Samantala, sa loob ng silid ay mahimbing na natutulog si Anton, ngunit maya-maya ay pinagpawisan siya ng malagkit. Nagpabaling-baling siya ng ulo, at maririnig ang mahihinang pagungol na tila naghihirap. Muli na naman itong nanaginip. "Aaah, tama na! Huwag kang tumakbo. Bakit ba tumatakbo ka...?" awat niya sa babaeng nakatalikod sa kanya. Ngunit parang hindi siya narinig ng babae. Nagpatuloy sa pagtakbo ang babae. Habang si Anton naman ay patuloy na humahabol. Hindi niya maintindihan kung bakit kahit anong habol niya, ang babae ay parang hindi gumagalaw sa kinatatayuan. Nakapagtataka kung gaano kalambot ang lupa na tila putik na. Malambot na putik, at namalayan na lamang ni Anton na ang kaninang paa niya na nakasayad sa putik ay nakalubog na ngayon, halos abot na sa tuhod. Kinilabutan si Anton. Ang babaeng hinahabol niya ay palayo nang palayo, hanggang sa maging tuldok na lamang ito. Sumigaw nang malakas si Anton, nagbabakasakaling marinig siya ng babae. Pero sa pagsigaw niya,
Terakhir Diperbarui : 2025-06-11
Masuk
