All Chapters of My Ex's Uncle Owns Me: Chapter 31 - Chapter 40

Ranzzel's Point of View*Nakatingin ako ngayon kay Vincentius na nakikipag-usap sa mga tao. Mukhang nakikihalubilo na siya sa ibang tao na nandidito ngayon. Kasama niya ang mga lalaki na parang tinuturuan siya kung ano ang gagawin niya para makatulong.Kasama ko din ang mga babae na nag-aayos ng mga ibebenta sa lungsod."Napakaswerte mo naman dahil nagkaroon ka ng ganun ka-gwapong asawa.""Mabait pa at sweet. May pagka-cold siya pero nakakadala naman iyon sa pagka gwapo niya!""Asawa ko yun kaya wag mong pagnasaan."Napapout naman ito na kinatawa nila. Kasama kaya ang asawa niya sa nakikipag-usap kay Vincentius doon.Kanina pa sila nag-uusap at nag-aalala ako na baka pagod na siya. Kakagising pa kaya niya ngayon."Excuse me lang po. Hindi pwede masyadong mapagod ang isang iyon. Alam niyo na."Ngumiti naman sila at dahan-dahan na napatango.Kinuha ko ang bottle sa tubig at lumapit sa kanila. At naramdaman naman niya ako kaya napatingin siya sa akin."Wife."Lumapit naman siya sa akin

3rd Person's Point of View*Nag-aalalang nakarating ngayon ang grandpa ni Vincentius sa mansion dahil narinig nito ang nangyari sa apo na nawawala ito."Damn, nasaan ang apo ko!"Ilang araw na pinaghahanap ng mga tauhan nila ang kinaroroonan ni Vincentius at hindi pa din nila ito nakikita.Dumating naman si Silver sa mansion at nag-aalalang nakatingin sa grandpa nito."Grandpa, narinig ko po na nawawala si Tito. Nasaan siya?""Yan din ang inaalam ko. Sana nasa maayos lang ang apo ko. Gawin mo ang lahat mahanap lang siya. Hindi siya pwede mamatay!""Okay po, hahanapin ko po si Tito."Agad namang lumabas si Silver at napangiti siya habang naglalakad hanggang makarating siya sa sasakyan niya at agad niyang pinatakbo ang sasakyan.Kasabay nun ay ang pagtawag niya sa dad niya sa kabilang linya. "Dad, nandidito na si Grandpa.""Hmm... Gawin mo ang lahat ng sasabihin niya para once malaman na niya na wala na ang Vincentius na yun ay sa atin na mapupunta ang mana nito.""Yes, dad. Nahanap na

Ranzzel's Point of View* Hindi ako makatulog at nakatingin lang ako ngayon sa dagat na makikita sa bintana namin. Naalala ko ang sinabi ni Vincentius sa akin kanina. Nagtatago kami ngayon dahil sa mga kalaban ni Vincentius at hindi din naman siguro ako ang target nila noh? Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa dagat. Pero may koneksyon na ako kay Vincentius kaya kailangan ko na ding mag-ingat sa ganitong bagay. "Wife?" Natigilan ako nang marinig ang boses ni Vincentius at natigilan ako nung nakatayo siya ngayon sa madilim na part. Naalala ko na naman ang nangyari sa may kwarto na nakatingin sa akin ang malalamig niyang mga mata. "H-Hubby...." Pinilit kong ikalma ang boses ko para hindi siya magtaka sa bagay na yun. Lumapit siya sa akin at tumabi siya sa akin at niyakap niya ako na kinagulat ko. "Bakit?" "Di ka ba makatulog?" "Hindi eh pero maya-maya matutulog na din ako. Ikaw matulog ka na dahil napagod ka kaya boung araw." Napatingin siya sa akin at hina

3rd Person's Point of View* Ang mahinang hininga ay naririnig na nila dahil sa ginawagawa ni Ranzzel ngayon na dahan-dahan na gumagalaw sa ibabaw ni Vince. Pinadudulas niya sa pagitan ng hiyas niya ang alaga ni Vince at nararamdaman nilang dalawa na mas lalo nilang gustong angkinin ang isa't isa. Ang kamay ni Vince naman ay dahan-dahan niyang hinaplos ang likod ng asawa at pinasok niya ang kamay niya sa loob ng night dress ni Ranzzel hanggang sa hinubad nito ang damit nito at panty na lang ang naiwan kay Ranzzel. Gustong takpan ni Ranz ang dibdib niya pero hindi naman iyon hinayaan ni Vince at hinawakan niya ito at hinawakan sa damit niya. "Take my shirt off para patas na tayo, my wife." Dahan-dahan namang napatingin si Ranz sa kanya at ngumiti naman si Vince sa kanya. Sinunod naman iyon ni Ranzzel at tinanggal nito ang damit ni Vince. At nakita niya sa harapan niya ang magandang katawan nito na mas lalong kinainit ng katawan niya habang nakatingin roon. Dahan-dahan niyang hina

Ranzzel's Point of View* Nandidito na kami ngayon sa may maliit na bahay kung saan nagme-meryenda kami ngayon. Kakatapos lang ni Mike na mag-check sa mga bata kung may sakit ba ang mga ito. Kahit kulang sa gamit na pang-medical at ganun na din ang alaala niya ay nagagampanan pa rin niya ang pagiging doctor niya. Hindi na ako nagtataka na siya ang pinakamatalinong doctor sa boung mundo na kaya niyang mag-opera na walang ilaw at senses lang ang gamit niya. Narinig ko 'yun nung nag-usap usapan ang mga kasamahan ko sa laboratory. Flashback... Sa pharmaceutical company... Habang nag-a-anlyze ako sa mga bagong gawang gamot ay narinig ko ang mga chismis ng mga kasamahan ko. "Alam niyo ba. Ang galing talaga ni Doc Vaughn, akalain mo naman na nawalan ng ilaw ang buong surgery room tapos malapit ng mamatay ang pasyente at puso pa 'yun ha. Hinahanap kasi nila ang butas kung saan naglalabas ng dugo sa puso. Tapos nahanap 'yun ni Doc Vaughn at agad nitong sinarado ang butas na wala man lan