Semua Bab Ang Supladong Bilyonaryo at ang kanyang Maid: Bab 91 - Bab 100

Chapter 91 Margarita "Pero pwede kayang wag na muna ngayon?" tanong ko. "Why?" "Ahm... pwede kayang wag na muna ang pagpunta natin sa presinto? Gusto ko na muna kasi na i-celebrate ang birthday ng kambal bago tayo umalis. Kahapon ko lang naalala na malapit na pala ang kaarawan nila. Wala bang nabanggit ang mga bata?" mahinahon kong tanong. "What? Kelan? Nang makapaghanda tayo," agad na tanong nito. Mukhang excited din dahil ito pala ang first birthday ng mga bata na kasama ang ama nila. "Sa Lunes na," sambit ko. "Balak ko na sasabihin na sa mga bata na ikaw ang totoo nilang ama sa birthday nila. Basta para sa mga anak ko, gagawin ko ang makakapagpasaya sa kanila. Dibaling hindi ako sasaya basta makita ko lang ang mga anak ko na puno ng kasiyahan sa mukha nila, ayos na ako," madamdamin kong sabi kay Harrison. Hinila niya ako at niyakap sa kanya. Isinandig ko ang ulo ko sa matipuno nitong dibdib. "Nandito ako para punuin ang pagkukulang ko sa inyo ng mga anak natin. I wil

Chapter 93 Margarita Kinakabahan ako habang papalapit kami ni Harrison sa presinto. Maaga kaming umalis ng mansion kanina para hindi kami ma-traffic sa daan. "Relax, Mahal. I'm here, hindi kita pababayaan," sabi niya habang nahahawakan ang palad ko. Marahan pa niyang pinisil iyon. "Hindi ko maiwasan na kabahan, lalo na't ngayon lang ako magpapakita kay Tatay. Ngayon lang rin ako makakaapak ulit sa bayan namin," malungkot kong pahayag. "I understand. Just relax at ako na ang bahalang kumausap sa Tatay mo," sabi ni Harrison nang may pag-unawa. "Salamat," mahina kong sabi. Sa haba ng oras na nasa biyahe kami, panay tawag rin ng kambal. Marami silang tanong na pati kami ni Harrison ay hirap sagutin. Gaya nito. "Nanay, bakit green po ang mga dahon tapos iba kulay ng sanga nila? Tapos po kapag nahulog ang dahon at nalata, kakulay na ng kahoy?" nagtinginan kami ni Harrison sa tanong ni baby Hollis. "Patay na rin po ba ang kahoy kasi pareho silang kulay ng nahulog na dahon eh

Chapter 95Margarita Bago kami umalis sa presinto, kinausap muna ni Harrison ang bantay na pulis sa kulungan. Na-touch ako nang marinig ko ang bilin niya sa pulis. Sana nga ligtas ang tatay ko sa loob ng kulungan. Dumaan na muna kami sa bahay bago kami magtungo sa ospital. Alam ko na magiging kumpulan na naman kami ng tsismis dahil nakasakay kami sa magarang sasakyan ni Harrison. "Kumusta ang pag-aaral ninyo?" pambabasag ko sa katahimikan sa loob ng sasakyan. Ramdam ko na nahihiya sila kay Harrison. Halos ayaw nilang dumikit sa amin ni Harrison. Laging may distansya ang pagitan namin ng mga kapatid ko. Pumayat rin sila na parang napabayaan na rin nila ang mga sarili. Si kuya, nasaan kaya ito? tanong ko pa sa isip ko. "Ahm… A-Ate, h-hindi na po kami nag-aaral," mahinang sagot ni bunso. "Ano?!" malakas kong tanong. "Bakit?" "N-Na… Na-bubully po kasi ako sa paaralan. Nakakapagod na rin po kasi ang ginagawa nila sa akin. Baka mapatay ko pa ang sarili ko kapag nagtuloy pa ak

Chapter 97 Margarita "Huwag ako ang tinatakot ninyo! Sisiguraduhin kong mabubulok sa kulungan ang tatay ninyo! Mga inutil!" galit na sigaw ng matanda. "Bilog ang mundo, baka 'yang sinasabi mo ay ikaw ang magtatamasa. Kahit sino pa ang tumulong sa'yo, gagawin ko ang lahat mapatunayan lang na inosente ang kliyente ko! I warn you, kapag may nakita akong bakas na isa kang dahilan ng pagpapakulong sa tatay nila, ihanda mo na ang sarili mo at abogado mo dahil magtutuos tayo sa korte!" matapang at buo ang boses na sabi ni Harrison. Pero ang nasa isip ko ay saan na tutuloy ang mga kapatid ko? Saan na sila maninirahan ngayon? Hindi naisalba ang bahay namin at late dumating ang mga bombero. Mga importanteng gamit namin ay nasunog rin. Lahat ay wala ng natira, pero ang mahalaga na lang ngayon ay ligtas ang mga kapatid ko. Nagulat kami sa malakas na sigaw habang papalapit dito. Si Kuya at Ate na nagmamadaling lumapit sa bahay. "Marlon! Dolan! Marge!" malakas nitong tawag sa mga kapatid na

Chapter 99 Margarita "Naiintindihan namin na nakakapagod ang trabaho ninyo. Pero sana naman maging propesyonal kayo sa propesyon na meron kayo. Naturingan pa kayong mga bayani ng larangan ng medisina, pero isa rin pala kayo sa nagpapahirap at pumapatay sa mga pasyente," sabi ko pa. "Marami na akong nababalitaan na mga incompetent na nurse at doctor dito sa ating bansa. Hindi ko inaasahan na isa sa pamilya ko ang makakaranas ng ganitong hindi patas na pag-aalaga sa pasyente. Dito lang siya sa labas ng ward, walang maayos na higaan, at ang init pa. Alam na nga ninyong mahina ang puso niya, di ba? Ang sasama ninyo!" ayaw ko pang huminto dahil gusto kong bungangaan talaga sila. "Ilipat ninyo ang nanay ninyo sa ibang hospital kung ayaw ninyong kasuhan ko kayo ng panggugulo dito sa loob ng hospital na ito," banta ng doktor. "Ang kapal, doc, ng mukha ninyong magbanta ngayong kayo naman ang may kasalanan! Ipapatulfo ko ang hospital na ito dahil sa kawalanghiyaan ninyo sa mga mahihira