininga si Andrea at ngumiti ng may lungkot. “Well, wala pa. Pumunta lang ako rito at nagbakasakali ng kapalaran ko.” Walang plano itong si Andrea pagkadating niya sa states kasi ang talagang dahilan kung bakit siya rito pumunta ay hanapin na lang ang kaniyang kapalaran. “Sumama ka na lang saamin, Drae,” aya ni Elara. Biglang naluha si Andrea nang

Kahapon y tumawag si Elara sa isang agency na kung saan nagpadala ito ng mga tao upang tulungan siya sa pagluluto. Kung reyalidad ang iisipin, talagang hindi niya makakaya ang magluto ng madami kaya’t ang mga tao na lamang ang kaniyang paglulutuin ngunit siya lang ang magtitimpla. Naisipan nilang dito sa bahay na lamang niya sila magluluto dahil malaki rin ang espasyo na tamang-tama lang para sa kanila. Kasama na ni Elara ang mga tao, maging si Andrea ay naroon din na tumutulong dahil tulog na tulog pa naman ang kambal sa silid nila. Suot nito ang kaniyang puting apron, naka-messy bun ang buhok, at seryosong-seryoso sa pag-aayos ng mga sangkap. Ang buong kusina ay nababalot ng mahalimuyak na amoy ng bawang, sibuyas, at iba’t-ibang klase ng mga pampalasa na nakakakalam ng sikmura. Para kay Elara, ang tunog ng mga sangkap na ginigisa ay parang musika sa kaniyang tenga. Nasa malayong bansa man siya, dail sa niluluto niya pakiramdam nito ay nasa Pilipinas pa rin siya. “Iba ka tala