LOGINShare
107 ประกาศสงคราม (1) [5/5]
Last Updated:
2025-06-27 11:52:39
Latest chapter
วันสิ้นโลกของผม 107 ประกาศสงคราม (1) [5/5]
ชายหนุ่มสอดส่ายสายตาสำรวจว่ายังมีซอมบี้ซุกซ่อนตัวอยู่หรือไม่ ก่อนจะแกล้งโยนหินไปกระทบกับแผ่นเหล็กทำให้เกิดเสียงดังก้องไปมา ทว่าก็ยังไม่มีตัวอะไรโผล่ออกมาทีโอรีบเดินไปยังประตูทางเข้าที่ถูกสร้างไว้ใกล้กับเตาทำอาหาร โดยบริเวณนี้หากไม่ใช้งานจะเป็นห้องสำหรับเก็บอาหารแห้ง ส่วนด้านบนก็จะวางฟืนและเอาขี้เถ้าโปรยไว้อำพรางสายตาก๊อก ๆเนื่องจากเจนเป็นตำรวจ ย่อมต้องเคยศึกษาหรือเรียนภาษามอร์สเบื้องต้นมาบ้าง พวกเขาจึงได้ทำรหัสลับที่รู้กันเพียงไม่กี่คนเพื่อใช้สำหรับยืนยันตัวบุคคลแอ๊ด“คุณทีโอ” ยังเคาะรหัสไม่ครบ คนด้านในก็รีบร้อนเปิดออกมาก่อน “คุณเจนแย่แล้วครับ” เป็นลูกน้องมือขวาของหญิงสาวหัวหน้าหมู่บ้านนั่นเองทีโอถอนหายใจ อย่างน้อยก็ยังมีคนรอดชีวิต เขาเดินลงไปในหลุมหลบภัย ด้านในถูกสร้างแบ่งเป็นห้องพักฉุกเฉินและห้องสำหรับเก็บอาหาร“คุณเจนสู้กับซอมบี้แล้วถูกมันโจมตีด้วยเล็บครับ” ชาวบ้านที่พอมีความรู้ด้านการแพทย์รีบรายงาน อดสอดส่ายสายตามองไปด้านหลังชายหนุ่มเล็กน้อย เขาหวังว่าคุณหมออย่างนิโคลัสจะมาด้วย“ขอโทษด้วยครับ พี่นิคติดพันสู้กับซอมบี้ที่หมู่บ้านริมธาร ผมเร่งออกมาก่อนเพราะเห็นว่ามันผิดปกติ”“ไม
วันสิ้นโลกของผม 107 ประกาศสงคราม (1) [4/5]
เจ้ากระต่ายบังคับให้กิ่งไม้ไล่ล่าซอมบี้มนุษย์นกที่เหลืออยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย แต่เมื่อมีจำนวนน้อยลงพวกมันเองก็เคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วมากขึ้น กว่าจะตบลงพื้นได้ก็เสียพลังไปมากโขตูม!!สามนาทีต่อมาซอมบี้ในสภาพยับเยินก็ถูกตบลงไปยังจุดที่คนรักยืนรออยู่“แฮ่ก ๆ ๆ” พร้อมกับเจ้ากระต่ายที่หมดพลังอย่างสมบูรณ์เขาไม่ไหวแล้ว… สู้กว่านี้ไม่ไหวแล้ว“มังคุดไปรับอาเฟิงก่อน” นิโคลัสสั่งเสียงเข้มเมื่อเห็นว่าคนรักทำท่าจะเกาะต้นไม้ไว้ไม่อยู่ ร่างกายเริ่มโอนเอนไปมาใกล้หมดสติเต็มทีเจ้าแร็กคูนที่หมายมั่นปั้นมือว่าจะรอที่หน้าประตูหมู่บ้านจึงต้องออกวิ่งตัวโก่งไปที่ต้นจามจุรีอีกหน มันเห็นเจ้านายจะร่วงจากต้นไม้อยู่รอมร่อแล้วกี๊ซ (เกาะไว้ก่อนน้าาา!!)นิโคลัสเองก็เป็นห่วงคนรัก แต่ซอมบี้สองตัวตรงหน้าก็ไม่ปล่อยให้เขาได้ไปถึงตัวคนรักเลย แขนห้อยขนาดนั้นก็ยังใช้มันเหวี่ยงโจมตีได้อีกนะไอ้พวกเวร!เฉินเฟิงยังพอมีสติหลงเหลืออยู่บ้าง ชายหนุ่มใช้พลังเฮือกสุดท้ายบังคับกิ่งต้นจามจุรีให้พาเขาไปส่งยังพื้นเบื้องล่าง มาได้เกือบครึ่งทางกิ่งไม้ก็ไม่ขยับอีกเพราะเจ้านายของมันหมดสติไปแล้ว กิ่งไม้หยุดชะงักอยู่อย่างนั้น มังคุดจึงต้องป
วันสิ้นโลกของผม 107 ประกาศสงคราม (1) [2/5]
“สถานการณ์ในเมืองเป็นยังไงบ้าง” ท่านนายพลยกมือขึ้นกุมขมับ ทั้งที่มีเวลาอพยพคนได้มากถึงครึ่งวันหลังจากได้รับแจ้งข่าว แต่ประชาชนกลับพยายามแซงคิวเพื่อให้ได้อยู่ข้างหน้าจนเกิดการทะเลาะเบาะแว้งกันและลุกลามไปถึงการทำร้ายเจ้าหน้าที่ที่เข้าไปอำนวยความสะดวก ทำให้การอพยพเป็นไปอย่างยากลำบาก สุดท้ายก็ไม่ทันการณ์ จำต้องปิดประตูสำหรับพื้นที่หลบภัยเพื่อไม่ให้มีซอมบี้เล็ดลอดเข้าไปส่วนคนที่ยังอยู่ด้านนอก… ทหารจะพยายามให้ความช่วยเหลืออย่างสุดความสามารถในระหว่างปฏิบัติการกำจัดซอมบี้มนุษย์นก“แบ่งกำลังทหารที่มีพลังพิเศษส่วนหนึ่งไปช่วยประชาชนในเมือง พาคนที่ยังไม่ได้หลบภัยไปที่ห้องประชุมของมหาวิทยาลัย เดี๋ยวค่อยส่งคนไปคัดแยกคนที่โดนกัดกับไม่โดนกัดอีกที” ถ้ารอดจากเหตุการณ์นี้ไปได้ เขาจะต้องดุดนัยสักหน่อยแล้วที่ไม่บริหารจัดการคนให้ดี เกิดเหตุฉุกเฉินทีไรชุลมุนวุ่นวายตลอด“ตอนนี้คุณไอซ์กับคุณสิงหาอยู่ในที่หลบภัยพิเศษแล้วครับ” เลขาฯ หน้าห้องเข้ามารายงาน ด้วยเกรงว่าองค์กร SW จะส่งคนเข้ามาลักพาตัวอีก นายพลอธิจึงได้ให้ลูกน้องที่มีพลังธาตุดินสร้างห้องใต้ดินสำหรับหลบภัยให้กับบุคคลสำคัญของค่ายอย่างสิงหาและไอซ์ด้านน
วันสิ้นโลกของผม 107 ประกาศสงคราม (1) [3/5]
กี๊ซ (ขอพักแปบหนึ่ง)มังคุดย่อมรู้ดีว่ายังมีซอมบี้อีกหลายตัวให้จัดการ ถ้าพักนานกว่านี้เจ้านายอาจตกอยู่ในอันตรายได้ ดังนั้นมันต้องรีบหายเหนื่อยแล้วลงไปช่วยเจ้านายอีกคนสู้นิโคลัสแหงนหน้ามองแร็กคูนอ้วนบนต้นไม้จนเกือบเสียสมาธิ ดีที่หลบการโจมตีของซอมบี้ทัน ไม่อย่างนั้นคงมีรอยแผลรอยแรกบนผิวกายแล้ว“พี่นิคอย่าเพิ่งไปมองเจ้าตัวอ้วนสิครับ” ทีโอเอ่ยเตือนทั้งที่ตัวเองก็กำลังกลั้นขำ ปากก็บ่นว่าเหนื่อยไม่ขาดสาย สวนทางกับร่างกายที่เบี่ยงหลบการโจมตีของซอมบี้อย่างคล่องแคล่ว“หึหึ ไม่คิดว่ามันจะผ่อนคลายได้ขนาดนี้” ทั้งที่ชาวบ้านคนอื่นพอร่างกายไม่มีแรงสู้ต่อก็แทบจะขวัญกำลังใจบินหาย ยิ่งมีคนบาดเจ็บและคนตายก็ยิ่งขวัญหนีดีฝ่อ ถ้าเฉินเฟิงไม่ให้กลับไปในหมู่บ้านก็คงมีคนตายมากกว่านี้“แต่ถ้ามาไม่หมดไม่สิ้น เราคงได้นอนหมดสภาพเหมือนมังคุดแน่” หากพลังหมดรอบนี้เขาก็ไม่รู้ว่าจะสู้ต่อยังไงแล้ว กินคริสตัลเม็ดที่สองไปแล้วด้วย“งั้นก็ต้องรีบจัดการ” นิโคลัสกระโดดหลบการโจมตีไปด้านหลัง รอให้ปลายเท้าแตะถึงพื้นก็ย่อตัวลงให้อยู่ในระนาบเดียวกับพื้น ก่อนแทงหอกไปที่คอของซอมบี้จากด้านล่าง จากนั้นก็บิดข้อมือให้ปลายหอกหันออก กระ
วันสิ้นโลกของผม 107 ประกาศสงคราม (1) [1/5]
ก่อนการบุกของซอมบี้มนุษย์นก โจเซฟได้ให้ลูกน้องของวิทย์เร่งไปแจ้งเตือนค่ายพันธมิตรก่อน แต่กว่าจะไปถึงก็อยู่ในระยะเส้นยาแดงผ่าแปด ขนาดเร่งเดินทางทั้งวันทั้งคืนไม่พักก็ยังใช้เวลาไปถึงสองวันสาเหตุเป็นเพราะหิมะบนถนนเริ่มละลาย ทำให้ถนนเปียกชื้นอยู่ตลอดเวลา บวกกับฝุ่นเข้าไปด้วย… บอกได้แค่ว่าลื่นสุด ๆ ไปเลยอุปสรรคอีกอย่างหนึ่งคือคนเฝ้าประตูจะไม่ให้คนแจ้งข่าวเข้าไปเพราะเห็นเป็นคนแปลกหน้า และส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะคนแจ้งข่าวเกิดความประหม่าเพราะเคยเป็นนักโทษแหกคุกมาก่อน เห็นคนในเครื่องแบบมันก็จะเกร็ง ๆ หน่อย ต่อให้เป็นยุคที่โทษทางกฎหมายที่เคยได้รับไม่ถูกพูดถึงในค่ายนอกเมือง แต่ใครจะรู้ว่าในเมืองหลวงจะมีใครจำตนได้บ้างอีกทั้งไม่คิดว่าค่ายเมืองหลวงจะใหญ่โตยิ่งกว่าสมาพันธ์ผู้รอดชีวิตที่พวกเขาภาคภูมิใจ พูดผิดพูดถูกจนคนเฝ้าประตูแทบไล่ตะเพิด โชคดีที่ไอซ์ออกไปเก็บเสบียงที่เป็นค่าผ่านประตูเข้ามิติพอดีจึงเห็นการโต้เถียงของชายหนุ่มทั้งสองไอซ์มองพินิจชายแปลกหน้าอยู่นานก่อนจะจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นอีกฝ่ายที่หมู่บ้านครูเมตตามาก่อน พอเข้าไปสอบถามถึงได้รู้ว่าโจเซฟไหว้วานให้มาแจ้งว่ากำลังจะเกิดภัยพิบัติ
วันสิ้นโลกของผม 106 ไม่คณามือ [5/5]
“เอาล่ะ ทางนี้ก็จะไปสู้บ้างเหมือนกัน” คิวยืดเส้นยืดสายนิดหน่อย จากนั้นก็หยิบคริสตัลซอมบี้สีใสเข้าปาก นี่เป็นเม็ดแรกที่เขาต้องกินเพื่อเพิ่มพลัง“ระวังตัวด้วย” ชายหนวดโค้งมองเพื่อนร่วมเป็นร่วมตายที่อยู่กันมาตั้งแต่วันแรกของวันสิ้นโลกอย่างเป็นห่วง“คุณก็ด้วย บาดเจ็บอยู่ก็อย่าออกไปซ่าข้างนอกบาเรียล่ะ” คิวมองเลยไปยังผ้าพันแผลที่ชายโครงของวิทย์ความจริงวิทย์นั้นเป็นหนึ่งในคนที่ออกไปต่อสู้นอกบาเรีย แต่เพราะมีซอมบี้ที่หลบหนีการโจมตีของสมาชิกคนอื่นแล้วไปกระแทกเข้ากับวิทย์อย่างจังจนชายหนุ่มกระเด็นไปชนกับซากปรักหักพัง ลูกน้องแถวนั้นจึงต้องแบกกลับมาให้หมอวินิจฉัยที่หน่วยพยาบาล ปรากฏว่าซี่โครงหักไปสองท่อน ทำให้ได้แค่คอยออกคำสั่งจากในบาเรีย ห้ามขยับเขยื้อนร่างกายมากเด็ดขาดจริง ๆ หมอประจำหมู่บ้านไล่ให้ไปนอนพักด้วยซ้ำ ดื้อจะออกมาดูการต่อสู้ให้ได้ คุณครูเมตตาก็เลยมอบหน้าที่สั่งการให้ไปทำเสียเลย จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน“รู้สังขารน่า” วิทย์ยกมือปัดไปปัดมาในอากาศ แต่การทำอย่างนั้นก็ทำให้เจ็บร้าวไปถึงจุดที่หักจนใบหน้าบิดเบี้ยวเจ็บแปลบอย่างกะทันหัน“เนี่ยนะ รู้สังขาร” คิวล้อ“จิ๊ รีบ ๆ ไปช่วยพี่โจกับพี่สะใภ้ไป”
You may also like
