All Chapters of เปลวราคี: Chapter 81 - Chapter 90

จักรภพแวะมาหาลินินอาทิตย์ละสองถึงสามหน ทุกครั้งเขาจะหอบของบำรุงคนท้อง และของใช้เด็กอ่อนมาให้มากมาย นางจันทร์ฟองกลายเป็นกองเชียร์ให้จักรภพเต็มที่ หลังจากเขากลับมาดูแลนายจ้างของนางเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แถมไม่เคยรังเกียจหญิงสาวว่าตั้งครรภ์ ยังคงรักและห่วงใย นางจันทร์ฟองจึงอยากให้ลินินเริ่มต้นใหม่กับชายคนนี้“ป้าว่าคุณจักรเขาเป็นคนดีนะคะ คุณป่านน่าจะลองให้โอกาสเขาดูสักครั้ง”นางจันทร์ฟองเอ่ยขึ้น ขณะนั่งรถพาลินินไปโรงพยาบาลตามนัดของแพทย์ นายมายังทำหน้าที่สารถีเช่นเคย“คราวก่อนยังบอกว่า พี่จักรใช้ไม่ได้ เป็นพวกไม้หลักปักขี้เลนอยู่เลยนี่คะป้าจันทร์” ลินินท้วงขึ้น“ก็ตอนนี้คุณจักรเขาปรับปรุงตัวเองแล้วนี่คะ จะมีผู้ชายสักกี่คน ที่ยังรักและคิดจะดูแลผู้หญิงที่กำลังตั้งท้องลูกของผู้ชายคนอื่น โดยไม่คิดรังเกียจ คุณจักรเขาจริงใจกับคุณป่านนะคะ ป้าดูออก”นางจันทร์ฟองถือหางเชียร์จักรภพเต็มที่ ทำเอาลินินส่ายหน้า ใช่เธอจะไม่รู้ว่าจักรภพคิดหวนคืนกลับมา แต่เธอไม่คิดจะให้ลูกในท้องเรียกใครว่าพ่อ“ป่านยังไม่คิดจะเริ่มต้นกับใครหรอกค่ะ ชีวิตป่านมีแค่ลูกก็พอแล้วค่ะ”“โธ่... คุณป่านขา ถ้าคุณหนูเกิดมาแล้วโตขึ้นถามถึ

ปรัชญ์เอ่ยขอโทษ เขาประคองดวงหน้าของเธอ เช็ดคราบน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน ขณะบอกเล่าเรื่องราวที่อยู่ในใจของตัวเองให้เธอฟัง“มัสเล่าเรื่องในวันนั้นให้ฉันฟังหมดแล้ว รวมถึงเรื่องของแม่เธอ ท่านมีชีวิตที่น่าสงสารทำให้ท่าน กลายเป็นคนร้ายกาจเพราะโดนกระทำมาก่อน ความเกลียดในใจของฉันมันเลือนหายไป เหลือเพียงความสงสารและเวทนากับชะตาชีวิตของท่าน”ลินินสะดุดใจกับเรื่องราวของมารดาที่เขาบอก ท่านไม่เคยเล่าเรื่องของท่านในอดีตให้เธอฟัง เธอจึงไม่เคยรู้เลยว่าในความร้ายกาจที่ท่านกระทำต่อมัสลินมีอะไรซ่อนอยู่“เรื่องมันเป็นยังไง นายเล่าให้ฉันฟังได้ไหม ฉันอยากรู้”“มัสบอกว่า แม่ของเธอเป็นเด็กที่คุณยายรับมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม เมื่อคุณยายมีลูกสาวคือคุณน้าไหมพิมพ์ ก็รักลูกสาวมากกว่า ทำให้แม่ของเธอน้อยใจมาตลอด และเมื่อทั้งสองโตเป็นสาว แม่ของเธอคบหากับพ่อของมัส แต่เมื่อเขาพบกับคุณน้าไหมพิมพ์ก็เกิดเปลี่ยนใจ หันมาคบหากัน ในตอนนั้นคุณยายฝ้ายคำได้บอกให้แม่ของเธอ ยอมเสียสละคนรักให้น้องสาว แล้วยังจัดการให้แม่ของเธอแต่งงานกับคุณพ่อของเธอ เปิดทางให้ลูกสาวตัวเองได้แต่งงานกับอดีตคนรักของพี่สาว ท่านทำให้แม่ของเธอเจ็บช้ำใจเกิดเป็น

ลินินตื่นขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้น หญิงสาวขยับลุกขึ้นนั่งสายตามองไปยังโซฟาอีกฟากของห้อง คิ้วเรียวสวยขมวดนิ่วเมื่อไม่เห็นร่างสูงของปรัชญ์นอนอยู่ มองไปรอบๆ ห้องก็ไร้เงาของเขา จึงลุกขึ้นไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ ก่อนจะเดินออกมานอกห้อง กลิ่นหอมของอาหารเช้าลอยมากระทบจมูก จึงเดินไปเกาะประตูห้องครัว พบพ่อครัวหนุ่มกำลังทำอาหารเช้า เขาไม่ได้สังเกตเห็นว่ามีคนแอบมองอยู่“ยายผ้าป่านชอบข้าวต้มหมูสับ โรยพริกไทยเยอะๆ แต่ท้องอยู่กินพริกไทยเยอะจะเป็นอะไรไหมนะ”เขาตักข้าวต้มใส่ถ้วย พลางบ่นพึมพำไป มือหยิบช้อนตักกระเทียมเจียวโรยลงไป กับต้นหอมผักชี เหยาะพริกไทยลงไปแค่เล็กน้อยพอได้กลิ่นหอม ไม่กล้าใส่หนักมือเกรงคนตั้งครรภ์จะกินพริกไทยเยอะไม่ได้ วางข้าวต้มบนโต๊ะแล้วหันไปทอดไข่ดาวกับไส้กรอกและเบค่อน ปิ้งขนมปังไปด้วย จัดชุดอาหารเช้าอีกชุด พร้อมนมถั่วเหลืองอุ่นร้อน เขาไม่รู้ว่าเธอจะชอบอาหารแบบไหนมากกว่ากัน จึงทำทั้งอาหารเช้าแบบไทยและฝรั่งให้เลือกรับประทาน“เสร็จสักที ไม่รู้ยายผ้าป่านตื่นหรือยัง”ปรัชญ์จัดอาหารเสร็จก็ยกขึ้น เตรียมนำไปไว้ที่โต๊ะอาหารด้านนอก พอหมุนตัวหันมาทางประตูก็เจอร่างกลมของลินินยืนมองอยู่ เขาฉีกกว

“อีกไม่กี่นาทีก็ได้เจอแล้วครับ รถกำลังจะไปถึงแล้วไม่เกินสิบห้านาที นี่ผมอยู่หน้ารีสอร์ตแล้วนะครับ”“ไหนว่าเพิ่งลงจากเครื่อง ทำไมมาถึงไวจัง”“ก็ลงจากเครื่องปุ๊บก็ให้รถสนามบินมาส่งปั๊บ ผมเพิ่งโทรตอนเลี้ยวเข้ามานี่แหละครับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”สองคนคุยกันกระหนุงกระหนิง ลินินได้แต่อมยิ้มฟังไป โดยไม่รู้ว่ามีใครอีกคนยืนกอดอกแอบฟังอยู่ไม่ห่าง พอรถของจักรภพมาจอดที่หน้าบ้านพัก นางจันทร์ฟองก็รีบวิ่งไปต้อนรับ ครู่หนึ่งก็พาแขกผู้มาเยือนเดินมาหาเจ้าของบ้าน“สวัสดีค่ะพี่จักร” ลินินลุกขึ้นทักทาย“เป็นยังบ้างครับน้องป่าน ไม่เจอหลายวันเจ้าตัวเล็กกวนคุณแม่หรือเปล่าครับ”จักรภพเดินมาหากำลังจะนั่งลงข้างๆ ก็มีเสียงกระแอมดังขึ้น พร้อมเจ้าของเสียงที่เดินมาแทรกตัวนั่งข้างๆ ร่างอุ้ยอ้าย กันท่าคนมาใหม่จนยืนตกตะลึง กับท่าทีสนิทสนมนั้น“อ่า... คุณคือ”จักรภพติดอ่างไปแล้ว เมื่อเห็นปรัชญ์โอบไหล่ลินินไว้“ผมปรัชญ์ครับ เป็นสามีของป่าน”ปรัชญ์แนะนำตัวเอง เขามองศัตรูหัวใจด้วยท่าทีเป็นต่อ ร่วมเดือนที่เขาปลอมตัวมาเป็นคนสวนชื่อนายมา ได้เห็นไอ้ทนายหน้าหม้อคนนี้ เทียวไปเทียวมาหาลินิน ทำตัวยิ่งกว่าพ่อของลูกในท้อง อยากเตะก้นไล่มันให

ปรัชญ์พาลินินเดินทางกลับมายังบ้านของเขาที่เชียงใหม่ บ้านกาแฟต้นไม้มีนางแววกับอาหมี่เป็นคนดูแลให้ ร่วมเดือนที่เขาพาตัวเองไปเฝ้าลินิน พอกลับมาพร้อมหญิงสาวที่กำลังตั้งครรภ์ ก็ทำให้นางแววกับอาหมี่ถึงกับตกตะลึง“ป้าแววอาหมี่ ช่วยขนกระเป๋าคุณป่านไปไว้ในห้องผมหน่อยนะครับ”ปรัชญ์บอกสองสาวต่างวัย ขณะประคองร่างอุ้ยอ้ายของลินินพาเดินเข้าไปในบ้าน เขามาถึงในช่วงเย็นใกล้ปิดร้านพอดี จึงไม่มีลูกค้าในร้านกาแฟต้นไม้“มัวแต่ยืนอึ้งอะไรล่ะป้า อาหมี่ ไปช่วยขนของมาเก็บหน่อยครับ ผมจะพาป่านไปพักก่อนเดินทางมาไกล เธอเหนื่อยและหิวมาก” ปรัชญ์หันไปสั่งอีกหน“ค่ะๆ”สองสาวรีบรับคำ ข่มความอยากรู้ของตัวเอง รีบไปเปิดท้ายรถขนกระเป๋าและสัมภาระต่างๆ เข้ามาในบ้าน ในขณะที่ ปรัชญ์พาลินินเข้ามานั่งในร้าน ก็รีบไปหาน้ำส้มคั้นเย็นๆ มาให้เธอดื่ม พร้อมกับพายมะพร้าวของโปรด“กินน้ำส้มกับพายมะพร้าวรองท้องก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะไปทำกับข้าวให้ เธออยากกินอะไรบ้างฉันจะทำให้”เขายกน้ำส้มกับพายมะพร้าวมาวางให้ แล้วถามอย่างเอาใจ“ฉันอยากกินพวกน้ำซุปร้อนๆ นายทำแกงจืดเต้าหู้หมูสับมาให้กินหน่อยนะ อย่างอื่นแล้วแต่นายเลย”ลินินบอกขณะยกแก้วน้ำส้มขึ้นจ