Semua Bab วันสิ้นโลกของผม: Bab 531 - Bab 540

ก่อนการบุกของซอมบี้มนุษย์นก โจเซฟได้ให้ลูกน้องของวิทย์เร่งไปแจ้งเตือนค่ายพันธมิตรก่อน แต่กว่าจะไปถึงก็อยู่ในระยะเส้นยาแดงผ่าแปด ขนาดเร่งเดินทางทั้งวันทั้งคืนไม่พักก็ยังใช้เวลาไปถึงสองวันสาเหตุเป็นเพราะหิมะบนถนนเริ่มละลาย ทำให้ถนนเปียกชื้นอยู่ตลอดเวลา บวกกับฝุ่นเข้าไปด้วย… บอกได้แค่ว่าลื่นสุด ๆ ไปเลยอุปสรรคอีกอย่างหนึ่งคือคนเฝ้าประตูจะไม่ให้คนแจ้งข่าวเข้าไปเพราะเห็นเป็นคนแปลกหน้า และส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะคนแจ้งข่าวเกิดความประหม่าเพราะเคยเป็นนักโทษแหกคุกมาก่อน เห็นคนในเครื่องแบบมันก็จะเกร็ง ๆ หน่อย ต่อให้เป็นยุคที่โทษทางกฎหมายที่เคยได้รับไม่ถูกพูดถึงในค่ายนอกเมือง แต่ใครจะรู้ว่าในเมืองหลวงจะมีใครจำตนได้บ้างอีกทั้งไม่คิดว่าค่ายเมืองหลวงจะใหญ่โตยิ่งกว่าสมาพันธ์ผู้รอดชีวิตที่พวกเขาภาคภูมิใจ พูดผิดพูดถูกจนคนเฝ้าประตูแทบไล่ตะเพิด โชคดีที่ไอซ์ออกไปเก็บเสบียงที่เป็นค่าผ่านประตูเข้ามิติพอดีจึงเห็นการโต้เถียงของชายหนุ่มทั้งสองไอซ์มองพินิจชายแปลกหน้าอยู่นานก่อนจะจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นอีกฝ่ายที่หมู่บ้านครูเมตตามาก่อน พอเข้าไปสอบถามถึงได้รู้ว่าโจเซฟไหว้วานให้มาแจ้งว่ากำลังจะเกิดภัยพิบัติ

“สถานการณ์ในเมืองเป็นยังไงบ้าง” ท่านนายพลยกมือขึ้นกุมขมับ ทั้งที่มีเวลาอพยพคนได้มากถึงครึ่งวันหลังจากได้รับแจ้งข่าว แต่ประชาชนกลับพยายามแซงคิวเพื่อให้ได้อยู่ข้างหน้าจนเกิดการทะเลาะเบาะแว้งกันและลุกลามไปถึงการทำร้ายเจ้าหน้าที่ที่เข้าไปอำนวยความสะดวก ทำให้การอพยพเป็นไปอย่างยากลำบาก สุดท้ายก็ไม่ทันการณ์ จำต้องปิดประตูสำหรับพื้นที่หลบภัยเพื่อไม่ให้มีซอมบี้เล็ดลอดเข้าไปส่วนคนที่ยังอยู่ด้านนอก… ทหารจะพยายามให้ความช่วยเหลืออย่างสุดความสามารถในระหว่างปฏิบัติการกำจัดซอมบี้มนุษย์นก“แบ่งกำลังทหารที่มีพลังพิเศษส่วนหนึ่งไปช่วยประชาชนในเมือง พาคนที่ยังไม่ได้หลบภัยไปที่ห้องประชุมของมหาวิทยาลัย เดี๋ยวค่อยส่งคนไปคัดแยกคนที่โดนกัดกับไม่โดนกัดอีกที” ถ้ารอดจากเหตุการณ์นี้ไปได้ เขาจะต้องดุดนัยสักหน่อยแล้วที่ไม่บริหารจัดการคนให้ดี เกิดเหตุฉุกเฉินทีไรชุลมุนวุ่นวายตลอด“ตอนนี้คุณไอซ์กับคุณสิงหาอยู่ในที่หลบภัยพิเศษแล้วครับ” เลขาฯ หน้าห้องเข้ามารายงาน ด้วยเกรงว่าองค์กร SW จะส่งคนเข้ามาลักพาตัวอีก นายพลอธิจึงได้ให้ลูกน้องที่มีพลังธาตุดินสร้างห้องใต้ดินสำหรับหลบภัยให้กับบุคคลสำคัญของค่ายอย่างสิงหาและไอซ์ด้านน

ชายหนุ่มสอดส่ายสายตาสำรวจว่ายังมีซอมบี้ซุกซ่อนตัวอยู่หรือไม่ ก่อนจะแกล้งโยนหินไปกระทบกับแผ่นเหล็กทำให้เกิดเสียงดังก้องไปมา ทว่าก็ยังไม่มีตัวอะไรโผล่ออกมาทีโอรีบเดินไปยังประตูทางเข้าที่ถูกสร้างไว้ใกล้กับเตาทำอาหาร โดยบริเวณนี้หากไม่ใช้งานจะเป็นห้องสำหรับเก็บอาหารแห้ง ส่วนด้านบนก็จะวางฟืนและเอาขี้เถ้าโปรยไว้อำพรางสายตาก๊อก ๆเนื่องจากเจนเป็นตำรวจ ย่อมต้องเคยศึกษาหรือเรียนภาษามอร์สเบื้องต้นมาบ้าง พวกเขาจึงได้ทำรหัสลับที่รู้กันเพียงไม่กี่คนเพื่อใช้สำหรับยืนยันตัวบุคคลแอ๊ด“คุณทีโอ” ยังเคาะรหัสไม่ครบ คนด้านในก็รีบร้อนเปิดออกมาก่อน “คุณเจนแย่แล้วครับ” เป็นลูกน้องมือขวาของหญิงสาวหัวหน้าหมู่บ้านนั่นเองทีโอถอนหายใจ อย่างน้อยก็ยังมีคนรอดชีวิต เขาเดินลงไปในหลุมหลบภัย ด้านในถูกสร้างแบ่งเป็นห้องพักฉุกเฉินและห้องสำหรับเก็บอาหาร“คุณเจนสู้กับซอมบี้แล้วถูกมันโจมตีด้วยเล็บครับ” ชาวบ้านที่พอมีความรู้ด้านการแพทย์รีบรายงาน อดสอดส่ายสายตามองไปด้านหลังชายหนุ่มเล็กน้อย เขาหวังว่าคุณหมออย่างนิโคลัสจะมาด้วย“ขอโทษด้วยครับ พี่นิคติดพันสู้กับซอมบี้ที่หมู่บ้านริมธาร ผมเร่งออกมาก่อนเพราะเห็นว่ามันผิดปกติ”“ไม

วิทย์ตระเตรียมแผนนี้มาเนิ่นนานหลังจากประสบกับเหตุการณ์ซอมบี้บุกคราวสิ้นฤดูฝน ครั้งนั้นเขาสูญเสียเพื่อนที่เชื่อใจได้ไปหลายคน ในช่วงที่ว่างเว้นจากการฝึกซ้อมหรือไม่ได้ออกไปสำรวจด้านนอก ก็มักจะเรียกคนในทีมเดิมมาประชุมหาวิธีป้องกันอยู่บ่อยครั้งแต่แผนนี้ก็สมบูรณ์แบบขึ้นเมื่อครูเมตตาเข้าสู่ระดับที่สองของพลังพิเศษ การที่บาเรียทนทานและอยู่ได้นานมากขึ้นนับเป็นไพ่ใบสำคัญที่เติมเต็มช่องว่างได้เป็นอย่างดี“ฆ่ากันมาทั้งวัน แต่ไม่มีทีท่าว่าพวกมันจะลดจำนวนลงเลยนะคะ” ดาริณีเอ่ยเสียงเครียด การที่พวกมันไม่ล่าถอยไปไม่เท่ากับว่าครูเมตตาต้องใช้พลังต่อไปอีกจนถึงเช้าวันพรุ่งนี้หรอกหรือ?“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง” โจเซฟพาหญิงสาวไปที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า พวกเขารู้ดีว่าตนเองไม่ได้รับบาดเจ็บจากซอมบี้เลย แม้จะมีแผลถลอกจากแรงกระแทกบ้างเล็กน้อย แต่เพื่อความแน่ใจก็ต้องกักตัวก่อนหนึ่งวันส่วนใครที่บาดเจ็บสาหัสต้องไปรักษาอาการที่อพาร์ตเมนต์สำหรับกักตัว ห้ามต่อสู้อีกจนกว่าจะยืนยันได้ว่าไม่กลายเป็นซอมบี้ไปไล่กัดเพื่อนในสนามรบใช่… สงครามยังไม่จบที่หมู่บ้านครูเมตตานอกจากเมตตาแล้วก็ไม่มีใครเลื่อนพลังไปถึงระดับสอง อีกทั้

ดังนั้นเขาก็ต้องไม่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายถึงจะทำให้กระต่ายน้อยของเขาวางใจ“...” ไอซ์พยักหน้า ไม่ส่งเสียงหรือบอกว่าเส้นทางออกจากบ้านหลังนี้อยู่ที่ใด เพราะมันมีแค่เขาคนเดียวที่รู้ เส้นทางอื่นที่อยู่ในความทรงจำต้องถูกพวกหนอนบ่อนไส้รู้และเตรียมดักทางไว้หมดแล้วเป็นแน่โครม!ไม่ถึงอึดใจ ชาล็อตก็พุ่งเข้าใส่มนุษย์ค้างคาวที่สยายปีกออกกว้าง ไอซ์จึงใช้จังหวะนั้นจับมือสิงหาพาวิ่งไปยังห้องเก็บของที่อยู่ใกล้กับห้องครัว มองผิวเผินคงคิดว่าเขากำลังพาเด็กหนุ่มไปที่ประตูหลังบ้าน ซึ่งความจริงแล้วที่บ้านหลังนี้มีช่องทางลับอยู่ในห้องเก็บของต่างหากเสียงการต่อสู้ภายในบ้านทำให้สิงหาร้อนใจเป็นอย่างมาก เขาอยากอยู่กับชาล็อตตลอดเวลา แต่ก็รู้ว่าทุกคนกำลังทำเพื่อปกป้องตน จะอยู่เป็นตัวถ่วงไม่ได้เด็ดขาด!ด้านนอกบ้านมีเงาคนอยู่จำนวนหนึ่งที่กำลังเตรียมจะเข้ามาจับเขาทั้งสองคนเมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหว เป็นอย่างที่ไอซ์คิด พวกบอดี้การ์ดปลอมต่างเตรียมไปดักพวกเขาตามทางออกเท่าที่บ้านหลังนี้จะมี ไม่ว่าจะเป็นประตูหรือหน้าต่างล้วนมีเงาคนอยู่ด้านหลังเต็มไปหมดไอซ์ผลักประตูห้องเก็บของเข้าไป เขาไม่เสียเวลาลงกลอนหรือล็อกประ