All Chapters of My Ex's Uncle Owns Me: Chapter 1 - Chapter 10

Ranzzel's Point of View*"N-No! Hindi, hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko."Mas lalong umiyak si Silver."Silver, nangyari na ang nangyari at isa pa panindigan mo si Michelle. Wala na tayo."Dahan-dahan namang lumapit si Michelle sa kanya."Baby...."Isang iglap din ay isang malutong na sampal din ang ginawa ko kay Michelle. Wala akong pake kung buntis siya.Nagulat din ang lahat dahil sa nangyari."Anong ginagawa mo!" Sinampal naman ako ng madrasta ko at sinabunutan pa niya ako."Walang hiya ka! Anong karapatan mong sampalin ang anak ko!"Agad naman siyang inawat ni Silver at ni papa. Wala na akong lakas na sabunutan siya pabalik dahil pakiramdam ko wala na ako sa sarili ko hanggang sa tinulak niya ako ng malakas at agad naman akong tinulungan ni Silver."Don't touch me."Nagulat naman ito sa sinabi ko."Baby...""Walang hiya ka! Matapos ang lahat ng ginagawa ko sayo! Nagpaka-ina pa ako sayo tapos ganito pa ang gagawin mo sa anak ko! B*tch ka! Katulad ka ng ina mo!"Natigilan na

Ranzzel's Point of View Sa isang madilim na kwarto ay nakahiga na ako sa malambot at malaking kama at hubo't hubad pa ako ngayon habang niyayakap ang sarili dahil na din sa malakas na aircon sa loob ng kwarto.Sabi naman kasi ni manang na wala akong susuotin kaya ito kumot ang tinakip ko sa katawan ko ngayon.Ngayon ang unang gabi namin bilang mag-asawa at kinakabahan pa din ako. Hindi ko pa nakikita ang mukha niya sa personal at lalo na sa pictures dahil hindi naman ako interesado sa ibang negosyante pero marami akong naririnig tungkol sa kanya.Hindi din ako makapaniwala na kinasal agad ako sa taong hindi ko kilala at kasabay din nun ang paghiwalay namin ni Silver. Hindi ko sigurado kung ipapasa ba nila talaga ang pinermahan ko kanina na marriage contract. Pero wala na akong pake sa mangyayari dahil ang importante ay mabigay sa akin ang pabuya sa akin sa huli na walang matatanggap ang ikalawang pamilya ni papa.According din sa chismis na nag-iisang anak ng Vaughn family ay sobr

Ranzzel's Point of View* Nagising ako nang maramdaman ko ang sakit sa boung katawan ko ngayon at napansin ko agad ang isang lalaki na katabi ko ngayon. Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya at gagalaw sana ako nang matigilan ako dahil ang sakit ng boung katawan ko ngayon. Napapikit ako dahil sa sobrang sakit na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko at natatakot akong magising ang lalaking katabi ko ngayon na baka kakainin ako ng buhay. Hinila ko ang kumot at tatayo sana ako nang bigla siyang nagmulat na kinalaki ng mga mata ko at napatalon pa sa kinauupuan ko ngayon. "And where do you think you're going?" Ang boses niya parang makakawala ng kaluluwa sa sobrang lamig. Di ako nakasagot dahil nakatitig lang ako sa kanya. "Have you lost your tongue? Can't you answer my question anymore?" Bigla namang tumulo ang luha ko na di ko namalayan at napabuntong hininga na lang siya. "Hmm... My wife is so weak." Nanlalaki naman ang mga m

Ranzzel's Point of View* Nandidito ako ngayon sa washing room at dala-dala ko ang magbibigat na bedsheet at kumot para labhan ko. Di man lang ako tinulungan ni Manang at nakatingin lang siya sa akin. Iniinda ko na lang ang sakit ng katawan at gutom ko ngayon. "Hindi yan pwede i-washing." Natigilan naman ako at dahan-dahan na napatingin kay manang. "Ha?" Tinaasan niya ako ng kilay na kinakunot ng noo ko. Pwes, kung hindi i-wa-washing edi kamayan na lang. Sanay na ako sa ganitong bagay at agad kong kinuha ang brush at agad ko iyong sinimulan. Umalis naman siya at napabuntong hininga na lang ako at mabilis ko iyong ginawa. Tiningnan ko ang orasan at 15 minutes na pala akong ganun. Mabilis akong gumalaw at malinis din nag pagkakagawa ko hanggang sa mag 30 minutes na lang at natigilan ako nang marinig ang tunog ng heels ni Manang. At di ko siya pinansin at lumapit siya sa akin kasabay ng pagtingin niya sa bedsheet. Nakikita ko ang expression niya na parang sinasabi na very good

3rd Person's Point of View* Nakatingin ngayon si Vincentius sa Asawa na mahimbing na natutulog at naramdaman pa din niya ang init na nanggagaling sa noo nito. Hindi niya aakalain na madaling magkakasakit ang babaeng kinasal sa kanya. Napabuntong hininga na lang siya. Narinig niya na may kumatok at bumukas naman iyon at nakita niya na pumasok si Assistant John at dala na nito ang lahat ng kakailanganin nito. "Ito na po, master." "You can leave now." "Kayo po ang mag-aalaga sa kanya, master?" "Leave now." Tumango na lang si John at yumuko bago lumakad. Napabalik ang tingin niya kay Ranzzel na mahimbing pa ding natutulog sa higaan niya. Nagulat na lang siya nang bigla itong napaiyak. "Mga walang hiya kayo... Walang hiya ka din, Silver." Umiiyak na ani nito habang nakapikit. "Silver..." mahinang ani ni Vincentius. Dahan-dahan niyang pinunasan ang pisngi nito na may luha. Nagulat si Vincentius nung hawakan nito ang kamay niya. Para naman itong tuta na nagpapalambing sa k