Semua Bab Ninong Senator's Contract Marriage : Bab 141 - Bab 149

Ibinalita niya rin sa mga magulang niya ang nalalapit nilang kasal ni Javier sa Pinas. Pag-uwi nila galing doon, matutupad na ang lahat ng kanilang pinapangarap. Natuwa naman ang mga ito sa magandang balita. Alam ng kaniyang ama kung gaano kalakas si Javier sa mamamayan, sa negosyo at sa lahat ng bagay. Kilala ito ng ama simula pa noong kabataan nito. Marami na itong naging karanasan. Ayon pa rito, hinding-hindi raw siya magsisisi na si Javier ang lalaking napili niyang pakasalan dahil mabait itong tao at may paninindigan. Natuwa nang husto ang kaniyang ama sapagkat sinabi nitong hindi man nakatuluyan ni Javier ang ate niyang si Arianna noon. Ngayon na matutupad ang pangarap nitong maging isang tunay na son-in-law ang magaling at kilalang senador ng bansang Pilipinas. Nalulugod ang kaniyang damdamin nang malamang tanggap at pabor na pabor ang mga ito sa pagpili niya kay Javier. Subalit, may kung anong masamang hangin ang humaplos sa kaniyang puso. Nang maalala na walang kaide-ideya

Napabuntong hininga si Javier. Hindi siya makapaniwala na si Tita Marife ang may pakana ng lahat nang nangyaring pagbaril kay Francesca. Matindi na talaga ang galit nito sa anak ni Tito Leo sa labas. Kaya na nitong pagtangkaan ang buhay ng iba, at gumawa ng anumang masama.“Si Tita Marife ang nasa likod ng insidente, ayon pa sa taong inutusan nito na kasalukuyan ngayong nakakulong,” paliwanag niya. Wala man lang siyang nakitang emosyon mula rito. Naupo lamang ito nang tahimik sa kama habang nakatingin sa bintana. Tila malalim ang iniisip. Sunud-sunod na katok mula sa pintuan ang kanilang narinig. Bumukas iyon at pumasok ang matanda nilang katulong.“Senator, nasa baba ang parents daw po ni Ms. Francesca,” may halong tanong ang pagkakawika niyon. Napalingon si Francesca sa gawi niya dahilan para magkatinginan silang dalawa.“Sige, bababa na kami. Gumawa ka ng meryenda para sa bisita,” baling niya sa katulong.“Sige po..” tugon naman nito at kaagad nang umalis. Nakita niya na nakau

‘Good morning, honey. Sorry that I left early without telling you. Gaya ng sinabi mo kagabi, bago ikasal ang babae at lalaki dapat hindi muna magkita. Hehe, kahit late na para diyan, still susundin ko pa rin kahit papaano. Mag-ayos ka na, dahil ako ngayon, kasalukuyang nag-aayos na rin para sa sarili ko. Hihintayin kita sa simbahan.. See you this morning, my one and only love.. Javier.’ Napangiti siya nang kay tamis. Akala niya kung ano na. Matapos basahin ay isinilid niya iyon sa drawer. Tumayo siya at nagtungo sa bintana. Hinawi ang kurtina at pagkatapos ay bahagyang dumungaw roon. Iniunat niya ang kaniyang braso at katawan. Natanaw niya ang paru-paro na may iba't ibang kulay. Dumapo ito sa namumulak na halaman sa labas. Napangiti siyang muli habang pinagmamasdan ito. Hindi niya alam kung bakit mas gumaan ang kaniyang pakiramdam. Gayong kagabi, napakasama ng kaniyang napanaginipan. Ngayon ay tila kabaligtaran naman ng lahat. Napalingon siya nang may kumatok, sina Delta at Lewis a

Napakunot-noo si Francesca at napahawak sa ulo nang imulat niya ang mga mata. Naaninag niya ang isang medyo may kadiliman na silid na kinaroroonan niya ngayon. May mapanglaw na ilaw na tanging nagbibigay liwanag lamang roon sa loob. ‘Nasaan ako?’ Saka lamang nagbalik sa kaniyang gunita ang isang engrandeng kasalan sa cathedral. Mga bisitang may maluluwang na ngiti sa mga labi habang kinakamayan siya. Mga magulang na puno ng masayang pagbati. Pagkatapos… sa isang iglap. Nagising siya sa hindi matukoy na lugar. Muli pang pumasok sa kaniyang alaala ang huling pangyayari kanina bago siya nawalan ng malay. Ang gulo sa pagitan nina Javier, ng di-kilalang driver, at ang biglaang pagsulpot ng mga armadong lalaki habang patungo sila sa hotel. Ang lahat ng iyon– ang nagdala sa kaniya roon. ‘Ngunit, si Javier…’ Napasunod ang mata niya sa ingay na nagmumula sa pintuan. Lumakas ang kabog sa kaniyang dibdib kasabay nang panlalaki ng mata, nang matanaw ang dalawang kalalakihan na nakaupo roon.

Nang makaakyat ng kwarto ay nakita niya sa malaking salamin ang kaniyang sarili. Ang eleganteng kulay puting gown na suot ay nabahiran ng maraming dumi. Kulang na lang ay magkulay abo na.‘Pati ba naman sa araw ng kasal ko, hindi pinalampas..’ Lumungkot ang kaniyang mata. Humugot siya nang malalim na hininga kasabay niyon, ang mabibigat na hakbang na nagtungo sa loob ng banyo. Nakahanda na ang maligamgam na tubig sa bath tub. Agad niyang hinubad ang suot niyang gown, saka dahan-dahang ibinabad ang kaniyang katawan doon. Ipinikit niya ang kaniyang mga mata matapos sumandal. She inhaled deeply and then exhale. Narinig niya ang mga yabag ng paa sa kwarto. Maya-maya'y ibinuka niya ang talukap ng kaniyang mga mata nang maramdaman ang paghinto nito sa tapat niya. Nakita niya ang nakatayong si Javier na seryosong nakatingin sa kaniya. Tinitigan niya ito saglit saka muling ipinikit ang kaniyang mga mata. Naupo ito sa tabi ng bath tub.“Hindi ka pa ba maglilinis ng katawan?” mahinahon niya