All Chapters of Contract Marriage sa Ninong Kong Kapitan: Chapter 121 - Chapter 130

Kinabukasan May dumating na bagong info kina Peter. Yung binanggit nilang si Andrei, bigla na lang nawala. Parang lahat ng koneksyon kay Melissa, pinapaboran at tinatago. “Boss, ang linis nilang kumilos,” ani Peter. “Parang alam nila lagi kung anong susunod nating gagawin. Hindi ko alam kung paano, pero parang nauunahan tayo palagi.” “Kung gano’n,” sagot ko, “may someone sa loob ng grupo natin na nagsusumbong.” Tahimik ang paligid. Pareho naming alam kung anong ibig sabihin nun. May traydor sa amin. At kailangan naming malaman kung sino. Karmela POV Sa mga sumunod na araw, hindi talaga tumigil si Melissa sa paninira. Para bang may alam siya sa lahat ng nangyayari sa bahay, at sa pagitan namin ni Xian. May mga sinasabi siya na imposible niyang malaman kung walang nagsasabi sa kanya. “Karmela,” sabi niya isang beses habang nagkausap kami sa telepono. “Alam mo ba? Si Xian, may meeting ngayon, ’di ba? Ang dami niyang ginagawa na hindi mo alam.” Halos mabitawan ko yung pho

"okay Love noted" tugon niya sa akin "sige boss, ako ng bahala" tugon naman ni Peter. "isa pa Peter tawagan mo ang mga tauhan ko na magsagawa ng internal audit sa kumpanya. Kailangang masigurado kong walang butas na maaaring gamitin nila laban sa akin. At kung may anumalaya mang ngyayari ay makita kagad natin" sabi ko pa. "Ganito ang gagawin natin, magpapanggap tayong lahat na wala tayong alam sa larong gusto nila. Kailangang isipin nila na lahat ay ngyayari ng naaayon sa mga plano nila. Pero kailangan palagi tayong handa. Gagamitin natin ang impormasyon mula sa investigator upang balatan sa tamang oras ang mga nakatago sa maskara. Sinimulan nila ito. Tatapusin ko" seryoso kong sabi sa kanilaHabang nag-uusap kami, hawak ni Karmela ang kanyang tiyan. Parang paalala iyon sa akin kung bakit hindi ko kailanman kayang sumuko. Ang laban na ito ay hindi na lang para sa akin, kundi para sa pamilya ko—kay Karmela, at sa anak naming parating. “Kung gusto nilang maglaro ng madumi, makik

XIAN POV Pagkatapos naming masigurong okay na si Karmela at ang baby namin, agad akong bumalik sa opisina para asikasuhin ang seguridad. Hindi ko hahayaang makalapit pa ulit ang kalaban sa pamilya ko. “Peter, kailangan nating tukuyin kung sino pa ang konektado kay Melissa. Hindi puwedeng maging kampante tayo,” sabi ko sa kanya habang nasa tawag. “Boss, may mga pangalan na kaming nahanap. Isa sa kanila si Grey, dati mong tao. Mukhang siya na ang gumagalaw habang nakakulong si Melissa,” sagot ni Peter. “Kunin niyo si Grey. Gawin niyong lahat para umamin siya. Kailangan ko siya bilang dagdag na testigo para mapatibay ang kaso kay Melissa,” utos ko, medyo iritado. “Yes boss, noted. Boss, may balita rin pala galing ospital—wala na si Xian James,” dagdag niya. Napahiga ako sa upuan at napabuntong-hininga. Wala na kaming magagawa sa kanya. Ang natitira na lang naming pag-asa si Grey, para lumabas ang totoo. KARMELA POV Habang nagpapagaling ako, hindi ko maiwasang mag-isip sa mga nang

Isang gabi, habang masaya kmaing nag-uusap mag-asawa sa sala, biglang dumating si Hailey. May malawak na ngiti at kapit ang kaniyang laptop. “Mom, Dad,” simula niya, “gusto ko lang pong malaman niyo ang naiisip kong gusto kong gawin in the future. Nagkatinginan kami ni Xian at napangiti. “Okay patingin nga ako” Binuksan niya ang laptop niya at ipinakita sa amin ang mga business plan niya na makakatulong sa expansion ng aming negosyo. “Gusto kong maging katulad ni Dad. Balang araw, ako ang magpapatuloy ng hotel na ito at iba pang business natin.”Natigilan kami ni Xian. Sa murang edad ay nakaka-isip ng maging seryoso si Hailey sa pag ma-manage ng aming negosyo. Hindi namin tinitignan na babae siya kaya hindi siya pwedeng mag handle. Malaki ang tiwala namin sa anak namin. “Sigurado ka ba diyan, anak?” tanong ni Xian,“Opo,” sagot niya. “Hindi lang po ito para sa akin. Para rin po ito sa inyo. Gusto kong maipagpatuloy ang sinimulan ninyo.”“Good to hear that anak. Kung gayun dapat

Gets ko naman na tama naman ang lahat ng sinasabi ng poging ito. Kaya lang naiinis ako the way na magsalita siya, saka ang main point ko. Wala akong malaking pera sa bank ko para magbayad sa kaniya para ipampagawa ng nabangga ko. Ayoko ding magsabi kay Mommy or Daddy. Ayokong mawalan sila ng tiwala sa akin. Lalo pa ngayon na pinipilit ko silang i handle ko ang negosyo namin ng sa gayun ay makapagpahinga na sila Mommy at i enjoy ang buhay. Basta ang sinabi lang ni Daddy sakin kagabi na kailangan kong puntahan ang meeting with the CEO, kung anong pag uusapan o anu pa mang gagawin ko? Ayun ang hindi ko na alam. Napapikit na lang ako sa pagkainis. “Haist, Hailey ano bang nangyari sayo ngayon!” Bulong ng utak ko. Kaya sobrang nai-stress ako sa sitwasyon. Siguradong mala late ako nito, nakakahiya talaga. Pero sa tuwing napapatitig ako sa kaniya, parang nawawala ang pagka stress ko. Napapalitan ito ng kilig kahit pa napaka istrikto niya. Mana ata ako kay Mommy, mahilig talaga akong huma