Semua Bab ยุทธการรักของเหล่าภรรยา: Bab 191 - Bab 195

“คนเช่นหยางเค่อแม้ภายนอกจะดูฉลาดล้ำ แต่บุรุษทั่วหล้ามักพลาดท่ากับมารยาทของสตรี หาใช่เพียงใบหน้าอันงดงามไม่ หญิงสาวที่แสดงออกว่าพร้อมเป็นภรรยาของบุรุษเช่นนาง หรือจะสู้สตรีอ่อนหวานที่ไว้ตัวเช่นเจ้ากันเล่า”หลิวจงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเนิบช้า ให้ได้ยินกันเพียงสองคน ก่อนจะยกยิ้มอย่างมีความนัยกับผู้เป็นน้องสาว“หากเป็นเช่นที่ท่านพี่ว่ามาข้าก็เบาใจ แต่หากมิใช่เราสองพี่น้องคงต้องลำบากอีกครั้งเป็นแน่”“หึ ๆ หากเจ้าเป็นกังวลมาก ก็ลงมือในตอนที่อวี้จ้านกับหยางเค่อไม่อยู่ เจ้าคิดเห็นเป็นเช่นไร”“บางทีเราควรเร่งมือกับทุกเรื่อง ท่านพี่ว่าจริงหรือไม่เจ้าคะ”“เช่นนั้นเรากลับกันเถอะ ข้าอยากผ่อนคลายก่อนทำงานใหญ่ในคืนนี้”ทั้งคู่สบตากันอย่างมีความนัย การสนทนาของนางกับพี่ชาย นางมิใส่ใจว่าจะมีผู้ใดพยายามสอดรู้ โต๊ะที่นางกับผู้เป็นพี่นั่งอยู่ รอบกายมีแต่คนของพวกนางแฝงตัวอยู่เพราะเหตุนี้นางและพี่ชาย จึงหาได้หวั่นเกรงว่าจะมีใครได้ยิน และต่อให้มีจริง ย่อมไร้หลักฐานที่จะกล่าวหานาง คำพูดนั้นผู้ใดก็เอ่ยออกมาได้ ไร้ซึ่งตัวอักษรย่อมไร้ซึ่งหลักฐานใด ๆ มากล่าวโทษแก่นาง“ไปกันเจ้าค่ะ”หลิวหลีลุกขึ้นยืน ก่อนจะก้าวไปยังหน้า

“ฮ่า ๆ มิใช่เพียงข้าหรอกกระมังเจ้าคะ ที่เชื่อในคำบุรุษ” สาวใช้เอ่ยย้อนคำพูดองอวี้หลาน พร้อมรอยยิ้มเย้ยหยัน“เจ้าเห็นข้าเป็นเช่นนั้นรึ เจ้าอยู่ข้างกายข้ามาตลอด มียามใดกันที่ข้าลงมือทำทุกสิ่งอย่างเพื่อบุรุษ แม้ข้าจะเสียใจ แต่ข้าไม่เคยคิดที่จะยอมตาย เพื่อบุรุษที่มิเคยเหลียวแลข้าอย่างแน่นอน มีเพียงคนโง่เท่านั้นที่ยินยอมแลก เพื่อสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง”“อย่าได้คิดจะมาหว่านล้อม ให้ข้าตายใจเลยท่านหญิง”“เจ้าเข้าใจผิดแล้ว คนเช่นข้ามิคิดเก็บงูเง่าตัวเดิมกลับมาเลี้ยงอีกครั้งอย่างแน่นอน อย่าได้สำคัญตนให้มากชุ่ยหลิน ยังมีอีกเรื่องเจ้าอย่าได้คิดว่าการที่ข้าพูดคุยกับเจ้า คือการตกลงไปในหลุมพรางของเจ้าเลย เพราะสำหรับข้าแล้ว มันคือการสนทนาระหว่างนายบ่าวเป็นครั้งสุดท้าย เพราะคนเช่นข้ามิจำเป็นต้องแลกกับอสรพิษเช่นเจ้า”“พูดมากเสียจริงนายข้า”เอ่ยจบสาวใช้คนสนิทได้ยันตัวลุกขึ้น ก่อนจะพุ่งเข้าหาผู้เป็นนายด้วยสายตามาดร้าย การต่อสู้ในครานี้ต้องจบลงเสียก่อนที่องครักษ์เงาจะปรากฏกายขึ้น เพราะหากเป็นเช่นนั้น นางจะไม่อาจเอาชีวิตรอด ไปจากจวนอ๋องแห่งนี้ได้อีกเลยการต่อสู้ดำเนินต่อเพียงครึ่งก้านธูป ชุ่ยหลินทรุดลงตรงหน้

เพียงเจ็ดวันถัดมา ข่าวเรื่องการตายของท่านชายแห่งซีหนานก็ได้เงียบหายไป ร่างของชายหนุ่มถูกส่งกลับไปยังบ้านเกิด โดยมีภรรยาในท่านแม่ทัพติดตามไปส่งและไว้ทุกข์ให้พี่ชาย ทว่าไร้ซึ่งสามีร่วมทางไปด้วยร่างสูงยืนมองขบวนของเล็ก ๆ ซึ่งมีผู้ติดตามไปเพียงเล็กน้อย เขามิลงมือสังหารนางด้วยตนเอง ก็นับว่าเมตตาต่อนางมากแล้ว การที่หลิวจงบอกแก่ทุกคนว่ามาศึกษาหาสถานที่ เพื่อทำการค้ายังซานซีมันเป็นเพียงข้ออ้าง สองพี่น้องลักลอบเป็นชู้กัน ทั้งยังพยายามที่จะหาหนทางทำให้ด่านซานซีแตกพ่ายการให้นางได้กลับไปตายยังบ้านเกิด นับว่ามีวาสนามิน้อย ความปราณีครั้งนี้หาได้มาจากใจของเขาไม่ ถ้ามิใช่เพราะท่านหญิงอวี้ร้องขอ มีหรือเขาจะยินยอมให้นางได้ก้าวพ้นซานซี“ท่านแม่ทัพจะสังหารนางที่นี่ก็ย่อมเป็นสิ่งสมควร แต่เหตุใดเราต้องให้เลือดชั่วช้าเช่นนั้น มาแปดเปื้อนเมืองเราด้วยเล่าเจ้าค่ะ”“หากนางกลับสู่ชีหนาน เราก็ยากที่จะลงมือ”“นางจะต้องสิ้นใจ ก่อนที่สกุลหลิวจะทันได้หล่มสลายอย่างแน่นอน พวกท่านลองคิดดูให้ดี หลิวหลีไร้ประโยชน์ต่อสกุลหลิวแล้ว พวกเขาจะเก็บนางไว้เพื่อสิ่งใดกัน สิ้นหลิวหลีเราก็ใช้ข้อนี้รวบจบสกุลหลิวเพิ่มเติมจากขอหาคิดก่